Συγγνώμη Δάσκαλε… έπρεπε να ’ρθω εγώ να σε βρω!!!

«Παίζω» … ναι φρονώ ότι «παίζω»… ο βίος κι η πολιτεία κάθ’ ενός μας το δείχνει και το τεκμηριώνει… με «Θεούς και δαίμονες»!!!
Έμαθα και ξέρω Ιστορικά Πράγματα … άκουσα και ξέρω αδιάσειστες Προσωπικές Μαρτυρίες… από πρώτο χέρι, για Αγώνες και Θυσίες…πολλές απ’ αυτές τις έχω καταγεγραμμένες!!
 «Μάχομαι» … με «Θεούς και δαίμονες»!!!
(Κατά την αρχαία εκδοχή…. Για μην παρεξηγηθώ για μιαν ακόμα φορά)...
Με κάποια όμως πράγματα δεν μπορώ ποτέ να «παίξω»…. Με τα στοιχειά της φύσης!!!
Και μ’ ένα ακόμα δεν μπορώ να «παίξω»…

«Ν’ αντιπαρατεθώ…ν’ αναμετρηθώ»...με τον χρόνο!!!!
Μα και σαν κατάφερνα… τον τροχό της ζήσης πίσω να γυρίσω κι απ’ την αρχή να ξαναρχίσω… την ίδια ρότα θα τράβαγα… 
Αυτήν την πορεία μου, που ενσυνείδητα διάλεξα και μ’ αντάμειψε μ’ ανομολόγητες συγκινήσεις!!!

ΥΓ: Τιμή και περηφάνια μου, αυτό το λιτό κείμενό μου, να βρεθώ σε θέση και κατάσταση, να τ’ αφιερώσω στον Καθηγητή-Φιλόλογο μας, στον Κύριο Γρηγόρη Τσούλο, που ήρθε μετά από 40 χρόνια… πρόσφατα και μ’ αντάμωσε!!!
Ω τι υπέρτατη Τιμή… και τι συγκινητικό, ανομολόγητο και συνάμα αδικαιολόγητο απ’ την πλευρά μου χρέος … ο Δάσκαλος να ψάχνει και να συναντά τον μαθητή!!!

Συγγνώμη Δάσκαλε… έπρεπε να ’ρθω εγώ να σε βρω!!

Σ’ ευχαριστώ για όσα μας πρόσφερες!!!

ΥΓ1: Στην παραπάνω φωτογραφία, (που είναι τραβηγμένη σαν αποφοιτούσαμε απ’ το Λύκειο, τον Ιούνη του 1979, έξω απ’ το σκολειό μας, στο Παλιόκαστρο της Παραβόλας), ο Καθηγητής-Φιλόλογός μας… ο Κύριος Γρηγόρης Τσούλος  είναι όρθιος στη μέση της πάνω σειράς με το σακάκι… δεξιά του …η ταπεινότητά μου…όποιος απ’ τους συμμαθητές μου δεν αναγνωρίζει τον εαυτό του … ας μην επικοινωνήσει μαζί μου!!!

Δημήτρης Ντόκας