«Η κοινωνία σε θέλει να είσαι απλώς ένα φωτοαντίγραφο, ποτέ ένα πρωτότυπο» Όσσο

Τετάρτη 18 Οκτωβρίου 2017

«Για μιαν Αξιοπρέπεια Ζάμε…»


Δε θα «βγάλει» ποτέ κανείς … σε δημόσια εκτέλεση, λόγια και τραγούδια μου, χωρίς την έγκρισή μου!
«Ακούμπησαν» … πολλοί… πάνω σε λόγια μου!
Κατά καιρούς…. Μουσουργοί και Μελοποιοί  ….
Στ’ αδιάσειστα της ζωής μου  ..στα «χαραχτηριστικά ίδια»… Βαριά Βιώματά μου …δημιουργοί... και δημιουργοί!
Εδώ θα βάνω… και βάνω … κι όσο βαρά η φλέβα μου φραγμούς….
Έχω τα Δημιουργικά, Ιδεολογικά, Ηθικά, Νόμιμα...  τα Πνευματικά… και τεκμηριωμένα Δικαιώματά   μου!!!
Πάνω στους στίχους μου!
Δε θα «βγάλει» ποτέ κανείς … σε δημόσια εκτέλεση, λόγια και τραγούδια μου, χωρίς την έγκρισή μου!
Γιατί ο Μήτσος ο Ντόκας τον καημό του… τον εξωτερικεύει … Ανιδιοτελώς ...
για όλους τους Αληθινούς Ανθρώπους του… που τον εκφράζουν …
ΓΙΑ ΟΛΟΝ… ΤΟ ΛΑΟ ΜΟΥ!!!

Αληθινά …που είναι… και θα είμαι παντοτινά μαζί του….
Σας Ευχαριστώ για την απερίγραφτη συγκίνηση που μου προσφέρετε κάθε βράδυ….

Σας ευχαριστώ όλους …

Τώρα… κι αυτή τη στιγμή… να φύγω απ’ τη ζωή… θα φύγω Συνειδησιακά Ήρεμος… με την Προσωπική, Βιωματική μου Συνέπεια   …και με την Επαναστατική - Κληρονομική Αξιοπρέπειά μου…

Γιατί … «Για μιαν Αξιοπρέπεια Ζάμε…» που είπε κι ο επαναπατρισθείς Πόντιος … απ’ την τότε Σοβιετική Ένωση… ο  βουκόλος στα Γρεβενά …  

ΥΓ: Και παίζω το τραγούδι… «Πίσω απ’ την πόρτα την κλειστή» Αφιερωμένο στον Αείμνηστο Αλέκο Μελισσανίδη… τον Φίλο του Ηλία του Αντωνόπουλου…(του Λία του Γαλάνη) … και δεύτερα στον δικό μου φίλο…που το άκουγε … σαν κι απόψε …. απ’ τα ηχεία μου, απ’ το Καινούργιο Αιτωλ/νίας στο Βλαντικαφκάς … στην Οσέτια στον Καύκασο !!!

Δεν ξαναϋπογράφω…. Γιατί η άλλη μιαν υπογραφή μου, θα είναι ένα ακόμα της αγανάχτησής μου «βρισίδι»….

Νομοτελειακά το ξέρω… δεν μπορείς τίποτ’ άλλο να πράξεις παρά το… δρομί μας ν’ ακουλουθήσεις!!!

Τώρα θέλω να υπογράψω .. με το πραγματικό μου όνομα … όπως με λέτε … όπως μ’ αρέσει να με λέτε…και με …συγκινείτε…

Μήτσος Ντόκας *

*Είμαι ακόμα εδώ…