«Η κοινωνία σε θέλει να είσαι απλώς ένα φωτοαντίγραφο, ποτέ ένα πρωτότυπο» Όσσο

Παρασκευή 9 Σεπτεμβρίου 2016

Τίποτα δεν πάει χαμένο στην χαμένη μου ζωή!!!

Σας ευχαριστώ όλους μα όλους για την ανυστερόβουλη αγάπη σας!
Το ξέρετε… όσοι το ξέρετε… πως δεν επιδιώκω προσωπικά οφέλη… και δη οικονομικά!!
Είμαι όχι μόνο για το ταξίδι… μα για της νομοτελειακής ομορφιάς το ταξίδι!!!
Αυτό που σε πάει και σε βγάνει … στ’ αληθινά της ζωής ακρογιάλια!!!
Κι εγώ είχα την ευτυχία μέσα απ’ τις δύσκολες κι ενίοτε βασανιστικές επιλογές μου … μέσα απ’  τη βαριά συγνεφιά… τις ξαστεριές μου να βρίσκω!!!
Σας χαιρετώ, σας αγαπώ όλους  ναι όλους … κι εσάς που μ’ αδικήσατε!!!
Γιατί δεν αδικήσατε εμένα….
την αληθινή σας προοπτική πυρπολήσατε!!!

Σας ευχαριστώ πραγματικά όλους και πιότερο εσάς που τα βλαστάρια σας τα παιδιά σας, με τον τρόπο σας… μου εμπιστευτήκατε!!!

Έχω βαρύ χρέος στη νια μου γενιά που μ’ αγκαλιάζει και με συγκινεί … δρόμο αλήθειας να της δείχνω !!!
Ονόματα που με συγκίνησαν μέχρι και τώρα… που τούτα τα λόγια γράφω… δεν θα σας αναφέρω…ένα μόνο σίγουρα ξέρω:
Πως τα δεκαεφτάχρονα-δεκαοχτάχρονα βλαστάρια που μ’ αγκάλισαν κι απόψε … τώρα πριν από λίγο φύγανε…  μου δώσανε δικαίωμα ύπαρξης … και προσδοκία … κι απαντοχή…πιο ανυποχώρητης πάλης κι αγώνα!!!

Όταν ένας συνομήλικος κι αδερφικός μου φίλος Καινουργιώτης με είδε παλιότερα…. εξοργισμένο για την αδικία σε βάρος νέων φοιτητών μου είπε:
«Τι κάνεις έτσι για τα δικά μας παιδιά…αν είχες δικά σου … εσύ θα σκότωνες Άνθρωπο!!!
Του απάντησα:
«Δεν ξέρω εγώ τι θα έκανα …Παιδιά και σκυλιά δεν έχω… εσείς συλλογιστείτε τις ευθύνες σας για τα δικά σας παιδιά»!!!

Αυτό το διήμερο πέρασαν απ’ το χώρο μου, απ’ την αγκαλιά μου κι απ’ το δάκρυ μου …παλιοί αγαπημένοι και νέοι άγνωστοί μου Καλλιτέχνες!!!
Τους ευχαριστώ όλους απ’ τα βάθη της καρδιάς μου που πρόσφεραν την ψυχή τους!!!
Γιατί...τίποτα δεν πάει χαμένο στην χαμένη μου ζωή!!!
Για όλους μας….

Σε λίγο καιρό …δώστε μου περιθώρια… αν το επιθυμούν …θα σας τους αποκαλύψω!

 Πως τα δεκαεφτάχρονα-δεκαοχτάχρονα βλαστάρια που μ’ αγκάλισαν κι απόψε …
Και συγχρόνως σκύβοντας στην κονσόλα μου…έβαλαν το τραγούδι !
Τίποτα δεν πάει χαμένο…
Ναι το αισθάνομαι πως τίποτα δεν πήγε χαμένο… στην τάλαινά μου ζωή!
Γι’ αυτό όσο είμαι ολόρθος… θα υποστηρίζω αδιάσειστες αξίες ζωής!!!
Και να θυμόμαστε:
Πως τίποτα δεν πάει χαμένο στην χαμένη μας ζωή!!!

Μήτσος Ντόκας