«Η κοινωνία σε θέλει να είσαι απλώς ένα φωτοαντίγραφο, ποτέ ένα πρωτότυπο» Όσσο

Τρίτη 27 Σεπτεμβρίου 2016

αυτό μου φτάνει!!!

Κι αν δεν μπορείς να τραγουδάς
Θα ξέρεις να χαμογελάς … αυτό μου φτάνει!!!

Στίχοι: Δημήτρης Ντόκας
Μουσική: Κώστας Γκίκας

Τώρα … το πότε έγραψα αυτούς τους στίχους … που τους ακολουθούν κι’ άλλοι στίχοι πιο νομοτελειακοί, απόλυτοι κι αληθινοί … θα εκπλαγείς!

Το πόσο πίσω… το πόσο παλιά… δεν φαντάζεσαι…
Η ηχογράφηση έγινε στο εργαστήρι του Κώστα του Γκίκα… στην οδό Κρυστάλλη στο Αγρίνιο!
 Τι αδιανόητοι συσχετισμοί…
Κώστας Κρυστάλης: ποιητής!!!
Κώστας Γκίκας: Συνθέτης !!
Δημήτρης Ντόκας… να μη σας αραδιάσω τώρα τους αυτοπροσδιορισμούς μου …
Γιατί πρώτον η Ιδεολογία μου με αποτρέπει !
Η ιδιοσυγκρασία μου… μου το απαγορεύει...
Και το ήθος μου … με δένει πισθάγκωνα!!!
Και οι τωρινοί συσχετισμοί με ονόματα … με λέξεις … με αδιάσειστες ουμανιστικές αλήθειες μ’ αναγκάζουν να γράψω… έστω και σιβυλλικά … αυτά που πριν δευτερόλεπτα διάβασες!

Γράφω… κι όταν γράφω έτσι με συμβολισμούς … κι αδιανόητες της ζήσης συγκυρίες
Το ’χεις καταλάβει… εσύ που με ξέρεις … πως έχω ιδιαίτερο λόγο!

Αν τα κατανόησες … έχει καλώς .. αν όχι μη σκοτίζεσαι … μη σεκλετίζεσαι… έτσι κι αλλιώς στα ρουμάνια του μέλλοντος θα ξανανταμώσουμε!!!
Κι εκεί θα ’χω την ευχέρεια… τα λόγια μου… να στα κάνω λιανόματα!!!

ΥΓ: Αν θέλεις ν’ ακούσεις ολόκληρο αυτό το τραγούδι… τράβα στην οδό Κρυστάλλη  στο Αγρίνιο και ζήτα το απ’ τον Κώστα τον Γκίκα, αν το επιθυμεί να … στο … βάλει!

Μα σαν βρεθείς στη δημοσιά του Καινούργιου και ρωτήσεις … που είναι ο Ντόκας .. θα σε φέρουν… θα τ’ ακούσεις … θα  ’ρθεις…
Μα…
Πως θα φύγεις όμως;;;

Δημήτρης Ντόκας