«Η κοινωνία σε θέλει να είσαι απλώς ένα φωτοαντίγραφο, ποτέ ένα πρωτότυπο» Όσσο

Τρίτη 6 Φεβρουαρίου 2018

Τα πετρογεφύρια … του Ορεινού Βάλτου … δε θα πέσουν ποτέ!


Τα πετρογεφύρια … του Ορεινού Βάλτου … δε θα πέσουν ποτέ!

Με παραπαίρνει το βαρύ παράπονο απόψε… φίλε Γιώργο… απ’ τ’ Αυλάκι του Βάλτου!

Ήρθες και με βρήκες πρόσφατα … μετά από χρόνια!

Δε θα σου θυμίσω… πως γνωριστήκαμε…παλιά… στην Αθήνα…τα κοινά μας βιώματα… Όλα αυτά που μας συνδέουν...

Όλα αυτά που μας ενώνουν.
Όλα αυτά που μου είπες …. 35 χρόνια μετά που ξανανταμώσαμε!

Στη θύμησή μου όλα…  «τα είχες» και «τα είχα»!
Απ’ τον φίλο μας και συμμαθητή μου στη Σχολή Δημοσιογραφίας, (Απ’ αυτόν με γνώρισες… απ’ το Νίκο…)

Και τα «έχω»!!
Όλα εκείνα στο μυαλό μου… τα  «είχα» και «τα έχω»!!!

Στην αντρίκια μου τιμή … Γιώργο!

Σου το λέω … ευθαρσώς και στα ίσια… φίλε Γιώργο…(δε θέλω να πέσουν τα γιοφύρια) … αν όμως … πέσουν!

Θα πέσουν μαζί τους …Πολιτικά κεφάλια!

(Ξέρεις ότι ξέρω πρόσωπα και πράγματα)… και κάτι άλλο ….
Ξέρεις … από εικοσάχρονα παιδιά ..που πρωτογνωριστήκαμε στην Αθήνα… πως σαν δίνει ο Μήτσος ο Ντόκας το λόγο του… η καίγεται ο λόγος του και συνάμα ο Ντόκας … η  σαν  κόψει πέρα… «καίγονται …τα πάντα όλα»!!!

Τώρα συγκινούμαι… Πάρε Γιωργάρα:
Όταν εγώ σαν είχα δίκια … σηκωνόμουνα Ολόρθος … και τους τα έριχνα!
Κι εσύ μετά από μένα που ήσουνα και είσαι … Αθληταράς και Παλαιστής…
Όταν αδικούσε κάποιος τον Μήτσο τον Ντόκα… τον έπιανες απ’ τον ώμο και τον καθήλωνες!

Έτσι τραβάμε Εμείς Αδερφέ μου μπροστά… δε μας γονάτισε ποτέ κανείς… ούτε τα δίκια μας θα καθηλώσει!

Γι’ αυτό μαζί «φωνάζουμε»…. Αν πέσουν  «Τα πετρογεφύρια» … «θα φύγουν» … «καμπόσοι»!!!

Γιατί Εσύ… με κράταγες και χορεύαμε… «Κάτω στου Βάλτου τα χωριά»!!!

Πάρε Λεβέντη μου Γιώργο Μιμηγιάννη…

Δευτέρα, 3 Οκτωβρίου 2016


Βαριά στιγμή!

 Τους Χαιρετισμούς μου στη Λαμπρινή, στον Σπύρο… και στον Λεβέντη Ανιψιό σου…

Τώρα …γραφή τελεύω… πιότερα να μην πω….   

Θα πούμε περσότερα… σαν ξανανταμώσουμε!!
Καλή Αντάμωση….

Δημήτρης Ντόκας