«Η κοινωνία σε θέλει να είσαι απλώς ένα φωτοαντίγραφο, ποτέ ένα πρωτότυπο» Όσσο

Σάββατο 10 Φεβρουαρίου 2018

Τέτοιος «ψαράς» που είμαι…Τέτοια «ψάρια»… βγάνω!!!


Στην Τριχωνίδα! Που λατρεύω!!
Τέτοιος «ψαράς» που είμαι…
Τέτοια «ψάρια»… βγάνω!!!
Όταν η νοσταλγία κι η θλίψη βαριά είναι… κι η αγωνία μας για τα μελλούμενα αβάσταχτη…
Ρόλο δεν παίζουν τα της στίξης τα σημεία!!! 
Ούτε τα φωνήεντα… ούτε οι συλλαβές, ούτε οι λέξεις… ούτε κι «οι αράδες»!!
Αλλά τα αδιάσειστα ουμανιστικά μας μηνύματα!!!
Που συνπάλλονται… με της καρδιάς μας τους χτύπους…κι εξωτερικεύονται!!!

Διαβάζοντας απόψε τ' αξιόλογο... αυτό:

9 Φεβρουαρίου 2018

Όταν η λήγουσα είναι μακρά


«Ξαναβρέθηκα»… ΕΔΩ:

prototypia: Καθάρια… βαριά κι αδιάσειστα λόγια!


Ο Γ. Μουφλουζέλης…

Ο Γ. Μουφλουζέλης…
 (Ο Ψαράς απ’ τον Γ. Μουφλουζέλη! Με ρώτησε κάποια στιγμή, παλιά… στο Γαλάτσι, στην Αθήνα. 
Από πού είσαι παλικάρι;
Απ’ τ’ Αγρίνιο αποκρίθηκα…
Ξέρεις πότε ήρθα κι έπαιξα στο Πάρκο στο Αγρίνιο;
Πότε Μπάρμπα Γιώργο;
Το ’41 …στην κατοχή! Και ξέρεις με τι με πληρώσανε; Με καλαμπόκι!!!)

Δημήτρης Ντόκας