«Η κοινωνία σε θέλει να είσαι απλώς ένα φωτοαντίγραφο, ποτέ ένα πρωτότυπο» Όσσο

Τρίτη 6 Φεβρουαρίου 2018

«Να είσαι πάντα καλά Μητσάρα και να τα γράφεις τσεκουράτα»!!!

Αυτό το κείμενο... με παρακίνησες να το γράψω … ΕΣΥ φίλε και Συντοπίτη μου… που τα είπαμε ...κι απόψε!

Άκου Λεβέντη φίλε μου… και συντοπίτη μου!

Διάλεξα… σ’ αυτήν την «τάλαινα ζωή μου»… Ενσυνείδητα να τραβάω… Φανερά, Ουμανιστικά, Ντόμπρα, Λεβέντικα  κι Αντρίκια …. Τα μονόστρατα (τα μοναδικά δύσβατα δρομιά)… της Αλήθειας μας!
Μ’ όποιο κόστος!!
ΚΙ ΟΛΟΙ ΤΟ ΞΕΡΕΤΕ!!!
Τα «μονόστρατα»… γράφω, πρόσεξε:
Τα «δύστρατα» τράβηξαν πολλοί… και δε βγήκαν πουθενά!
Κι έχουν το ηλίθιο, το θρασύτατο και το προκλητικό θράσσος…
να πασχίζουν να μας εγκαλούν ... να μας προκαλούν ακόμα....!
Πολλές φορές το αποπειράθηκαν …
Κι έσπασαν τα μούτρα τους!
Ε… Όχι δε γίνετε… δε θα τους περάσει!!
Δοξασία μου:
«Η έχεις του αετού το πέταγμα… η της σαύρας το σύρσιμο»!!!
Διάλεξε και πάρε…
Σου αφιέρωσα … με πάμπολους τρόπους και σε άπειρους τόπους και χρόνους… ώρες, μέρες, χρόνια της ζωής μου…. να πασχίζω τ’ αυτονόητα… και τα παραπέρα να σου εκλαϊκέψω!
Τι κατάλαβες;
Ξέρω τι κατάλαβες…
Δε θα σου απαντήσω με το Λαϊκό ρητό μας … «Σαράντα μύγες κάθονταν στου γαϊδουριού τον….»
Σου απαντώ αλλιώς…
Σταμάτα να μετράς μύγες… κι άκου «των παλιών» τις Αδιάσειστες, Όχι Ορμήνιες (Γιατί ορμήνιες…η ιδεολογία μου, η δοξασία μου και το ήθος μου, δε μου επιτρέπει να δώσω ούτε στον εαυτό μου…πόσο μάλλον σε σένα)… Επισημάνσεις:

Νομοτελειακά θα κληθείς .. να πάρεις σύντομα, καθοριστική θέση, ν’ αμυνθείς ενάντια στην καταιγιστική, απρόκλητη, ολοφάνερη και βάρβαρη καπιταλιστική επίθεση, που δεχόμαστε όλοι μας!
Τι θέση θα πάρεις;
Είσαι μ’ αυτούς που σαν κι εμένα ζούνε, νιώθουνε, παλεύουν, αγωνιούν και γράφουν;
Η μ’ αυτούς που τα πάντα απεμπολήσανε, παραχωρούν … κι υπογράφουν:

Τι απεμπολήσανε, τι παραχωρούν, τι υπογράφουν;

Το μέλλον μας νεοραγιά… και μας κατασπαράζουν!!!

Ξύπνα Νεοραγιά και…

ΚΑΛΗ ΑΝΤΑΜΩΣΗ… ΣΤΑ ΜΕΤΕΡΙΖΙΑ ΤΟΥ ΜΕΛΛΟΝΤΟΣ!!!

ΥΓ: Αφιερωμένα τα παραπάνω…Φίλε κι Αδερφέ μου… Δημοσιογράφε… στους Γηγενείς μας και όχι μόνο, στην Αθήνα, σε σένα, που με παρότρυνες συγκινητικά να συνεχίζω να γράφω έτσι… που μου είπες:

«Να είσαι πάντα καλά Μητσάρα και να τα γράφεις τσεκουράτα»!!!

Δημήτρης Ντόκας