Απλά δύο σκέψεις για κάτι που είναι «δεδομένο»….για τη φιλία!

Γράφει ο Γεώργιος Π. Σαβελώνας

Οι άνθρωποι είχαν ανέκαθεν ηθικές αξίες, τις οποίες οι περισσότεροι, πάντοτε εφάρμοζαν, στην καθημερινή τους ζωή.
Μία απ’ αυτές, είναι και η έννοια της φιλίας. Δυστυχώς στις μέρες μας, η έννοια αυτή, έχει χάσει το πραγματικό της νόημα. Μέσα σ’ αυτόν το νοηματικό «ξεπεσμό της», πάμπολλες φορές, την χρησιμοποιούμε επιπόλαια, για τον οποιονδήποτε κάνουμε απλά παρέα και περνάμε κάποιες ώρες μαζί. Στην αρχαία Ελλάδα υπήρξαν φιλίες, όπως αυτή του Ηρακλή και του Ιόλαου, του Αχιλλέα και του Πάτροκλου κ.α. που άγγιζαν περισσότερο την αδελφική αγάπη. Εκεί βρίσκεται ακριβώς το νόημά της.
Οι πραγματικοί φίλοι, μεταξύ τους αισθάνονται σαν αδέρφια. Τους ενώνει η ανιδιοτελής αγάπη, ο σεβασμός και η αλληλοεκτίμηση. Δε βάζουν μεταξύ τους συμφέροντα και εγωισμούς.
Συμπερασματικά, αυτό που θα πρέπει να τονιστεί είναι: «Ότι όλοι δεν είναι φίλοι, επειδή τυχαίνει να κάθονται στο ίδιο τραπέζι». Φίλοι είμαστε με κάποιον, με τον οποίο μοιραζόμαστε σκέψεις, απόψεις, συναισθήματα και αξίες όπως η φιλία.