Εγώ είμαι …ρε μάγκες… κι είμαι ακόμα Ολόρθος!!!!!!

Έγραψα κι είπα… 37 χρόνια πίσω… από τότε π’ ασχολήθηκα με την Αληθινή Δημοσιογραφία!
Τίποτα μπορεί να μην ξέρω … ξέρω όμως ένα…κι είμαι πεπεισμένος γι’ αυτό …
«Πως ξέρω τον τρόπο  να σκέφτομαι… και να ρωτάω»!!!

Αμφισβητήστε με!

Και μιαν τεκμηριωμένη νομοτελειακή ερώτηση, είναι ασυζητητί υπερισχύουσα… από μιαν… όποιαν απάντηση!

«ΣΕ ΒΟΛΕΥΕΙ ΑΥΤΟ ΤΟ ΣΥΣΤΗΜΑ;

ξύπνα νεοραγιά»!!

Τίποτα απ’ αυτά… που είπα κι έγραψα…δεν παίρνω πίσω…υπερθεματίζω και βροντερά επαναλαμβάνω:

 «ξύπνα νεοραγιά»!!

Με ρώτησες κατά και καιρούς… κι απόψε:
«Ποιον περιγράφεις… σαν νεοραγιά;»
Ευθύτατη και στα ίσια η απάντησή μου:
Εσένα!
Ναι εσένα …
που αυτό το καπιταλιστικό Ανάλγητο κι Απάνθρωπο  σύστημα, εδώ και χρόνια μεθοδευμένα  σου πέρασε την αντίληψη πως θα γίνεις… πεχλιβάνης!
Πως θα γίνεις προύχοντας και αντίγραφο και πανομοιότυπο κακέκτυπο … των κατεχόντων!!!

«ξύπνα νεοραγιά»!!

Μεγάλωσα μέσα … στου Λαού μου τ’ Αληθινό Σκολειό  … στο «Κουρμπέτι» … στο Μέγιστο Πανεπιστήμιο… το «Πεζοδρόμιο»… εκεί  άκουσα ανάμεσα στις πάμπολλες όλες  κι άλλες Αληθινές Φράσεις και τη ρήση:
«Τα μεταξωτά βρακιά θέλουν κι επιδέξιους κώλους»!

Κι επειδή στηρίζομαι… σε προγενέστερα της ιστορίας δεδομένα… κι υποστηρίζω Αδιάσειστες Ουμανιστικές Θεωρίες….Βαριές κι Αληθινές Λαϊκές Ρήσεις  και πασχίζω να τις τεκμηριώνω… σε ρωτώ:
Έχεις Αντίρρηση;

Αν έχεις Αντιρρήσεις … αντίκρουσέ με δημόσια… μπορείς;

Κατάθεσε Τώρα… τις Απόψεις σου Δημόσια … έχεις τη δύναμη;

ΥΓ: Κράτα Μάνα… Γερακίνα!!!

ΥΓ1: Εγώ δε ζω γονατιστός…Είμαι του ΕΑΜίτη εγγονός!
Εγώ δε ζω γονατιστός…είμαι του ΕΛΑΣ - ΕΠΟΝίτη γιός!!
Εγώ δε ζω γονατιστός… είμαι της Γερακίνας γιος!!!

Εγώ δε ζω γονατιστός… Είμαι ο δικός σου Αδερφός!!!!

Εσύ γονάτισες… Εγώ Αντέχω και διαβαίνω ακόμα… «Τα Ρουμάνια του Μέλλοντος»…Ολόρθος και Μεσοστρατίς… κρατώ «Τ’ Άπαρτα Μετερίζια»…. Περήφανος και Ανυπόταχτος …

ΥΓ2: Δεν υπολόγιζα ποτέ… Πως Δάσκαλοι  κάποια στιγμή… θα ψάχνανε τον μαθητή!

Τιμή Απερίγραφτη και Περηφάνια μου… που μετά από χρόνια ήρθατε και με ξανανταμώσατε!

ΣΑΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΑΠ’ ΤΑ ΚΑΤΑΒΑΘΑ ΤΗΣ ΥΠΑΡΞΗΣ ΜΟΥ … ΣΕ ΣΑΣ ΤΟΥΣ ΔΑΣΚΑΛΟΥΣ ΜΟΥ ΑΝΑΦΕΡΟΜΑΙ… ΓΙΑ ΟΛΑ…ΟΣΑ ΜΑΣ ΔΙΔΑΞΑΤΕ!!!

ΣΑΣ ΕΥΓΝΩΜΟΝΩ!!!

ΥΓ3: Συμφοιτήτριές μου στη Σχολή Δημοσιογραφίας στην Αθήνα, Κοριτσάρες μου …Φίλες κι Αδερφές μου … που μετά από 34 χρόνια ήρθατε και μ’ ανταμώσατε στον Λατρεμένο Τόπο μου… στο Καινούργιο Τριχωνίδας… δε θα σας ξεχάσω … όπως  δε σας ξέχασα ποτέ!
Σας Αγαπώ!!!

ΥΓ3 : Τώρα η πιο βαριά … κι αβάσταχτη δημόσια κατάθεσή μου:
Μετά ξανά … Ω τι συμβολική… εμπεριστατωμένη  κι Αληθινή Δημόσια κατάθεσή μου!
ΜΕΤΑ ναι ΜΕΤΑ : Από 34 χρόνια από τότε που ήμουνα φαντάρος στο Πολύκαστρο του Κιλκίς… με ψάξανε και με βρήκανε… Οι Συνάδερφοί μου!
Μίλησα τηλεφωνικά μ’ αρκετούς απ’ αυτούς … μετά από 34 χρόνια!
Απ’ το ακουστικό του τηλεφώνου μου … έβγαινε … ένας βαρύς Λυγμός… κι αυτό μου φτάνει!
Δεν Αντάμωσα, από τότε  με κανέναν … θ’ ανταμώσω με κάποιους απ’ αυτούς…  όμως σύντομα!!!
 ΟΛΟΙ … ΟΙ ΠΕΡΣΟΤΕΡΟΙ ΜΟΥ ΘΥΜΙΣΑΝ … και σαν με πήραν τηλέφωνο  μου είπαν:

«Εσύ ρε σειρά … δεν είσαι … που χόρευες Λεβέντικα … «Το Βαρδάρη»!!!!

Εγώ είμαι …ρε μάγκες… κι είμαι ακόμα Ολόρθος!!!!!!

«Εμάς μας φύσηξε ο Βαρδάρης… δε μας σήκωσε όμως ποτέ:!!!
Σαν ανταμώσουμε… θα σας το ξαναχορέψω … «Έτσι για να πάει το αίμα στη θέση του»!

Όμως …

Αδερφέ μου …
Σου Απλώνω χέρι … πιάστο να σε κρατώ … κράτα με να με κρατάς … παραπέρα σε μιαν ακριβοδίκαια Κοινωνία  Ανθρώπων και Λαών να ΠΑΜΕ!!!

ΠΑΜΕ!!!

Αναλογίσου ΕΣΥ που Παραπέρα θέλεις να πας… με ποιον πας και ποιον αφήνεις;
(Προς το παρόν δε θα γράψω … «περσότερα» που έγραφε κι ο ποιητής μας)!

Σας ευχαριστώ όλους για τη δύναμη… που μου δίνετε…κάθε τόσο… έτσι να εκφράζομαι!
Σας αρέσει… δε σας Αρέσει … εγώ έτσι νιώθω κι έτσι έχω μάθει να μιλώ!

Όξω απ’ τα δόντια μου… τι κι αν είναι λειψά…. Όσα μ’ απέμειναν φρονώ… πως είναι ακόμα κοφτερά!!

Αν δεν υπέγραφα παρακάτω…θα ήμουν ανεύθυνος….

Δημήτρης Ντόκας