Γιατί με ψάξατε και με βρήκατε;Γιατί;
Ήθελα να ’χω μες το Μυαλό μου τις Αναμνήσεις μου, στην ψυχής μου τ’ απωθημένα μου… απ’ τις μορφές σας!
Τις τότε… μορφές σας…. να τις κρατώ … Εσάς… που Σας Αγάπησα και Μ’ Αγαπήσατε!!!
Μου είπατε απόψε κάτι… που με Συγκλόνισε!
Τριάντα – πέντε χρόνια ψάξαμε να βρούμε… τον Μήτσο τον Ντόκα
!
Σε βρήκαμε … απόψε!!!!
Γιατί να με βρείτε;
Γιατί;
Για να Βασανίζομαι και για να πονώ κι εγώ μαζί με σας … Γιατί;
Αυτός που με βρήκε… και μου τηλεφώνησε … μετά από τριάντα – πέντε χρόνια … Απόψε… είναι το Παληκάρι … του τότε…. και μέχρι σήμερα…. Ο Μήτσος ο Καγκιλιέρης … με κατανόησε …τότε …και μέχρι σήμερα τον κατανοώ!!!
ΥΓ: Απόψε… ο Μήτσος ο Ντόκας, ο Μήτσος ο Καγκιλέρης … κι όλα τα παιδιά ..του τότε 525 ΜΤΠ.... που έχω τα φτερά της αγκαλιάς τους… δακρύζουν!!!
Τιμή μου!! τα δάκρυά τους!!!
Γράφει ο Μήτσος ο Ντόκας
