Μου λες λαϊκίζω!!!Μου λες χρησιμοποιώ του λαού λέξεις, φράσεις και ρήσεις!
Γιατί; να δελεάσω κάποιον λαϊκό και απλό συντοπίτη μου, να τον παραπλανήσω να με ψηφίσει ;
Αν θέσω υποψηφιότητα για οποιοδήποτε πόστο και θώκο, για οποιοδήποτε αξίωμα να μου το πεις!
Έτσι είμαι φίλε μου εγώ, απλός, προσιτός, συναισθηματικός, τρωτός, καθημερινός, ανεπιτήδευτος, αυθεντικός άνθρωπος του λαού!
Ένα μικρό κύτταρο, της ένδοξης λαϊκής τάξης και είμαι περήφανος γι’ αυτό !!!
Δε θ’ ακούσεις στην εκφορά του λόγου μου, παχύ λάμδα από μένα, ούτε και στρογγυλεμένες πρωτευουσιάνικες λέξεις!
Ας απορούσε η μάνα μου, από μικρό παιδί που ήμουνα και μου ΄λεγε: «Πως τα καταφέρνεις και τα στρογγυλεύεις;»
Με τη χαρακτηριστική Αιτωλική προφορά θα σου μιλώ, με κομμένες λέξεις, θα σου τα λέω και τοπικούς ιδιωματισμούς, με αυθεντική έκφραση και ανεπιτήδευτη χρωμολαλιά, τέτοια που η μάνα μου μ’ έμαθε να κατέχω και να ξεστομίζω!
Αν δε σε βολεύει η έκφρασή μου, βρες άλλους να κουβεντιάσεις!
Κι αν δε σε ικανοποιεί ο τρόπος έκφρασής μου, βρες άλλους μαζί τους να πορευτείς!
Άσε μας εμάς, τους ρομαντικούς, τους γραφικούς, τους μη εξελιγμένους, να τραβάμε τον αυθεντικό μας, τον ανηφορικό μας και δύσβατο δρόμο!
Άσε μας εμάς, να πορευόμαστε όπως νομίζουμε, όπως η συνέχειά μας, μας πάει, όπως η κληρονομικότητα και οι καταβολές μας επιτάσσουν!
Όλα καλά!!! και οι εμπειρίες μου αμέτρητες κι ανείπωτες!
Εδώ κάτι παλιό θα πω:
Πάνε χρόνια τώρα, που συνεργαζόμουνα μ’ ένα τοπικό τηλεοπτικό κανάλι, σαν δημοσιογράφος, σ’ εκείνο που πρώτη φορά, υπό την διεύθυνσή μου, μετέδωσε ζωντανά αποτελέσματα δημοτικών εκλογών, σ’ εκείνο που πρώτη φορά έβγαλε ζωντανές ενημερωτικές εκπομπές στον αέρα, σε Πανελλήνια βάση, τότε που οι κοινότητες ήταν αμέτρητες, οι δήμοι αυτοί κι αυτοί και οι τοπικοί «άρχοντες», καθόλου εξοικειωμένοι με τα μέσα ενημέρωσης!
Πώς να γίνει σοβαρή δημοσιογραφική δουλειά;
Το πώς έγινε; είναι άλλου μάγκα κομπολόι!!!
Κι άλλου μποέμη ζεϊμπεκιά!!!
Έρχεται μια καλή στιγμή, ένας παρατρεχάμενος σούρτα –φέρτας !!!
Και μου λέει, «Όλα καλά!! Αλλά να…. χρησιμοποιείς λέξεις της καθομιλουμένης στις συνεντεύξεις και στις εκπομπές σου»!!!
Χαμογέλασα και τον άφησα μέχρι σήμερα, με την απορία!
Εγώ το παχύ λάμδα, δεν το μπορούσα, τις επεξηγήσεις στις σαχλές ερωτήσεις δεν τις βάσταγα και το λιβάνι μ’ έπιανε κι’ αυτός ήταν ένας λόγος, μαζί με τους άλλους, που τους τα χάρισα!!!
Τώρα τα λέω, για μια ακόμα φορά, ίσως καλυμμένα, όμορφα και στρογγυλεμένα!
Έχω όμως πολλά βέλη εμπειρίας, στη φαρέτρα μου!!
Αλίμονο σ’ αυτόν, που θα μ’ αναγκάσει να τοξεύσω!!!
Δημήτρης Ντόκας του Γιάννη
