ΔΗΜΟΤΙΚΗ ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ (ΔΗΜΟΣ ΑΓΡΙΝΙΟΥ)ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ
Θα ήταν σπατάλη χρόνου να αναφερθεί κανείς στην αυτονόητη σημασία της ανάπτυξης των ευρυζωνικών υποδομών και εφαρμογών, καθώς και στις δυνατότητες που διαμορφώνουν για την ικανοποίηση των λαϊκών αναγκών. Αυτή η γενικόλογη αναφορά δεν μπορεί, κατά τη γνώμη μας, να αποτελέσει εθνικό στόχο, χωρίς να απαντηθεί το βασικό ερώτημα:
Ανάπτυξη της ευρυζωνικότητας από ποιόν και για ποιόν; Ποιος θα κληθεί να πληρώσει και ποιος θα καρπωθεί τη μερίδα του λέοντος από τα οφέλη;
Αν εξετάσουμε τον τρόπο με τον οποίο υλοποιούνται τα ευρωπαϊκά προγράμματα μπορούμε εύκολα να προσδιορίσουμε τους ωφελημένους από την αναγκαία ανάπτυξη της ευρυζωνικότητας. Είναι οι ισχυροί μονοπωλιακοί όμιλοι , όπως η ERICSON που υλοποιεί το πρόγραμμα των οπτικών ινών, που λαμβάνουν συνεχώς κρατικές και κοινοτικές χρηματοδοτήσεις του Γ’ και Δ’ ΚΠΣ για να επενδύουν στο συγκεκριμένο τομέα, με κορυφαίο παράδειγμα τη διανομή των έργων του προγράμματος «Κοινωνία της Πληροφορίας».
Έτσι συνεχώς αναζητούνται νέα χρηματοδοτικά και ρυθμιστικά κίνητρα για ιδιωτικές εταιρείες σε βάρος του φορολογούμενου εργαζόμενου. Ταυτόχρονα το δημόσιο και η ΤΑ αναδεικνύονται ως η σημαντικότερη αγορά σχετικών υπηρεσιών από τις συγκεκριμένες εταιρίες.
Πρόκειται για σπατάλη κοινωνικού πλούτου και για επενδύσεις που μπορούν να αναλάβουν μόνο μεγάλοι όμιλοι που έχουν κυριαρχήσει πλήρως στην αγορά.
Η ανάπτυξη της ευρυζωνικότητας με γνώμονα την κερδοφορία του ιδιώτη επενδυτή επιδρά και στις προτεραιότητες και στις υπηρεσίες που θα αναπτυχθούν προνομιακά στον αντίποδα των λαϊκών αναγκών.
Εμείς πιστεύουμε ότι μόνο ένας ενιαίος κρατικός φορέας επικοινωνιών μπορεί να εμποδίσει τη κατασπατάληση του δημόσιου χρήματος και να διασφαλίσει τη συνδυασμένη ικανοποίηση του συνόλου των λαϊκών αναγκών.
Συγκεκριμένα ο ενιαίος κρατικός φορέας μπορεί:
v Να κατοχυρώσει την επικοινωνία σαν κοινωνικό αγαθό και να διασφαλίσει τη φθηνότερη, ευκολότερη, ταχύτερη και ασφαλή πρόσβαση όλων των πολιτών σε ένα μεγάλο εύρος μέσων και υπηρεσιών.
v Να μειώσει τον εργάσιμο χρόνο και να προστατεύσει τη δημόσια και εργασιακή υγεία και ασφάλεια.
v Να προσδιορίσει τις προτεραιότητες ανάπτυξης της τηλεεκπαίδευσης, της τηλεϊατρικής της εξυπηρέτησης του πολίτη απ’ το δημόσιο και την ΤΑ και κάθε άλλης χρήσιμης εφαρμογής και την κατανομή της χρηματοδότησης σε σχέση με τις γενικότερες ανάγκες των αντίστοιχων τομέων.
Ο δρόμος βέβαια που προτείνουμε δεν μπορεί να εφαρμοστεί από κόμματα που υπηρετούν πιστά τη πολιτική της ΕΕ και τρέμουν μη πάθουν τίποτα τα κέρδη των καπιταλιστών. Ούτε από δημοτικές αρχές που διαχειρίζονται αυτή την πολιτική. Όμως εδράζεται στις λαϊκές ανάγκες και γι’ αυτό είναι απόλυτα ρεαλιστικός και χρειάζεται αγώνας του λαού για αλλαγή του συσχετισμού δυνάμεων.
Ανάπτυξη της ευρυζωνικότητας από ποιόν και για ποιόν; Ποιος θα κληθεί να πληρώσει και ποιος θα καρπωθεί τη μερίδα του λέοντος από τα οφέλη;
Αν εξετάσουμε τον τρόπο με τον οποίο υλοποιούνται τα ευρωπαϊκά προγράμματα μπορούμε εύκολα να προσδιορίσουμε τους ωφελημένους από την αναγκαία ανάπτυξη της ευρυζωνικότητας. Είναι οι ισχυροί μονοπωλιακοί όμιλοι , όπως η ERICSON που υλοποιεί το πρόγραμμα των οπτικών ινών, που λαμβάνουν συνεχώς κρατικές και κοινοτικές χρηματοδοτήσεις του Γ’ και Δ’ ΚΠΣ για να επενδύουν στο συγκεκριμένο τομέα, με κορυφαίο παράδειγμα τη διανομή των έργων του προγράμματος «Κοινωνία της Πληροφορίας».
Έτσι συνεχώς αναζητούνται νέα χρηματοδοτικά και ρυθμιστικά κίνητρα για ιδιωτικές εταιρείες σε βάρος του φορολογούμενου εργαζόμενου. Ταυτόχρονα το δημόσιο και η ΤΑ αναδεικνύονται ως η σημαντικότερη αγορά σχετικών υπηρεσιών από τις συγκεκριμένες εταιρίες.
Πρόκειται για σπατάλη κοινωνικού πλούτου και για επενδύσεις που μπορούν να αναλάβουν μόνο μεγάλοι όμιλοι που έχουν κυριαρχήσει πλήρως στην αγορά.
Η ανάπτυξη της ευρυζωνικότητας με γνώμονα την κερδοφορία του ιδιώτη επενδυτή επιδρά και στις προτεραιότητες και στις υπηρεσίες που θα αναπτυχθούν προνομιακά στον αντίποδα των λαϊκών αναγκών.
Εμείς πιστεύουμε ότι μόνο ένας ενιαίος κρατικός φορέας επικοινωνιών μπορεί να εμποδίσει τη κατασπατάληση του δημόσιου χρήματος και να διασφαλίσει τη συνδυασμένη ικανοποίηση του συνόλου των λαϊκών αναγκών.
Συγκεκριμένα ο ενιαίος κρατικός φορέας μπορεί:
v Να κατοχυρώσει την επικοινωνία σαν κοινωνικό αγαθό και να διασφαλίσει τη φθηνότερη, ευκολότερη, ταχύτερη και ασφαλή πρόσβαση όλων των πολιτών σε ένα μεγάλο εύρος μέσων και υπηρεσιών.
v Να μειώσει τον εργάσιμο χρόνο και να προστατεύσει τη δημόσια και εργασιακή υγεία και ασφάλεια.
v Να προσδιορίσει τις προτεραιότητες ανάπτυξης της τηλεεκπαίδευσης, της τηλεϊατρικής της εξυπηρέτησης του πολίτη απ’ το δημόσιο και την ΤΑ και κάθε άλλης χρήσιμης εφαρμογής και την κατανομή της χρηματοδότησης σε σχέση με τις γενικότερες ανάγκες των αντίστοιχων τομέων.
Ο δρόμος βέβαια που προτείνουμε δεν μπορεί να εφαρμοστεί από κόμματα που υπηρετούν πιστά τη πολιτική της ΕΕ και τρέμουν μη πάθουν τίποτα τα κέρδη των καπιταλιστών. Ούτε από δημοτικές αρχές που διαχειρίζονται αυτή την πολιτική. Όμως εδράζεται στις λαϊκές ανάγκες και γι’ αυτό είναι απόλυτα ρεαλιστικός και χρειάζεται αγώνας του λαού για αλλαγή του συσχετισμού δυνάμεων.
