 |
| «Ένα παιδί μετράει τ’ άστρα» (Μενέλαος Λουντέμης) Στο Πολύκαστρο του Κιλκίς! |
34 χρόνια …Αναζήτησης!!!
Τα 34 χρόνια … ναι τα τριάντα τέσσερα χρόνια της νοσταλγίας … είναι ψυχολογικό αναζήτησης όριο;
Η είναι τυχαίο και συμβολικό;
Τριάντα τέσσερα χρόνια… μετά …
Ο Πατέρας μου αντάμωσε στα Σπάτα, με τον φίλο του και συνάδερφό του στο στρατό… τον Βαγγέλη Π.!
(Επιφυλάσσομαι… δε γράφω περσότερα… ξέρω πως και πότε όλα να τα γράψω)!.
34 χρόνια … μετά… Εμένα…τέσσερεις συμφοιτήτριές μου απ’ τη σχολή Δημοσιογραφίας!
Με βρήκαν κι ήρθαν και μ’ αντάμωσαν, στο Καινούργιο… μεγάλη μου τιμή!
Μπορούν ψυχολόγοι και κοινωνιολόγοι… να δώσουν απάντηση;
34 χρόνια μετά!
Τα 34 χρόνια … ναι τα τριάντα τέσσερα χρόνια της νοσταλγίας …
είναι ψυχολογικό αναζήτησης όριο;
(Τα βαριά μου βιώματα… τα καταθέτω.. εν μέσω προσωπικών και δημόσιων προβληματισμών)!
Τα ενδόψυχά μου τ’ αληθινά… τα κάνω και …
Τα ’κανα του προβληματισμού και της ιδεολογίας μου «λιανόματα»!
Σας τα ανέλυσα χρόνια τώρα, σε βάθος, πως αλλιώς μπορώ να σας τα πω;
Σιγά και μην τα κατάλαβες!!
Δε σε υποτιμώ, Αναγνώστη μου, μου δίνεις όμως το δικαίωμα με τη στάση ζωής σου να έχω τις επιφυλάξεις μου!!!
Και τις ενστάσεις μου…
34 χρόνια … μετά… με βρήκαν … και δεν ανταμώσαμε ακόμα, κάποιοι (Λεύτεροι Σταυραετοί) … που υπηρετούσαμε φαντάροι…μαζί, τότε στο 525 ΜΤΠ στο Πολύκαστρο του Κιλκίς!
Δεν το περίμενα ποτέ!
Πως απόψε…. για μια φορά ακόμα…. θα με κάνουν να γράφω συγκινημένος !!!
Σας ευχαριστώ… (ρε σειρές)… που δε με ξεχάσατε….
Και δε με ξεχάσατε!
Γιατί απόψε μου το ξαναείπες .. ρε Μητσάρα:
«34 χρόνια σ’ έψαχνα να σε βρώ….»
«Έψαχνα να βρω από τότε… 34 χρόνια … τον Μήτσο το Ντόκα και … δυο τρεις άλλους»!!!
Εμένα με βρήκες ….. ρε Μητσάρα… οι δυο τρεις άλλοι μας λείπουν!
Γιατί οι «Αληθινοί»… δεν έχουν ποτέ «σύντομο κι αδιάφορο διάβα»… κι «ανεπαίσθητη θανή»!!!
ΥΓ: Υπογράφει αυτός που «υπηρέτησε»… το «υπηρέτησε» δε μ’ αρέσει… Υπογράφει αυτός που… «συνυπήρξε μαζί σας» τότε στο 525 ΜΤΠ;
(Στο πρώην τάγμα Ανεπιθύμητων… Εκεί που έστελναν ποινικούς και κομμουνιστές)!
Πάντως εγώ…. ποινικός δεν είμαι, δεν έγινα κι όσο βαρά η φλέβα μου, δε θα γίνω… είμαι όμως περήφανος …
«Που με χαρακτήρισαν» … κομμουνιστή!!!
ΥΓ 1: Τον φάκελό μου τον είδα, τον ξέρω.. (τον έχω υπό την κατοχή μου) και όποτε θελήσω θα τον δημοσιοποιήσω!!!
Είναι δυνατόν να μην υπογράψει… αυτός που στα 57 του χρόνια αισθάνεται ακόμα Ολόρθος…(έχω τη δύναμη) και μου δίνεται το δικαίωμα κι όσο βαρά η φλέβα μου θα αισθάνομαι… ακατάβλητος!!!
Αμφιβάλετε… προκαλέστε με … να δείτε πως «διαβαίνουν» οι «Ανυπόταχτοι» τα… «ρουμάνια του μέλλοντος»!!!
Υπογράφει αυτός… «Που με χαρακτήρισαν» … κομμουνιστή!!!
ΤΙΜΗ ΚΑΙ ΠΕΡΗΦΑΝΙΑ ΜΟΥ!!!
Δημήτρης Ντόκας
