«Η κοινωνία σε θέλει να είσαι απλώς ένα φωτοαντίγραφο, ποτέ ένα πρωτότυπο» Όσσο

Σάββατο 19 Μαΐου 2018

Κι αν είσαι απ’ την Τένεδο…


Κι αν είσαι απ’ την Τένεδο…
***
Κι αν είσαι απ’ την Τένεδο…
Την  Ίμβρο … σ’ αγαπάω;
Είσαι Γυναίκα Φίλου μου…
Γι’ αυτό… Διπλά πονάω!

Ρωμιά ... Ρωμιό αγάπησε!
Κι έδεσε την ψυχή της
Πίσω της όλα τ’ άφησε
Χαρά στην Αντοχή της!!!

Περήφανη Λεβεντονιά
Λουλούδια στην ποδιά σου
Σε αγαπάει η γειτονιά
Στολίδια τα παιδιά σου...



Τι κι αν ο κόσμος… πάει αλλιώς
Κι αλλιώτικα τα λένε
Το λεν σεκλέτι …  η καημός
Και όσοι νιώθουν…. κλαίνε!!!

Κι όσοι μας κατανόησαν
Τις δημοσιές τραβάνε
Αδίκιες δεν τους πτόησαν
Κι ολόρθοι τραγουδάνε.

Τούρκος Εγώ ... κι Εσύ Ρωμιός ...
Κι Εγώ Λαός κι Εσύ Λαός!!!
(Στίχοι: Πυθαγόρας Παπασταματίου)!!!!!!!

Πόσο μάλλον να είμαστε όλοι Ρωμιοί….

ΥΓ: Όταν ένας Μήτσος Ντόκας… βρεθεί στον μοναδικό του... συναισθηματικοπολιτικοϊδεολογικό του κόσμο… Ακούστε τον μόνο … βουβά… «μην τον αγγίξετε»!
Γιατί… Σας το ξανάγραψα:
«Όταν ένας άντρας γράφει δακρυσμένος… είναι επικίνδυνος»!
«Κι Όταν ένας άντρας κομμουνιστής γράφει δακρυσμένος… είναι δυο φορές επικίνδυνος»!

Ποιητικός και πεζός λόγος: Δημήτρης Ντόκας