«Η κοινωνία σε θέλει να είσαι απλώς ένα φωτοαντίγραφο, ποτέ ένα πρωτότυπο» Όσσο

Κυριακή 27 Ιουνίου 2010

Rick O’ Barry “Ο θάνατος του Flipper με έκανε να καταλάβω ότι τα δελφίνια δεν πρέπει να βρίσκονται σε αιχμαλωσία”

Για χιλιάδες χρόνια, τα δελφίνια έχουν αποτελέσει θέμα ιστορικών αναφορών πολλών λαών ξεκινώντας από τη Μινωική Κρήτη μέχρι σήμερα. Τις τελευταίες δεκαετίες, η αναπτυγμένη νοημοσύνη τους, η κοινωνικότητά τους, η πολύπλοκη μεταξύ τους επικοινωνία, ο αλτρουϊσμός τους, η κοινωνική τους συμπεριφορά έχουν αποτελέσει αντικείμενο πολυάριθμων μελετών.

Τα δελφίνια είναι θηλαστικά και έχουν αναπτυγμένη νοημοσύνη, έντονη προσωπικότητα, συνείδηση, συναισθήματα, μνήμη, αισθάνονται πόνο, χρησιμοποιούν εργαλεία, έχουν περίπλοκες διανοητικές και συναισθηματικές δυνατότητες, πολυσύνθετο εγκέφαλο, σκέφτονται για το μέλλον, αναγνωρίζουν τον εαυτό τους στον καθρέπτη, επιλέγουν τις κινήσεις τους, δημιουργούν ισχυρούς δεσμούς με άλλα άτομα του είδους τους και έχουν κοινωνική συνοχή.

Εδώ και κάποιο διάστημα, το Αττικό Πάρκο φιλοξενεί δελφίνια και θαλάσσια λιοντάρια με σκοπό την έκθεση των ζώων αυτών αλλά και τη διεξαγωγή παραστάσεων για το κοινό. Μάλιστα, έχει ανακοινωθεί ότι οι παραστάσεις θα ξεκινήσουν μέσα στις επόμενες μέρες.

Διαμαρτυρόμαστε έντονα για την αιχμαλωσία αυτών των ζώων και οποιαδήποτε χρήση τους σε παραστάσεις. Οι τσιμεντένιες δεξαμενές νερού δεν καλύπτουν με τίποτε τις ανάγκες των ζώων. Είναι άδεια κλουβιά χωρίς κανένα ενδιαφέρον για τα ζώα, γεγονός που τους προκαλεί στρες, επιθετικότητα και ανία. Δημιουργούνται πληγές στο δέρμα των ζώων από τις χημικές ουσίες στο νερό και την έκθεση στον ήλιο. Σε φυσικές συνθήκες, τα δελφίνια περνούν μόνο 10% του χρόνου τους στην επιφάνεια του νερού, ενώ στις τεχνητές δεξαμενές είναι αναγκασμένα να περνούν ένα μεγάλο μέρος του χρόνου τους στην επιφάνεια του νερού, γεγονός που προκαλεί προβλήματα στην υγεία τους. Στο φυσικό περιβάλλον τα δελφίνια καλύπτουν μέχρι και 40 μίλια την ημέρα, γεγονός που κάνει οποιαδήποτε κλειστή εγκατάσταση τρομακτικά μικρή. Σε συνθήκες αιχμαλωσίας, τα ζώα είναι επιρρεπή σε ασθένειες και συνεχή ψυχολογική πίεση. Μειώνεται ο μέσος όρος ζωής και η ποιότητα της ζωής τους υποβαθμίζεται σε μεγάλο βαθμό.

Η παρουσία δελφινιών και θαλάσσιων λιονταριών σε ζωολογικούς κήπους και ενυδρεία διαιωνίζει την ιδέα ότι η αιχμαλωσία των ζώων είναι επιτρεπτή για τη δική μας ψυχαγωγία. Μάλιστα, η παρουσία τους είναι αντίθετη με οποιοδήποτε επικαλούμενο «εκπαιδευτικό» χαρακτήρα, καθώς τα ζώα βρίσκονται σε κατάσταση αιχμαλωσίας.

Ο Rick O’ Barry, ο διάσημος εκπαιδευτής δελφινιών είπε:
“Ο θάνατος του Flipper με έκανε να καταλάβω ότι τα δελφίνια δεν πρέπει να βρίσκονται σε αιχμαλωσία” και αφιέρωσε τη ζωή του στην προστασία τους.

Καλούμε την πολιτεία να σταματήσει τη «φιλοξενία» των δελφινιών και θαλάσσιων λιονταριών στο Αττικό Πάρκο και να υποχρεώσει την επιστροφή τους, να σταματήσει τη χρήση τους για αναπαραγωγή, γεγονός το οποίο θα εδραιώσει την παρουσία τους στο συγκεκριμένο πάρκο, και να μην δώσει οποιαδήποτε άδεια για τη διεξαγωγή παραστάσεων με ζώα.

Επίσης, καλούμε τους αρμόδιους φορείς να αναθεωρήσουν τις θέσεις τους σχετικά με τις επισκέψεις σχολείων σε ζωολογικούς κήπους και ενυδρεία. Στον 21ο αιώνα με τόσο εξελιγμένη τεχνολογία, υπάρχουν άπειροι τρόποι για να γνωρίσουμε τα ζώα και να μάθουμε για τη ζωή τους. Όσοι πραγματικά ενδιαφέρονται για την ευημερία των ζώων θα πρέπει να βοηθήσουν για τη διατήρηση του φυσικού τους περιβάλλοντος και να στηρίξουν τις οργανώσεις που αγωνίζονται για τα ζώα και το περιβάλλον.

Η ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΗ ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΙΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΖΩΟΦΙΛΙΚΩΝ ΣΩΜΑΤΕΙΩΝ