Το 2010 θα κάνουμε ορθοπεταλιά !(Γ. Παπανδρέου)
Ρε μανία με το ποδήλατο ο Γιώργος!
Προσπαθεί να βάλει την αλυσίδα «εν κινήσει»…
Κι εμείς …Μια ζωή όρθιοι στο σκελετό είμαστε!!
Κι έχει ο άτιμος ο δρόμος ανηφόρα!!!
Θέλουμε δε θέλουμε, όσοι δεν ξέρουμε, θα μάθουμε «ποδήλατο»!
Αλλά ορισμένοι από μας, αν το επιχειρήσουν σε μεγάλη ηλικία…
Αν… όπως λέω χαρακτηριστικά! Αν… κάποιος δεν έμαθε μικρός ποδήλατο και αποπειραθεί να το κάνει μεγάλος…αλίμονο στ’ αυλάκια!!
Αλίμονο στα πεζοδρόμια!!!
Όχι αλίμονο σ’ αυτόν και στο ποδήλατο! αλίμονο στ’ αυλάκια, δε θα μείνει αυλάκι γι’ αυλάκι ξεβούλωτο, γιατί αυτό είναι σίγουρο ότι θα συμβεί!
Ο επίδοξος αναβάτης θα ψάχνει φαρμακείο για ιώδιο και γάζες, στην καλύτερη… περίπτωση και το ποδήλατο θα θέλει «τον Χειμώνα του» στην καλύτερη… κατάσταση!
Ασυζητητί στα πεζοδρόμια θα φτάσει το πρόβλημα, δε θα μείνει πλάκα για πλάκα …και θα έχει και πλάκα!
Θα δούμε να διαδραματίζονται, μπροστά στα μάτια μας, στιγμές «απείρου κάλλους»!
Σαν και τούτες, που τώρα θυμήθηκα, που μου περιέγραφε ο Μπάρμπα – Γιώργος απ’ την Καστανούλα:
«Μεγάλος ήμουνα, είχα γυρίσει απ’ το στρατό.
Κατέβηκα στο Αγρίνιο, κρυφός μου πόθος ήταν να μάθω ποδήλατο!
Το ’φερνα από δώ, το ’φερνα από κει, δεν μπορούσα να βρω τον τρόπο, τι να ’κανα;
Μέχρι που μου ήρθε …η ιδέα!
Πήγα στο Μαγαζί του Κασβίκη, που νοίκιαζε τότε ποδήλατα…
Θέλω να νοικιάσω ένα ποδήλατο, του λέω πόσο κάνει;
Τόσα μου λέει, τον πληρώνω, παίρνω το ποδήλατο σπρώχνοντας και πάω προς τον Άγιο Χριστόφορο τον παλιό, στην ανηφορική συνοικία του Αγρινίου.
Για δυό λόγους, ο ένας ότι ντρεπόμουνα να προσπαθώ να ισορροπήσω και να με βλέπουν πολλοί και μετά να βρω κατηφόρα …
Βρήκα μια ευθεία και κατηφόρα, ανέβαινα στο ποδήλατο μία έπεφτα, μία σηκωνόμουν δεν τα κατάφερνα καλά …
Δεν υπολόγισα ακόμα πως ήταν απόβροχο και τ’ αυλάκια, που συνήθως κατέληγα, ήταν γεμάτα νερό…
Κάτι λιανόπαιδα, που έπαιζαν παραπέρα, με πήραν χαμπάρι …
Οοοοοο!!! Ο μπάρμπας δεν ξέρει ποδήλατο!
Με πλησίασαν …με περικύκλωσαν γελώντας
- Δεν ξέρεις ποδήλατο; μου λένε
Μαθαίνω…τους λέω
- Έλα να σε μάθουμε εμείς!
Πηγαίναμε όλοι μαζί στην κορυφή της ανηφόρας, μου έδιναν μια σπρωξιά…μια δεξιά εγώ, μια αριστερά, τις περισσότερες φορές κατέληγα μέσα στ’ αυλάκι κι από πάνω το ποδήλατο …οι πιτσιρικάδες έσκαγαν στα γέλια!!!
Αυτό έγινε πολλές φορές κι εγώ με πείσμα εκεί! ήθελα να μάθω ποδήλατο!!
Κάποια στιγμή σταμάτησε το …μάθημα.
Κοιτάζομαι… ήμουνα χάλια χιλιοματωμένος, καταλασπωμένος …. Ένα μάλλινο παντελόνι που φόραγα είχε γίνει μούσκεμα, αν το έστηνες στέκονταν όρθιο!!!
Το ποδήλατο είχε γίνει σακαράκα!
Πως να το πάω να το παραδώσω στο μαγαζί;
Άφησα να σουρουπώσει καλά …να μη φαίνονται οι αβαρίες και τότε το πήρα πάλι σπρώχνοντας, να πάω να το παραδώσω!
Το τι έγινε στο μαγαζί δεν περιγράφεται!!
Έμαθα όμως ποδήλατο!!!»
Ο μπαρμπά Γιώργος έμαθε ποδήλατο, τον έμαθαν… τα λιανόπαιδα!
Ο Γιώργος ξέρει ποδήλατο, κάποιος τον έμαθε!!
Εμάς να δούμε ποιος θα μας μάθει!!!
Για να βγάλουμε την ανηφοριά…μ’ ορθοπεταλιά!!!!
Δημήτρης Ντόκας
