Θα ’ρθεις να με βρεις… σε περιμένω… μην ντραπείς!!!
Σαν άνθρωπος… πασχίζω «αιωνίως και εναγωνίως»… Μήπως και παραμείνω ΑΝΘΡΩΠΟΣ… και θα παραμείνω… με νύχια… όσα ακόμα αντέχουν να γαντζώνομαι από ουμανιστικές Αξίες και Ιδανικά….και μ’ όσα δόντια …μ’ απέμειναν!!!
Θα ’ρθεις να με βρεις… σε περιμένω… μην ντραπείς!!!
Σαν ιδεολόγος … είμαι της Αλήθειας και του Απόλυτου… του Λαϊκού Συμφέροντος και της Λαϊκής Εξουσίας του Μέλλοντος!
Σαν Επίδοξος και ταπεινός δημιουργός… (όσο η ύπαρξή μου συνέβαλε σ’ αυτό)…
με Κυριαρχεί, με Καθοδηγεί και με Βασανίζει το Ανεξήγητο Συναίσθημα και η Διαρκής και η Ανιδιοτελής Προσφορά του ανθρώπου … στον ΑΝΘΡΩΠΟ!!!
Αν δεις «την πόρτα μου» κλεισμένη… από αδίκια σφαλισμένη … μην πικραθείς!
Αν δεις «τα φώτα μου» σβησμένα … τα γύρω σκοτεινιασμένα… μην πικραθείς!!
Αν δεις τα «μέσα μου» αραχνιασμένα… πήρες την σκυτάλη… τράβα δυνατά μπροστά … μην πικραθείς!!!
Το ξέρω πως ….
Θα ’ρθεις να με βρεις… σε περιμένω… μην ντραπείς!!!
Μα αν δε με βρεις… Ευελπιστώ πως το δικό σου Δρόμο… Με Ορθή Κρίση και Στάση Ζωής, μ’ Αποφασιστικότητα κι Αποτελεσματικότητα…Σύντομα θα τον βρεις!
Αυτόν το Δρόμο που τον περνούν Περήφανοι οι ΑΝΘΡΩΠΟΙ, Αταλάντευτοι οι ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΕΣ κι Ασυμβίβαστοι οι ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΙ!!!
Θα ’ρθεις να με βρεις… σε περιμένω… μην ντραπείς!!!
Γιατί δεν εκφράζω το ταπεινό κι αδιάφορο «εγώ μου» …αλλά το δυσνόητο … πλην όμως το της Υπερψυχίας Ανεκτίμητο «ΕΜΕΙΣ»!!!
Θα ’ρθεις να με βρεις… σε περιμένω… μην ντραπείς!!!
Το ξέρω… πως … Θα ’ρθεις να με βρεις…
ΥΓ: Προσέξτε …. Εκτός απ’ το περιεχόμενο… και την Συμβολική και Μορφολογική εμφάνιση του ταπεινού κειμένου μου.
Τις σκέψεις μου φωναχτά καταθέτω… κι αυτό μου το Δικαίωμα … (αν κι αποπειράθηκαν με μύριους όσους τρόπους)… δεν το κατάφερε να μου το στερήσει….ποτέ κανείς!!!
Οι Ανυπόταχτοι …οι Λεβέντες … Αντάρτες …Πατάνε και δεν πιάνονται …. Από Βουνοκορφή σε … Βουνοκορφή!!!
Καλή Αντάμωση στα μετερίζια…. του Μέλλοντος!!!!
Δημήτρης Ντόκας
