Η «Απανεμιά» του Βαγγέλη Ντίκου…συνορεύει με τις ιστορικές «Εσπερίδες», του Γιάννη Αργύρη.
Εκεί στο μικρό στενάκι, όπως ανεβαίναμε τη Μνησικλέους στην Πλάκα δεξιά είναι η Θόλου…
Όποιος ξεχνάει χάνεται, ραγίζει όποιος θυμάται
Στο νούμερο 4 είναι ακόμα... η «Απανεμιά» το δικό μου στέκι…το δικό μας στέκι!!!
Δίπλα ακριβώς Θόλου 6 ήταν οι «Εσπερίδες» του Γιάννη Αργύρη!!!
Εγώ όπως προείπα …σύχναζα στην «Απανεμιά»…για πολλούς λόγους!
Ο ένας κι ο κυριότερος…
με συγκλόνιζε η σπαραχτική Ερμηνεία των τραγουδιών από τον αείμνηστο φίλο μου… τον Γιώργο Ζωγράφο!
Κατά καιρούς όμως…τι καιρούς…κάποιες μέρες… σύχναζα και δίπλα στις «Εσπερίδες»!
Ίδιο περίπου Νεοκυματικό ρεπερτόριο μα να… κάτι ανεξήγητο με κρατούσε στην «Απανεμιά»!!!
Από κει έχω και τις πιότερες αναμνήσεις μου…
Το τραγούδι όμως:
«Μην κουραστείς να μ’ αγαπάς»
Το θυμάμαι απ’ τις «Εσπερίδες»…με την ασίμωτη Ερμηνεία του Λάκη Παππά!!!
Τότε στις «Εσπερίδες» μεταξύ των άλλων σπουδαίων καλλιτεχνών…στο πιάνο – τραγούδι ήταν και μια ευγενική κοπελιά (τότε σχετικά εύσωμη)… που φορούσε συνήθως μαύρα ριχτά φορέματα με κρόσσια!
Έρχονταν στο τραπέζι μας μελιστάλαχτη …γλυκομιλούσα με μια μεγάλη καρδιά κι απέραντη αγκαλιά…μας κρατούσε καλοσυνάτα τα χέρια μας… και τα …λέγαμε!!!
Μετά ανέβαινε και μας αφιέρωνε τα τραγούδια της!!!
Ήταν η λατρεμένη μας… Σοφία Βόσσου...η «Σοφούλα » μας!!!
Εκεί λοιπόν στις «Εσπερίδες»…ζητούσα και μας Ερμήνευε ο αείμνηστος Λάκης Παππάς και το τραγούδι: «Μην κουραστείς να μ’ αγαπάς»!!!
Γι’ αυτό σου λέω τώρα….κι αν κουραστείς μη φύγεις!!!
Αφιερωμένο αυτό το… απ’ την ψυχή μου κι απ’ τις αναμνήσεις μου, εκπορευόμενο κείμενο σε σένα, που δεν θέλω να πιστεύω ότι κουράστηκες… και φεύγεις!!!
Μην κουραστείς να μ’ αγαπάς …κι η μπόρα θα περάσει!!!
ΥΓ: Σε τέτοιες βιωματικές, νοσταλγικές, συμβολικές, ψυχοφθόρες… προσωπικές μου εκφράσεις δεν χωράνε τα τόσα άλλα!!!
Θα τα περιγράψω φιλοδοξώ στο μέλλον!!!
Το τι γίνονταν τότε στην «Απανεμιά» μου…και τι στις «Εσπερίδες»!!!
Γι’ αυτό σου λέω:
Μην κουραστείς να μ’ αγαπάς …κι η μπόρα θα περάσει!!!
Δημήτρης Ντόκας
