Σωτηρία Μπέλλου "Μεταξουργείο"
Στίχοι: Μιχάλης Μπουρμπούλης
Μουσική: Ηλίας Ανδριόπουλος.
Πρώτη εκτέλεση: Σωτηρία Μπέλλου, «ΛΑΪΚΑ ΠΡΟΑΣΤΙΑ», 1980.
Στο Μεταξουργείο
σβήσανε τα φώτα
έπεσε σκοτάδι κι εγώ κρύωνα
Και το κλάμα αρχίσαν
μες στα συνεργεία
τα σιδεροπρίονα...
Κι όλα ξεχασμένα
παραπεταμένα
τ άφησες κι εχτές
Κι έγινε η Ελλάδα
όπως του Σπαθάρη
ο παλιομπερντές
Τώρα το φεγγάρι
σαν τον σκουπιδιάρη
σάρωσε αγάπες κι αμαρτήματα
Κι ο βραχνάς κουρνιάζει
σαν το νυχτοπούλι
μες στα παραπήγματα.
ΥΓ: Τότε που πρωτοκυκλοφόρησε τούτο το τραγούδι…εικοσάχρονο παιδί εγώ…σπρωγμένος απ’ την ανάγκη, δούλευα εργάτης στο …Μεταξουργείο!!!
Τιμή μου που ανάμεσα σε σφυριά και λαμαρίνες συνυπήρξε και η ψυχή μου!
Εκείνη που σφυρηλατήθηκε πάνω στ’ αμόνι της βιοπάλης κι ατσαλώθηκε ακόμα περσότερο η ιδιοσυγκρασία μου!
Τιμή μου δυο φορές, που μαζί με τα πέτσινα γάντια που κράταγα τις σιδερόβεργες …μουτζουρώθηκε και το ιδρωμένο μέτωπό μου!!
Δυο φορές, τρεις και περσότερες, περήφανος αισθάνθηκα, αισθάνομαι και θα αισθάνομαι …που δε μουτζουρώθηκε η σκέψη κι η ψυχή μου!!!
Καλημέρα …Αδέρφια μου!!!
Καλημέρα … ΣυνΈλληνες!!!
Δημήτρης Ντόκας
