 |
| Γράφει ο Δημήτρης Ντόκας |
«Ήγγικεν η ώρα, ω Έλληνες»
Δεν πούλησα και δεν πουλάω τίποτα … γιατί δεν με νοιάζουν οι
τιμές!
Οι αξίες μ’ ενδιαφέρουν!!
Κάποιοι στην τούτη την «τάλαινα ζωή» κρατήσαμε βασικές
ουμανιστικές κι αδιάσειστες, νομοτελειακές αρχές κι αξίες!!!
Τιμή και περηφάνια μας ….
Ζούμε και πεθαίνουμε ολόρθοι!!!
Γιατί τη ζωή προσκυνούμε και τον θάνατο αψηφούμε!!!
Η αγονάτιστος σταυραετός θα ’σαι η ερπετοσερνάμενος νεοραγιάς!!!
«Ήγγικεν η ώρα, ω Έλληνες»
Κι επειδή δεν είσαι ποιητής για να τα «σπάς»
«Το χώμα που πατάς να προσκυνάς»
(Κατά πως έγραψε ο μεγάλος ποιητής μας ο Μάνος Ελευθερίου)
Σε θέλω αετό για να φτεροκοπάς
Σε θέλω «ξύπνιο»… να ξέρεις για πού πας!!!
Η Παληκάρι… Ολόρθο κι Αγέρωχο θα ’σαι της Ζωής, του Αγώνα, της
Δημιουργίας, του Έρωτα … η σερνάμενο σαυροειδές της αναίσχυντης κι επαίσχυντης κατάντιας
και κατάπτωσης!!!
Διάλεξε και πάρε…Κι επειδή αναγνώστη μου Συνέλληνα …
Συμπατριώτη μου, όπου κι αν βρίσκεσαι…. στην κυριολεξία για υπανθρωπίδιο δεν σε φαντάζομαι…δεν
σε «κόβω» …
Σήκωσε κεφάλι … πάλεψε μ’ αντρειά για να τους δείξεις της ψυχής
«τα μέσα σου»… Λεβεντιά και Παληκαριά!!!
«Ήγγικεν η ώρα, ω Έλληνες»
Ο Απάνθρωπος καπιταλισμός …παλαμοδέρνει… ψυχορραγεί!
Δεν έχει άλλο τίποτα τώρα πια να σου «δώσει»
Γλυκοχαράζει η δική σου Χαραυγή!!
Αυτή που νομοτελειακά θα σε λυτρώσει!!
Οι Αντάρτες και τα παληκάρια
Πορεύονται σ’ άχραντα χνάρια
Οι δοσίλογοι και οι αγύρτες
Σέρνονται στις νυχτιάς τις σύρτες!!!
Δική μας η Πατρίδα… γη, θάλασσα κι ουρανός
Δική μας η Ελπίδα μα και της μάχης ο καπνός
Δικά μας τα όνειρα κι η ξαστεριά
Για μένα, για σένα… και για τη νια γενιά.
Ήγγικεν η ώρα, ω Έλληνες
«Έτσι αγαπάμε εμείς την Ελλάδα … με την καρδιά μας και με το
αίμα μας»!!!
(Νίκος Μπελογιάννης)
ΥΓ: Αφιερωμένο στα δυο μοναδικά Αδέρφια της γιαγιάς μου στον
Δημήτρη και στον Γιώργο Καμαριάρη, που πολέμησαν στον Ιταλοελληνικό πόλεμο στα
βουνά της Αλβανίας! Τα κόκαλα του Δημήτρη έμειναν θαμμένα κάπου εκεί… που μέχρι
και σήμερα δεν ξέρουμε που είναι!!! Τα κόκαλα του Γιώργου που ήρθε βαριά
τραυματίας απ’ το μέτωπο και πέθανε μετά έξι μήνες είναι ενταφιασμένα στο Παλιόκαστρο
της Παραβόλας!!!
Αφιερωμένο ακόμα στον Παππού μου τον Μήτσο Ντόκα που οργανώθηκε
απ’ τους πρώτους στο Σοσιαλιστικό Εργατικό Κόμμα Ελλάδος (ΣΕΚΕ)
το Νοέμβρη του 1918! Πήρε μέρος και πολέμησε στους Βαλκανικούς πολέμους 1912-13
εκεί στην «οπισθοχώρηση» είδε σκοτωμένα τα δυο πρώτα ξαδέρφια του! Δεν συμμετείχε
όμως στην Μικρασιατική εκστρατεία το 1922 γιατί αυτή ήταν η απόφαση του τότε ΣΕΚΕ!
Τον Νοέμβρη του 1924 το ΣΕΚΕ μετονομάστηκε σε ΚΚΕ!!!
Ο Παππούς μου συνέχισε
την Αγωνιστική του πορεία μέσα στο κίνημα. Στην περίοδο της Γερμανικής Κατοχής
διατέλεσε υπεύθυνος της Επιμελητείας του Αντάρτη (ΕΤΑ) στην περιοχή μας!
Αφιερωμένο στην αείμνηστη Θεία μου την Ελένη Δημητρίου Ντόκα
που έδωσε 24χρονη ΕΠΟΝίτισα τη ζωή της για την Πατρίδα και τη Λευτεριά!
Και Τέλος Αφιερωμένο στον Περήφανο ΕΠΟΝίτη Πατέρα μου τον Γιάννη
Δημητρίου Ντόκα Αγροτοσυνδικαλιστή που έζησε, πορεύτηκε και διάβηκε Ολόρθος και
Μεσοστρατίς τη Λαϊκή Δημοσιά!
Όσο για μένα… δεν μου «έπρεπε» το δικαίωμα να ζω!!!
Όπως κι η ειδικότητα ακόμα στο στρατό!!!
Βρήκα τον φάκελό μου … τον έχω!!!
Μου έγραφαν: (φέρεται ως οπαδός υπερακραίας παρατάξεως….)
Σας είπα σε ανύποπτο χρόνο… θα πω πολλά και με ονόματα!!!
Καρτεράτε!!!
(θα σας τα γράψω… θα σας τ’ αποκαλύψω όλα τεκμηριωμένα)
Όσο για μένα… δεν μου «έπρεπε» το δικαίωμα να ζω!!!
Παρά μόνο… η (ανοχή) του συστήματος …απλά να υπάρχω!!!
(Νίκος Μπελογιάννης)
Καλή Αντάμωση Συνέλληνες…στα ρουμάνια του μέλλοντος!!!!
Καινούργιο 20 Νοέμβρη 2016 ώρα 05:17 π.μ.
Δημήτρης Ντόκας
