Κάναμε τη ζωή μας πετρωμένο δάκρυ κι έγνοια… για μας… για το Λαό μας!
Δέσαμε την ψυχή μας ενσυνείδητα κόμπο… για να καούμε!
Δεν καιγόμαστε όμως …πάρτε το απόφαση… φεγγοβολούμε!!
«Για να γίνουν τα σκοτάδια Λάμψη»!
Που μου «έγραφε» … κι ένας Αρκαντάς απ’ την Προύσα… ο Ναζίμ Χικμέτ!!!
«Αν δεν Καείς Εσύ… αν δεν Καώ Εγώ… πως θα γίνουν τα σκοτάδια Λάμψη;»
Εμένα προσωπικά με δίδαξε εκτός των άλλων κι ένας Άλλος Πολύ Τεράστιος κι ακόμα ισάξια μεγάλος Λογοτέχνης…
Ο Σοβιετικός ποιητής Παντελέι Μαχίνια… που μου είπε:
(Μιλώντας για τους Λογοτέχνες)
«Ο Πραγματικός Λογοτέχνης… όταν αφήνει την πένα …πιάνει το τσαπί»!!!
(Κι εγώ σήμερα… όπως και κάθε σήμερα… στο να μου χέρι έχω το τσαπί …και στ’ άλλο μου την πένα, που την βουτώ μέσα στης ψυχής μου το αίμα …για να γράψω)!
Κι εγώ… όχι γιατί «άκουσα τον Μαχίνια»… αλλά επειδή έτσι πορεύομαι στη ζήση μου και με τις δικές μου σταθερές…. Που συνταιριάζονται με το Λόγο του … τα ίδια πράττω!!!
Που νομοτελειακά φρονώ πως τείνουν να προσεγγίσουν την αδειάσειστη και μοναδική Αλήθεια; Του Λαϊκού συμφέροντος…
Τα όσα Θαυμάσια της «Λαϊκής Εξουσίας» που Λίγοι Δυστυχώς Αντιλαμβάνονται …. Ελάχιστοι αγωνίζονται γι’ αυτά … κι όλοι τα προσδοκούν …Λέω:
Δεν σου χαρίζει τίποτε …ποτέ κανείς … κι απ’ όλους τους κρατούντες… Συνάνθρωπέ μου!!!
«Να ’ξερες πόσα σου πρέπουν….»!
Μ’ Αγώνες και Θυσίες …παραπέρα πας!
Με Ιδρώτα και Αίμα!!
Εδώ γράφω και μετέπειτα …υπογράφω!!
Συνέλληνα σύντομα θα καλεστείς…
Άκουσέ με …κάτι Οραματίζομαι…
Συνέλληνα σύντομα θα καλεστείς…
Οι συγκυρίες το απαιτούν… Η να ’σαι Γονατισμένος και να σε Καβαλάνε…. Η ν’ Αντισταθείς κι οι εκμεταλλευτές σου να τρέχουν και να μην ξέρουνε πού πατάνε!!!
Αυτοί ξέρουν …που σε πάνε.
Εσύ ξέρεις που πας;
Δημήτρης Ντόκας
