«Η κοινωνία σε θέλει να είσαι απλώς ένα φωτοαντίγραφο, ποτέ ένα πρωτότυπο» Όσσο

Δευτέρα 2 Απριλίου 2018

ΕΤΣΙ ΑΓΑΠΑΜΕ ΕΜΕΙΣ ΤΗΝ ΠΑΤΡΙΔΑ ΜΑΣ!!!

Γεια και χαρά σας κλεφτουριά *
***

Καρδιά δεν έχω… έχω φωτιά
Περήφανή μου κλεφτουριά
Εγώ πατώ στη δόλια γη
Πατώ (πετώ) και στον αέρα
Έχω στα στήθια μου πληγή … και πάμε παραπέρα.

Έχω ψυχή μες στη βροχή
Και μες στην μπόρα απαντοχή
Χαμόγελο στα χείλι
Κρατώ και καριοφίλι.

Γεια σας… χαρά σας… κλεφτουριά**
Γεια και χαρά σας κλεφτουριά
Μη χάνεστε ορέ παιδιά
Σεις που περάσατε φωτιά
Της μοίρας το καμίνι.
Παλέψ’ τε κι ότι γίνει
Γεια σας… χαρά σας…
Ρε παιδιά …
Γεια σου χαρά σου κλεφτουριά
Που έχεις ήλιο… για καρδιά.

*Σε ρυθμό παραδοσιακό συρτό...

Άντε και στον Ηπειρώτικο… «στα … τρία»!!!

Καινούργιο 2 Απρίλη 2018  ώρα 12:47 π.μ.

Δημήτρης Ντόκας

** Για να ξαναγράψω τα παραπάνω … (Μέσα απ’ την παράδοση, προφορική και γραφτή) … ήρθαν και «μ’ αντάμωσαν» κάποιοι πρόγονοί μου …. Περήφανοι Σουλιώτες… που μαζί με τον Μάρκο Μπότσαρη ήταν έγκλειστοι στο Μεσολόγγι!
Οι Περήφανοι «Έξοδίτες»!!! Που επιβίωσαν μετά την  «ΗΡΩΙΚΗ ΕΞΟΔΟ»!!!
Αν δεν επιβίωναν τότε Αυτοί… δε θα σας «βασάνιζα» σήμερα εγώ… (γιατί απλά δε θα υπήρχα)… με τις … «Ανυπόταχτες Εμμονές μου»!!!

Mesolongi, 1821-1829: hoi athanatoi promachoi - Σελίδα 209

https://books.google.gr/books?id=hlJoAAAAMAAJ
Nikolaos Ath. Kolomvas - 1998 - ‎Προβολή αποσπάσματος
Ντόκας Ιωάννης 1898. Ντόκας Κώστας "1899. Ντόκας Νεόφριος (ή Νίκος ) 1900.*

Και ματαστιχοποιώ:

{Εγώ «χωσιές» δε δέχομαι
Τις «μπαμπεσιές» τις… «βλέπω»
«Καπάκια»… δεν ανέχομαι
Ηρωική μου Δέσπω}!!!

Δεν ξαναϋπογράφω… να υπογράψει παρακάτω… ο κάθε Ανυπόταχτος Σουλιώτης!!!
Ο κάθε Αγονάτιστος Πατριώτης!!!!

ΥΓ: «Ο Εξοδίτης»… ο «Ντόκας Ιωάννης 1898»… ήταν ο παππούς … του παππού μου!!!
(Παππούς… αυτού του κοντότερου 1,85 ύψος! … Του Γιάννη Ντόκα... με τη μαύρη κάπα, που είναι στη φωτογραφία)…  
Φανταστείτε…. ο άλλος,  ο μπάρμπας του, ο Αξιωματικός του στρατού, ο Ξανθός… ο Δημήτρης Ντόκας… τι ανάστημα είχε! …
Την «ξέρουμε» καλά εμείς την Ιστορία… κι όταν παραστεί ανάγκη… στα «Αμπριά» … ήμασταν, στα «καραούλια, στις «ντάπιες»… γι’ αυτό έχουμε την «Κεχτημένη  Δύναμη» να είμαστε και στα … ΜΕΤΕΡΙΖΙΑ ΤΟΥ ΜΕΛΛΟΝΤΟΣ!!!

Δεν ξαναϋπογράφω… να υπογράψει παρακάτω… αυτός που θα βρει την Αντιστασιακή του Υπόσταση και την Περήφανή του Περασιά… στα ρουμάνια του Μέλλοντος!!!

 ΕΤΣΙ ΑΓΑΠΑΜΕ ΕΜΕΙΣ ΤΗΝ ΠΑΤΡΙΔΑ ΜΑΣ!!!

Δημήτρη Ντόκας