Έχω στην ψυχή μου … που έρχονται στο νου μου, «ενίοτε καταιγιστικά» … βαριά …μα πολύ βαριά κι ασήκωτα βιώματα!
Τέτοια ώστε… να με παρασέρνουν κάθε που θέλω … δυο τρεις δικές μου αλήθειες να δημοσιοποιήσω … να με κάνουν να μην ξέρω … να μην δύναμαι … τι να πρωτοδιαλέξω!
Απόψε με συγκλόνισαν με την αγνή κι ανεπιτήδευτη συμπεριφορά τους, με την εσωτερική τους ευγένεια … τρεις 17-16χρονοι νεολαίοι … ο Νικόλας, ο Φώτης κι ο Λάμπρος!
Λεβέντες μου … βλαστάρια μου … Νια περήφανή μας γενιά… «τραβάτε μπροστά»!!!
Μα προσέξτε… «μη σας τυφλώσουν οι παραπλανητικοί προβολείς»!
Ψάξτε και μόνοι σας … της ζωής τις αλήθειες να βρείτε!!
Κι εμείς είμαστε ΕΔΩ… όσο είμαστε… δρόμους να σας δείχνουμε, τις σταθερές σας να κρατάμε!
ΥΓ: Μου είπαν κάποιοι … φρονώ καλοπροαίρετοι αναγνώστες μου… «Γράψε …κι όταν γράφεις μετανυχτίως … καλύτερα γράφεις»!
Δεν ξέρω πότε, πως και πόσο … καλύτερα γράφω… ένα μόνο νιώθω πως είναι σίγουρο:
«Αν βρεθώ στην ανάγκη δημόσια να εκφραστώ με πεζό, ποιητικό κείμενο… Αν βρεθώ στην ανάγκη να εκφραστώ… χειρονομώντας, χορεύοντας…και μ’ όποιες άλλες μορφές έκφρασης... θα το κάνω γιατί έτσι βγαίνει απ’ την ψυχή μου»!!!
«Κι ο νοών νοείτω…»
Λεβέντες μου … βλαστάρια μου … Νια περήφανή μας γενιά… «τραβάτε μπροστά»!!!
Παράλληλα με τις σπουδές σας…
Ασχοληθείτε με τον Πολιτισμό…
Λογοτεχνία, Αθλητισμό, Καλλιτεχνία…
Πρώτον: Θα ’χετε κάτι αξιόλογο «να σας κρατάει»… ένα διαχρονικό στήριγμα «να πιαστείτε» …
Δεύτερον: Καλύτερους Ανθρώπους θα σας κάνει…
Και τούτη η κοινωνία μας έχει ανάγκη από … «Καλύτερους Ανθρώπους»!!!
Να μου το θυμηθείτε…
Δημήτρης Ντόκας
