«Η κοινωνία σε θέλει να είσαι απλώς ένα φωτοαντίγραφο, ποτέ ένα πρωτότυπο» Όσσο

Πέμπτη 20 Απριλίου 2017

Τι να σε τρατάρω;;;

Δε μου μένει πια παρά η ψυχή… κι έχω τόσο ανήφορο να πάρω!!!

Τούτη η άδικη κι απάνθρωπη ζωή… η καλουπαρισμένη… κι η φορμαρισμένη απ’ το βάρβαρο κι απάνθρωπο καπιταλιστικό σύστημα, που σ’ έχει κάνει αδερφέ μου τυφλό, αδίσταχτο, αναίσχυντο κι επαίσχυντο ατομιστή… δεν έχει τέλος!
Ξύπνα νεοραγιά…. Μη σκέπτεσαι μόνο την τσέπη σου και το στομάχι σου…
ΕΜΕΙΣ  τραβάμε ενσυνείδητα μι’ όποιο κόστος και πιστέψτε με… είναι βαρύ πολύ βαρύ, δυσβάσταχτο τ’ ανθρωπιστικό  φορτίο!
Όσοι μπορούμε το ΠΑΜΕ… τι κι αν εν γνώσει μας αγκομαχάμε!!!
Εσύ που πας; Που σε πάνε;
Το βλέπω!!!
Τούτο το σύστημα που σε πατάει, σ’ εξαθλιώνει, σε βιάζει και σε σφάζει… «ο πατέρας θέλει να ’χει ζώα»!
ΕΜΕΙΣ παλεύουμε και ΠΑΜΕ… Εσύ να μην αισθάνεσαι πως είσαι ζώο… πόσο μάλλον να σε θέλουν… να είσαι!

ΕΜΕΙΣ  παλεύουμε για τον Ανθρωπισμό, τον Σοσιαλισμό – Κομμουνισμό…

Για την μη εκμετάλλευση Ανθρώπου από άνθρωπο!
Ο ύμνος της ΕΠΟΝ
 Για μια ζωή Ελεύθερη κι ωραία!!!

Αντέξαμε … περάσαμε μέσα από τις Συμπληγάδες του Φασισμού. Μ’ αγώνες και Θυσίες που δεν σταματούν ποτέ μέχρι να βρει ο Άνθρωπος, ο κάθε Άνθρωπος, σ’ όλες της γης τις γωνιές, την πραγματική του διάσταση!!!

Το απάνθρωπο αυτό και προκλητικά Αδίσταχτο, πλουτοκρατικό και καπιταλιστικό κατεστημένο, που έχει ονόματα και συμμαχίες, που έχει στόχους κι ανικανοποίητες πάντα επιδιώξεις, τούτη τη στιγμή απροκάλυπτα και προκλητικότατα επιβουλεύεται τις τύχες, το μέλλον, τις προοπτικές Λαών και κοινωνιών προκειμένου να ισχυροποιηθεί περσότερο και να διαιωνίζεται!!!

Θα ρθεί μέρα ... (Α. Ωνάσης)

Ο Δημοσιογράφος Δημήτρης Λυμπερόπουλος γράφει:

  Κάποτε είχα πει στον Ωνάση : Τι ανάγκη έχετε εσείς, εξασφαλίσατε το πλούτο σε πέντε γενιές απογόνων σας. Είχε χαμογελάσει, τσίμπισε λίγη φέτα, κατάπιε μιά γουλιά ούζο, έβγαλε τα μαύρα γυαλιά του (σπάνια τα βγαζε)   και με κοίταξε κατάματα: “Τι λες  άνθρωπέ μου; Θα ρθεί μέρα, που η απληστεία της ιδιοκτησίας, του πλούτου και της έπαρσης θα αποθηκευτεί στις τράπεζες, στις πολυεθνικές και σε τόσους λίγους κατέχοντες, που οι πολλοί μη έχοντες θα ξεσπάσουν σαν θεομηνία που θα κάνει τη ζωή των ολίγων κατεχόντων κόλαση…” -Μα υπάρχει και ο κομμουνισμός, η ελπίδα των κολασμένων, τόλμησα να σχολιάσω… Με ξανακοίταξε, τράβηξε μια εισπνοή καπνό και είπε: “Μεγάλες ιδέες πάντα υπήρχαν, μικροί όμως οι άνθρωποι να τις γονιμοποιήσουν δημιουργικά…”


http://liberopoulos.gr


Εσύ Λαϊκέ μου Άνθρωπε τι κάνεις;

Δεν κατάλαβες ακόμα ότι με μεθοδευμένα, εντέχνως, προωθημένα επικοινωνιακά τερτίπια, θέλουν να σε αποπροσανατολίζουν … αυτοί να πάνε παραπέρα κι εσένα να σε παραγκωνίζουν;
Δεν το κατάλαβες ακόμα … νεοραγιά;;

Τίποτα η Ιστορία δε σου δίδαξε;

Τίποτα απ’ όσα «ΕΜΕΙΣ οι ΑΛΛΙΩΣ» λέγαμε … δε σε προβλημάτισε; Δεν σε έκανε να σκεφτείς το… «Που μας πάνε …ρε»;;;

Θα στο πω μια κι έξω Συνάνθρωπέ μου απόψε… στην Αφάνεια μας πάνε!!!

Κι αν δεν Αντιδράσεις κι αν δεν Αντισταθείς… υπόλογος θα ’σαι απέναντι στον εαυτό σου, απέναντι στη Νιά Γενιά … απέναντι στην Ιστορία μας!!!

Κι επειδή τα Κύθηρα με συγκινούν και βγάζω την εμπεριστατωμένη για μας διαπίστωση… πως ίσως ΕΜΕΙΣ τα Κύθηρα ποτέ δε θα τα βρούμε… του Ηλία Λυμπερόπουλου!
«Τα Κύθηρα ποτέ δε θα τα βρούμε»…
Κλείνω υπερβατικά κι αλλιώς…
Τι κι αν ΕΜΕΙΣ … τα Κύθηρα ποτέ δε θα τα βρούμε… μας αρκεί η σκέψη … πως σίγουρα ΕΣΕΙΣ, η νιότερη Γενιά, μ’ αγώνες και Θυσίες, δικές μας και δικές σας … θα βρείτε τα Κύθηρα!

Τρέξτε να προλάβετε το πλοίο της γραμμής!!

Τα Κύθηρα δεν είναι μακριά!!!

Δημήτρης Ντόκας