"Επιτάφιος"
Στίχοι:Γιάννης Ρίτσος
Μουσική: Μίκης Θεοδωράκης
Πρώτη εκτέλεση: Γρηγόρης Μπιθικώτσης
Μέρα Μαγιού μου μίσεψες
μέρα Μαγιού σε χάνω
άνοιξη γιε που αγάπαγες
κι ανέβαινες απάνω.
Στο λιακωτό και κοίταζες
και δίχως να χορταίνεις
άρμεγες με τα μάτια σου
το φως της οικουμένης.
Και μου ιστορούσες με φωνή
γλυκιά ζεστή κι αντρίκεια
τόσα όσα μήτε του γιαλού
δεν φτάνουν τα χαλίκια.
Και μου 'λεγες πως όλ' αυτά
τα ωραία θα ΄ναι δικά μας
και τώρα εσβήστης κι έσβησε
το φέγγος κι η φωτιά μας.
Ήταν μετά απ’ την Μαραθώνια πορεία του 1985!!!Πλατεία Συντάγματος, η εξέδρα στημένη έτοιμη, για την μεγάλη εκδήλωση που θα ακολουθούσε. Εγώ έτυχε να είμαι περιφρούρηση της εκδήλωσης, δίπλα ακριβώς απ’ την ράμπα της εξέδρας. Πλήθος κόσμου, ασφυκτικά γεμάτη η πλατεία, οι περισσότεροι καθισμένοι κάτω, αποκαμωμένοι, αλλά όλοι ενθουσιασμένοι, απ’ την ογκωδέστατη πορεία, απ’ την μεγάλη συμμετοχή!
Ανάμεσα στον κόσμο, σε μακρινή απόσταση, βλέπω να έρχεται προς την εξέδρα, με λεβέντικο περπάτημα και αγέρωχο ύφος, ο ποιητής της Ρωμιοσύνης ο Γιάννης Ρίτσος, με την ακολουθία του. Οι περισσότεροι δεν είχαν αντιληφθεί την παρουσία του, παρά όσοι ήταν πιο κοντά στο πέρασμά του. Τον άφησα να πλησιάσει και αυθόρμητα βγήκε δυνατά, από μέσα μου η φωνή «Γεια σου Δάσκαλε»!! και συγχρόνως άρχισα να χειροκροτώ! το χειροκρότημα σε δευτερόλεπτα τράνταξε την πλατεία!!!
Αυτός αντιλήφθηκε την σκηνή απ’ την αρχή, «Γεια σου παλικάρι μου», μου απαντά και συγχρόνως μ’ αγκαλιάζει και με φιλά σταυρωτά!!!
Ανέβηκε στην εξέδρα και χαιρέτησε την εκδήλωση!
Νιώθω ακόμα, αν και πέρασαν τόσα χρόνια, τα χέρια του στην πλάτη μου κι έχω αιώνια εικόνα, την γαλήνια μορφή του και το συγκινημένο βλέμμα του!!!
«Αθάνατε Δάσκαλε»!!!
Δημήτρης Ντόκας
