«Η κοινωνία σε θέλει να είσαι απλώς ένα φωτοαντίγραφο, ποτέ ένα πρωτότυπο» Όσσο

Τρίτη 26 Μαΐου 2009

Μην σείεις τα πόδια σου πριν να καβαλικέψεις! (Κυπριακή παροιμία)

Άρθρο – Παρέμβαση του ΠΑΝΟΥ Ε. ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ
Την ευφυέστατη αυτή Κυπριακή παροιμία αντλώ από σχετικό άρθρο στην ΑΥΓΗ (25-5-2009) του Σάκη Κουρουζίδη – Διευθυντή και εκδότη του «ΔΑΙΜΟΝΑ» της ΟΙΚΟΛΟΓΙΑΣ (μηνιαίο ένθετο περιοδικό της εφημερίδας) και η αφορμή από ό,τι αυτή εμπεριέχει φαίνεται ότι προσιδιάζει στις τελευταίες εξελίξεις με αφορμή την δημοσκοπική έκρηξη των Οικολόγων – Πρασίνων εν όψει των Ευρωεκλογών της 7ης του Ιούνη. Έχω την αίσθηση – κοιτάζοντας γύρω – ότι κυριολεκτικά έχει πρασινίσει ο τόπος! Ως δια μαγείας λύθηκαν τα προβλήματα της διαχείρισης των σκουπιδιών, του υδάτινου δυναμικού, των ελεύθερων χώρων. Η πρόσβαση στα δημόσια αγαθά, στρέφει όλες τις μεσοαστικές κατηγορίες “αποκλεισμένων” ελλήνων (για εξουσία άραγε;) προς το εύπεπτο και ανώδυνο προϊόν της “οικολογίας” ή της “πράσινης ανάπτυξης”. Την ίδια στιγμή οι παραλίες και οι ακτές ζέχνουν από σκουπίδια, τα ποτάμια και οι λίμνες μολύνονται, ο λιθάνθρακας θριαμβεύει και η εκτροπή του Αχελώου ήταν και είναι στην ημερήσια διάταξη όλων των κοινοβουλευτικών κομμάτων πλην του ΣΥΡΙΖΑ. Ο ρατσισμός και η ξενοφοβία είναι στην ημερήσια διάταξη και τα ΜΜΕ προσπαθούν να “σπρώξουν” τους νέους στις παραλίες. Ε, όχι κύριοι, δεν είμαστε όλοι ίδιοι! Και δεν είμαστε για τον απλούστατο λόγο ότι δεν σας κάναμε το χατίρι και δεν επιδιώξαμε εξ αρχής να είμαστε η χρυσή εφεδρεία του συστήματος. Είμαστε εδώ για την ανατροπή του συστήματος!
Και να πούμε στους φίλους οικολόγους ή οικολογούντες ότι η κυβέρνηση Σοσιαλδημοκρατών και Πράσινων στη Γερμανία πριν 10 χρόνια, έγινε στη βάση λεπτομερούς γραπτής συμφωνίας. Τώρα, εάν και κατά πόσο αυτό στην Ελλάδα είναι εφικτό, μάλλον μοιάζει με επιστημονική φαντασία. Να θυμίσουμε εδώ ότι ο ΣΥΝ και ο ΣΥΡΙΖΑ στο Νομό Αιτωλ/νίας “σήκωσε” το ζήτημα της εκτροπής του Αχελώου, της μόλυνσης του Αμβρακικού, της αυθαίρετης δόμησης στην Παραχελωίτιδα, της μόλυνσης στην Τριχωνίδα και την ελεύθερη πρόσβαση στις ακτές. Όπως και τον αγώνα για την απομάκρυνση των ιχθυοκαλλιεργειών από τον δυτικό παράκτιο άξονα. Και φυσικά τον λιθάνθρακα στον Αστακό. Όλα αυτά τα χρόνια είδατε πουθενά τους Οικολόγους – Πράσινους; Μήπως ήταν και είναι θεατές στο παιχνίδι που τους επιφυλάσσουν; Εάν τέλος υπάρχει προγραμματικός λόγος συγκρουσιακός πότε αυτός θα εκφραστεί; Με ευχολόγια δεν δίνονται λύσεις ούτε ανοίγονται προοπτικές.
Γι’ αυτό όπως λέει και η παροιμία, όταν «σείεις τα πόδια σου πριν να καβαλικέψεις» καλό είναι να προσέχεις σε ποιο άλογο θ’ ανέβεις και με ποιο θ’ ανοίξεις δρόμο, γιατί υπάρχει ορατός ο κίνδυνος να τσακιστείς…