Γράφει ο Γεώργιος Π. ΣαβελώναςΤο να εκθέτει κάποιος τις απόψεις του είναι αναφαίρετο δικαίωμα του. Όσοι αισθάνονται ότι έχουν κάτι να πουν, είναι και μια ηθική υποχρέωση να το πράξουν. Μια υποχρέωση στον ίδιο τους τον εαυτό αρχικώς και εν τέλει στον συνάνθρωπο.
Ο τρόπος που θα μεταλαμπαδεύσει κάποιος τις γνώσεις του είναι προσωπική επιλογή. Σίγουρα θα πρέπει να λάβει υπόψη του ένα ευρύ «φάσμα» αναγνωστών. Κάποιοι από αυτούς οι οποίοι είναι μιας μεγάλης ηλικίας, μπορεί να μην είχαν την ευκαιρία να σπουδάσουν σε πανεπιστήμια, επειδή οι συνθήκες που επικρατούσαν, όταν ήταν νέοι, ήταν αντίξοες και τους οδήγησαν στο μεροκάματο από νωρίς. Αυτή η κατηγορία αναγνωστών, απλά τέλειωσε ένα δημοτικό. Σε καμία περίπτωση, δεν τους λείπει η παιδεία, που σε πολλούς ανθρώπους, αργότερα έγινε ταυτόσημη με τη μόρφωση. Ίσως, όμως οι ηλικιωμένοι αυτοί να μην είναι σε θέση να καταλάβουν ορισμούς επιστημονικούς και έννοιές, που τις διδάχτηκαν άλλοι που πήγαν σε ένα πανεπιστήμιο. Αυτό, για τους λόγους που προαναφέρθηκαν. Οι «εποχές» τότε ήταν δύσκολες, σήμερα οι περισσότεροι νέοι έχουν την ευκαιρία να σπουδάσουν, με την οικονομική υποστήριξη των γονιών τους.
Το ερώτημα που προκύπτει είναι το εξής «θα γράψουμε, σε ένα επιτηδευμένο ύφος νομίζοντας ότι απευθυνόμαστε μόνο σε επιστήμονες, ή θα γράψουμε απλά με περιεκτικό και κατανοητό τρόπο σε όλους, χωρίς να αποκλείονται κάποιοι από την ενημέρωση;»
Συμπερασματικά γίνεται φανερό, ότι το επιτηδευμένο ύφος έχει το σκοπό του. Απευθύνεται όμως σε συγκεκριμένη ομάδα αναγνωστών, ενώ το απλό ύφος είναι διαχρονικό και δεν αποκλείει κανέναν. Οι «καιροί» απαιτούν αυτήν την γνησιότητα της έκφρασης, μέσα από το προσιτό και το αυθόρμητο, χωρίς περίτεχνες λέξεις που εντυπωσιάζουν, αλλά για κάποιους είναι κενές και ακατανόητες.
Υ.Γ: Η «ΠΡΩΤΟΤΥΠΙΑ» ΑΠΕΥΘΥΝΕΤΑΙ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΚΑΙ ΕΝΑ ΜΕΓΑΛΟ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΣΤΟΝ ΔΗΜΗΤΡΗ ΝΤΟΚΑ ΠΟΥ ΜΟΥ ΔΩΣΕ ΒΗΜΑ ΕΚΦΡΑΣΗΣ ΚΑΙ ΜΕ ΤΙΜΗΣΕ ΜΕ ΤΗΝ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ ΤΟΥ ΟΣΟ ΚΑΙ ΜΕ ΤΗΝ ΦΙΛΙΑ ΤΟΥ!!!
