«Η κοινωνία σε θέλει να είσαι απλώς ένα φωτοαντίγραφο, ποτέ ένα πρωτότυπο» Όσσο

Κυριακή 22 Φεβρουαρίου 2009

ΑΧΑΡΙΣΤΙΑ !!!

Ένα από τα πιο γνωστά και διαχρονικά, πολιτικής υφής, ανέκδοτα, είναι αυτό για τον εικοσάχρονο που χαρακτηρίζεται άσχετος αν δεν ανήκει στην αριστερά, αλλά αν στα σαράντα του παραμένει αριστερός, τότε είναι απλά βλάκας! Αντιπαρερχόμαστε το γεγονός ότι εμπνευστής του ανεκδότου είναι πρώην κνίτης που είδε το φως το αληθινό όταν εισήλθε στην κοινωνία των λαμόγιων και του δόθηκε η ευκαιρία να παίξει στο χρηματιστήριο, αλλά εξακολουθούμε να σκεφτόμαστε κάπου κάπου αν η αριστερή κοσμοθεωρία που ακόμα ασπαζόμαστε (έχουμε σκαντζάρει τα σαράντα, ντε!), μπορεί να εφαρμοστεί με κάποιο τρόπο στην κοινωνία που ζούμε. Είναι κι αυτό το μόνιμο σαράκι της μετά το 1968 ελληνικής αριστεράς, η οποία είναι χωρισμένη σε δεκάδες (κυριολεκτικά) κόμματα, σχηματισμούς, οργανώσεις, ομάδες, παρέες και δεν ξέρω κι εγώ τι άλλο. Αφού δεν μπορούν να τα βρουν μεταξύ τους, τόσα χρόνια, πως θα εφαρμόσουν τα πιστεύω τους στον υπόλοιπο κόσμο; Το μόνο που με σώζει και με κάνει να παραμένω αριστερός, είναι η … οικογενειακή ιστορία! Ο ένας παππούς μου υπήρξε συμπολεμιστής του Χαρίλαου Φλωράκη και δολοφονήθηκε από συμπολίτες του κατά τη διάρκεια του εμφυλίου, το 1947, όταν η κόρη του και μετέπειτα μητέρα μου ήταν μόλις τεσσάρων μηνών! Ο άλλος παππούς μου, το όνομα του οποίου με περηφάνια φέρω, υπήρξε αντιπρόεδρος του ΕΑΜ Φαρσάλων, υπεύθυνος για το συσσίτιο στην πόλη κατά τη διάρκεια της κατοχής. Ούτε κι αυτόν είχα την ευκαιρία να γνωρίσω γιατί πήρε τα βουνά με το ξέσπασμα της χούντας κι όταν ηρέμησαν τα πράγματα κι επέστρεψε στην οικογένειά του, είχε τρωθεί ανεπανόρθωτα η επιβαρημένη από τα παλιά υγεία του! Γεννήθηκα μισό χρόνο μετά το θάνατό του, το μήνα που η αριστερά διασπάστηκε. Επιτρέψτε αυτή την παράθεση προσωπικών δεδομένων, μόνο και μόνο για να καταστήσω σαφές ότι είμαι με την αριστερά που μεγαλούργησε ενώνοντας όλους, ή τους συντριπτικά περισσότερους Έλληνες κι όχι με αυτή που ψάχνει τρόπους να χωρίζεται σε κομμάτια που τρώνε το ένα τις σάρκες του άλλου. Είμαι με αυτή την αριστερά που είναι σίγουρη για τις θέσεις και τις προτάσεις της και επιθυμεί να κυβερνήσει κι όχι με αυτή που έχει βολευτεί στην αντιπολίτευση των πάντων και που μόνο κατακρίνει τους πάντες, δίχως ίχνος αυτοκριτικής. Μεγαλώνω πια ένα γιο, στον οποίο οφείλω να διδάξω ότι είναι μέγιστη αχαριστία να επικρίνεις δημόσια ακόμα και αυτόν τον μοναδικό που σε στήριξε όταν όλοι έψαχναν τρόπους να σε εκθέσουν. Και δεν θέλω να μάθει ότι υπάρχουν και αχάριστοι αριστεροί…

ΠΡΩΤΟΤΥΠΙΑ: ΜΕΝΕΛΑΕ ! δεν είναι μόνο δική σου η τιμή για τη συνεργασία μας, αλλά και δική μου που σε φιλοξενώ!!!
Καθαρά μυαλά και δυνατές πένες μπορούν να γράφουν ακόμα και πάνω σε πέτρινα φόντα!!!
Οι μεγάλες αλήθειες είναι αυτές που πονάνε, αυτές που στολίζουν τον κόσμο, αλλά και αυτές που μας φέρνουν ύψιστες συγκινήσεις!!!
Η διορατικότητα και η αχαλίνωτη φαντασία μου, (που φρονώ πως έχω, άλογο ντόρικο στον κάμπο), μου επιβάλει να βρω της καρδιάς μου τους μεγάλους παλμούς, να συντονιστώ με σένα μ’ όλους τους γνήσιους κι αληθινούς και σαν αντίβαρο στη σαθρότητα, στην χυδαιότητα και στον ευτελισμό των αξιών της εποχής μας, να πορευτούμε στη μεγάλη λεωφόρο του μέλλοντός μας!
Ο πνευματικός και ταπεινός συμμαχητής και συνοδοιπόρος σου…
Δημήτρης Ντόκας