Μνήμες Πολύκαστρου … Αναμνήσεων συγκινήσεις!
Αυτό το κείμενο τ’ αφιερώνω… σ’ όλα τα παιδιά που υπηρετούσαμε το 1982-83 στο 525 ΜΤΠ στο Πολύκαστρο του Κιλκίς… και δε με ξέχασαν!!
02:47:21μ.μ. Σήμερα 2 Γενάρη 2018…χτυπάει το τηλέφωνο!
Ακούω τη φωνή του Άγη του Τσιανάκα, φαντάροι υπηρετούσαμε παλιά στο 525 ΜΤΠ στο Πολύκαστρο του Κιλκίς!
Ήξερα θα βρεθούν στην Αθήνα, εκεί που μένουν, κάποια παιδιά που υπηρετούσαμε στο Πολύκαστρο μαζί, μου το είπε χτες, (έχουμε συχνή επαφή με τον Αγησίλαο από πριν ένα χρόνο, που μ’ εντόπισαν μετά από 34 χρόνια)!
Με πρωτοβουλία του Δημήτρη Καγκιλέρη!!
02:47:21μ.μ. Σήμερα 2 Γενάρη 2018…χτυπάει το τηλέφωνο!
Μιλάω με τον Άγη … τον καλαμπουρτζή, τον Αληθινό φίλο … που κάναμε μέσα στο στρατόπεδο κι έξω σαν βγαίναμε παρέα, μαζί μ’ άλλα παιδιά, να πάμε στα μαγαζιά στην καφετέρια «ΟΑΣΗ» στην πλατεία … η στου Καλαϊτζίδη την καφετέρια (ΚΨΜ τη λέγαμε… γιατί εκεί μαζευόμασταν όλο φαντάροι). Μετά σε καμιά ταβέρνα… για να καταλήξουμε στην «Παολίνα» στην καφετέρια –μπαρ για σκληρά ποτά και χορό!
σαν ανεβαίναμε για το στρατόπεδο… σταματούσαμε στον συμπαθέστατο τον «Μπάρμπα Πέτρο», στη Λαϊκή του ταβέρνα στο λιτό του κι απέριττο μαγειρειό, για να πάρουμε … «ομελέτες» … για μας και για όσους δεν ήταν «εξοδούχοι»!!!
(Θυμάστε την μεγάλη αφίσα, σε κορνίζα, στο μαγαζί του «Μπάρμπα Πέτρου»… εγώ τη θυμάμαι ήξερα και ξέρω τι συμβόλιζε και τι συμβολίζει… και θα τη θυμάμαι πάντα)!!!
Τώρα … «θα σας ξαναφέρω στο τότε»!!!
Πήγα στον εφοδιασμό… στον Ταγματάρχη τον Τσιπινιά … και σας έφερα καινούργιες φόρμες κι άρβυλα .. ρε μάγκες! Ελάτε όσοι δικαιούστε … για «αρχική χορήγηση» η και γι’ «αντικατάσταση» στην αποθήκη!
Ένα χρόνο που είχα αποθηκάριος στον τρίτο λόχο του 525 ΜΤΠ … πείτε μου έναν συνάδερφο που ότι δικαιούνταν δεν το πήρε!
Άντεχα κι αντέχω ακόμα ρε μάγκες!!!
Αν βρεθεί έστω κι ένας… εγώ θα βάλω την κάνη απ’ το ΗΚ11… κάτω απ’ το σαγόνι μου και θ’ αυτοκτονήσω… αύριο μπροστά στον τρίτο λόχο!
Όλους που με διαβάζετε απόψε … Παλικάρια μου, Γιατί παλικάρια ήμασταν όλοι όσοι υπηρετήσαμε τότε στο 525 ΜΤΠ! Σαν διαβάσετε τούτα τα λόγια μου, θα ξεσπάσετε .. σε πικρογέλιο! Άλλοι ενδεχόμενα σ’ αναφιλητά!! Οι λιγότερο «ευαίσθητοι» και οι «αναίσθητοι» που ευτυχώς… (λίγοι ήταν … τότε , εκεί)… μ’ αφήνουν αδιάφορο!
02:47:21μ.μ. Σήμερα 2 Γενάρη 2018…χτυπάει το τηλέφωνο!
(Θα σας κρατήσω σ’ αγωνία αναγνώστες μου… μίλησα και μ’ άλλους)!
Εκτός απ’ τους συναδέρφους μου, τα Λεβεντόπαιδα του Λαού μας, που υπηρετούσαμε τότε εκεί μαζί … ήταν και κάποιοι Λεβέντες Αξιωματικοί που δεν τους ξεχνώ.
Πρώτα απ’ όλους ο Συνταγματάρχης μας διοικητής του 525 ΜΤΠ ο Ελευθερίου Δημήτριος, που έφυγε πρόσφατα απ’ τη ζωή, Που τον πρόκαμα και τα είπαμε την Άνοιξη του 2017 τηλεφωνικά λίγους μήνες πριν πεθάνει, Αυτός μου ανακοίνωσε πως δεν υπάρχει στη ζωή ο Λοχαγός Β. Μόλας!!
Ένας ακόμα Λεβέντης Αξιωματικός που δεν ξεχνιέται… είναι ο Λοχαγός μας του 3ου λόχου ο Βασίλης Τσάτσαρης!!!
Αν αρχίσω να γράφω καταιγιστικά… όπως κι απόψε… έχω τόσα πολλά στο μυαλό μου, που θα γράφω ώρες μέρες, αιώνες)!!
Σήμερα λοιπόν μίλησα εκτός απ’ τον Άγη τον Τσιανάκα … και με δυο ακόμα λεβεντόπαιδα… που συναντήθηκαν στην Αθήνα… τον γιγαντόσωμο μελαχρινό λοχία … Βαγγέλη Μάλτζιο!! Και τον Καλόκαρδο δεκανέα με τα δασειά κατάμαυρα φρύδια… τον Γιώργο Μιτσικάρη!!!
(Τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά σας τ’ αναφέρω … για να διαπιστώσετε … που από τότε… αν και δε μ’ ανταμώσατε…δε σας ξέχασα)!!!!
02:47:21μ.μ. Σήμερα 2 Γενάρη 2018…χτυπάει το τηλέφωνο!
Δε μου είναι εύκολο ψυχολογικά να το διαχειριστώ… πως θα με ψάχνανε και θα βρίσκανε … 35 χρόνια μετά … Συνάδερφοι .. Συνάνθρωποι απ’ το στρατό!!!!
Κι αυτό μου φτάνει και μου περισσεύει!!!!!!
Πόσα θαυμαστικά … να βάλω για πρόσωπα και γεγονότα;
Όσα κι αν βάλω λίγα θα είναι …κι όσα σαν όταν ξαναβρεθώ με τις νοσταλγίες μου να γράφω …. Που δε θα μου φτάνουν σελίδες και σελίδες…. Ακόμα λιγότερα θα νιώθω πως είναι!
Γιατί λειτουργώ με το πολύτιμο του μυαλού μου αρχείο… που μέχρι τώρα φρονώ πως δε με πρόδωσε… κι ούτε θα με προδώσει Αληθινά και Νομοτελειακά να εκφράζομαι … όσο η φλέβα μου βαράει!
Έχω την αίσθηση… πως η φλέβα μου θα βαράει για αρκετά χρόνια ακόμα… κι είμαι πεπεισμένος …. «Πως δε θα σας απαλλάξω σύντομα … απ’ την παρουσία μου»!!
Κουράγιο να ’χετε να μ’ ανέχεστε!!!
ΥΓ: Να μην ξεχάσω… που δεν το ξεχνώ… να σας πω για μιαν ακόμα φορά… Αναγνώστες μου…Καλή Χρονιά Συνάνθρωποί μου, τόσο στην Πατρίδα μας τη Λατρεμένη Ελλάδα μας! Όσο και στο Εξωτερικό … σ’ όλα της Γης τα κράσπεδα!! Που με θυμηθήκατε κι επικοινωνήσατε μαζί μου … Καλή Χρονιά να μου πείτε!!!
ΥΓ1: Σας αφιερώνω δυο συμβολικά τραγούδια …. Αυτό που έπαιζε και τραγουδούσε με το αρμόνιό του ο Νίκος ο Ξανθάκης, μέσα στον 3ο λόχο, στο θρυλικό 525 ΜΤΠ… «Να με ’παίρναν και μένα τα τρένα» …
Κι αυτό που ερμήνευε μοναδικά ο Τίμος ο Χαλβαντζής … «Δημοσθένους λέξις»!!!
Έτσι όμορφα που με κάνετε να νιώθω… να ψάχνω κάθε χάραμα την πένα μου και… (εν μέσω συναισθηματικής καταιγίδας), να πασχίζω τελεία και παύλα προς το παρόν να βάλω….μου είναι εύκολο;
Καινούργιο Αγρινίου 3-1-2018.
Δημήτρης Ντόκας
