Όταν εσένα σου … «φύγει» … ένας Αληθινός Φίλος κι Αδερφός τι θα κάνεις;
«Βαριές Μαρτυρίες»!!!
Για μένα έφυγε χτές … ο της ψυχής μου Αδερφός … ο Βλάσης ο Σχίζας!!!
Δεν το πιστεύω… δεν μπορώ να το συνειδητοποιήσω!!
Απόψε θα βγάλω βαριές της ψυχής Αλήθειες!!!
Ο Βλάσης ήτανε … ένας … από μένα!
Κι εγώ … ένας απ’ αυτόν!!
Αυτός που παραδέχονταν … με την Ευγενική Κατάφασή του … με την κίνηση του κεφαλιού του… επιβεβαίωνε τις επιλογές μου!
Ο Βλάσης έτυχε να ’ναι στο μαγαζί μου … μια βραδιά …
τέλος του 2004 … που μου τηλεφώνησε ο Μεγάλος Γρηγόρης Μπιθικώτσης!
Είπαμε τι είπαμε με τον «Δάσκαλο» κι έδωσα τ’ ακουστικό στο Βλάση να του πει δυο λόγια!
Συνομιλήσανε… κι ακούω σε μια δόση τον Βλάση να ρωτάει τον Μπιθικώτση … ποιος έγραψε τους στίχους του τραγουδιού:
«Άρχισε ο χάρος να Καλεί τώρα την κλάση μου»!
Ο Κώστας Βίρβος... τ' απαντά ο Μπιθικώτσης! (Όπως μου είπε αργότερα ο Βλάσης)!!!
(Τούτο το τραγούδι ο Βλάσης το άκουσε και το ήξερε απ’ τον αείμνηστο Κώστα Μπαρδάκη) … «τον Πόλεμο»!!
Τον Αείμνηστο κι Αληθινό…Κώστα Μπαρδάκη!!!
Το ήθος του Βλάση:
Μου έλεγε κάθε π’ ανταμώναμε … «Τι τον ρώτησα τον Μπιθικώτση»;
Που μετά ένα χρόνο έφυγε απ’ τη ζωή!
Αυτό είναι το Ήθος του ΒΛΑΣΗ ΣΧΙΖΑ!!!
Λίγα θα γράψω:
(Μπορώ να γράψω …πάμπολλα....ούτε το Δικό του ύφος και ήθος …. Πόσο μάλλον το δικό μου… δε μας το επιτρέπει…. Η συγκυρία)!
Κι ένα ακόμα… σαν με κάλεσε ο Θανάσης ο Πολυκανδριώτης… λόγια μου… στίχους να του δείξω… (όπως μπαίνουμε μέσα στο μαγαζί μου… στο πρώτο τραπέζι δεξιά καθόμασταν) … ήθελα την Ευθυκρισία του … τον ρώτησα … κι ανάμεσα στα πολλά… όλα που έγραψα… ο Βλάσης μου πρότεινε δύο τραγούδια!
Να τα στείλω… στο Θανάση….
Ε … ναι λοιπόν … που του τα έστειλα… του Πολυκανδριώτη!
Η σεμνότητά μας… δε μου επιτρέπει προς τα παρόν… περσότερα να πω!!
Και τα δυο … απ’ τα τραγούδια μου… που επέλεξε... Ο Βλάσης, που έστειλα στον Θανάση του άρεσαν!!!
Γιατί πραγματικά τρελαίνομαι … όταν Αληθινοί κι Ανυπόταχτοι Άντρες και Δάσκαλοι … φεύγουν τόσο παράκαιρα κι απρόσμενα απ’ τη ζωή!
Η Ζωή μας γίνεται φτωχότερη!
Ξέρω πολύ καλά … πως ο Βλάσης …(Εξ’ άλλου κάθε τόσο τα λέγαμε)… πως παρότρυνε … πως παρακίνησε … πολλά παιδιά .. παράλληλα με την σπουδή τους … ν’ ασχοληθούν και με την Ποίηση και με τη Μουσική!!!
Το ίδιο κάνω κι εγώ!
Βαράει ακόμα η καρδιά … του Βλάση;
Θα βαράει πάντα… γιατί χτύπαγε …. Γιατί έπαιζε πάντα … Στην Αληθινή συχνότητα!
Στου … «Κόσμου τα τραγούδια… και σ’ όλα …τα Ουμανιστικά Σημεία!!!
Βαράει ακόμα η καρδιά … του Βλάση!!!
Για μένα … θα νιώθω πάντα … όσο κι η δική μου μικρή καρδιά χτυπάει…της Δικής του Τεράστιας Καρδιάς τους Παλμούς!!!
Βαράει ακόμα η καρδιά … του Βλάση!!!
Και θα βαράει όσο … βαράει κι η δική μου!!!!!!
Δεν έφυγες …Παληκάρι μου!!!!!!!!
Είσαι και θα ’σαι πάντα ΕΔΩ… Βλάσηηηηηη!!!!!!!!!!!!!
Μήτσος Ντόκας
