Πες μου ζωή τι φταίξαμε… κι έτσι μας βασανίζεις;;;
Εγώ…κι ο Σταύρος
Παράβας…. μαζί με πέντε έξι δικούς μας … που αγαπήσαμε Δυνατά την Κατερίνα Γώγου … ήμασταν από τους ελάχιστους που συνόδευσαν την Αγαπημένη
μας Ηθοποιό και Ποιήτρια στην τελευταία της κατοικία στην Αθήνα τον Οκτώβρη του 1993.
Πολύ μετέπειτα ο Σταύρος έπαιζε στο ΔΗΠΕΘΕ Αγρινίου… πέρναγε
απ’ το Καινούργιο… έκανε μια στάση σε μένα… με τ’ άσπρο του τζιπ… είχε μαζί του και τ’ αγαπημένο του σκυλί … που του το
κλέψανε τότε … εδώ στο Αγρίνιο… έπρεπε να ντρεπόμαστε…
σαν τοπική κοινωνία…παίρνω το βάρος και ντρέπομαι εγώ για όλους μας!!!
σαν τοπική κοινωνία…παίρνω το βάρος και ντρέπομαι εγώ για όλους μας!!!
Η Κατερίνα έφυγε … ο Σταύρος πικραμένος… αργότερα έφυγε!!!
Εγώ ακόμα αναπνέω … Αγωνίζομαι κι υπογράφω…
Με το δάκρυ της ψυχής μου…
Με το δάκρυ της ψυχής μου…
Δημήτρης Ντόκας
