Γιώργος Σολτάτος … εφ’ όλης της ύλης!
Εφ’ όλου… του πνεύματος, εφ’ όλων των γεγονότων, έφ’ όλων των αδιάσειστων Αξιών!
Εφ’ όλης της πολιτικής ουσίας!!!
Δεν το ’χα σκοπό
απόψε να γράψω τίποτα… εξ’ άλλου… «δεν αδειάζω»… φροντίζω κι ομορφαίνω τον κήπο μου…. Να έτσι…
για τη νομοτελειακή ομορφιά… και για την ομορφιά της νομοτέλειας!!
Για να νιώσω την ανυπέρβλητη κι ανείπωτη ικανοποίηση της προσωπικής
δημιουργίας!!!
Για να περνά ένας παλιός μου φίλος και να τον φιλοξενώ στη
δική μου πράσινη ρεαλιστική και συμβολική εκδοχή!
Όσο αντέχω… κι όσο ακόμα είμαι εδώ … στο μαγαζί μου… στο σπίτι μου… στο Καινούργιο Τριχωνίδας!
Για να περνά κι ένας Νέος φίλος μου και να ξαφνιάζεται και ν’
απορεί … ν’ αναρωτιέται:
Μέσα σ’ αυτήν βάρβαρη , Ανάλγητη, Εγωκεντρική και
προκλητικά ατομικιστική εποχή…. Υπάρχουν άνθρωποι που πασχίζουν ακόμα για την ικανοποίηση κι εν
γένει πλουραλιστική πνευματικοψυχικοσωματική χαλάρωση και συνάμα Ανυπόταχτη Στάση
ζωής … κι Ανάταση των Συνανθρώπων μας.
Κι εγώ όπως πάντα μ’ ανοιχτή την αγκαλιά … να υποδέχομαι
παλιούς και νέους φίλους!
Τους παλιούς μου φίλους καλώ… και τους νέους τους καλωσορίζω…
Κι επειδή Γιώργο… κονεύει και το μουντιάλ… ας χρησιμοποιήσω ποδοσφαιρικούς όρους!
Σ’ ευχαριστώ Γιωργάρα που μου ’δωσες τη μπάλα… μου ’στειλες μακρινή,
φαλτσαριστή μπαλιά… ( σαν το «Ματσόλα»
κάποτε…)
Τι θυμήθηκα τώρα…
Παίζαμε … με τη Θύελλα Παραβόλας στο γήπεδο του χωριού σου
το 1979… μαθητές εμείς με την ομάδα του Λυκείου. Φιλικός Αγώνας για να βγάλουμε κάποια έσοδα για την Πενθήμερη
εκδρομή μας!
(και βγάλαμε αρκετά)!!
Πρώτο ημίχρονο: Εγώ
έπαιζα εξτρέμ! ο «Ματσόλας» στο κέντρο!
Κάνουμε επίθεση… απ’ τη θέση τη δική μου σεντράρει «Ματσόλας»… συγκλείνω βρίσκομαι μπροστά… στο μέσο της εστίας…
μου ’ρχεται η μπάλα σηκώνουμε και με
τακουνάκι κάνω το 1-0!
Συνεχίζεται ο αγώνας… άλλη επίθεση εμείς … «Φύγε» ακούω την
πρίμα χαρακτηριστική του Χρήστου φωνή!
«Φεύγω» … και μου φέρνει την μπάλα … όπως ήξερε πως την
ήθελα … σηκώνομαι στον αέρα και με εναέριο βολέ τη στέλνω στ’ αριστερό
παραθυράκι (του Γιάννη απ’ τη Γέφυρα)!
Λύκειο Παραβόλας – Θύελλα Παραβόλας 2-0!
Πανηγυρισμοί… έρχεται
ο «Ματσόλας μ’ αγκαλιάζει και με σηκώνει στα χέρια… φωνάζοντας: (…. Έχεις κέφια
σήμερα)!!!
Και τότε και μετέπειτα και τώρα έχω κέφια!
Σ’ ευχαριστώ Γιωργάρα
που μου ’δωσες τη μπάλα…
Παλιότερα έγραψα… προσέξτε ημερομηνίες:
Αναμφισβήτητες αξίες…
Έγραψα και ξανάγραψα… προκάλεσα «ευθαρσώς κι επωνύμως»… δε βρέθηκε μέχρι σήμερα ούτε ένας πολιτικός… τουλάχιστον του νομού μας, να χει το σθένος να μ’ αντιμετωπίσει!!!
Άμα βρεθεί…. Τα ξαναματαλέμε!!!
Έγραψα και ξανάγραψα…
prototypia: Αντέχεις … «Αντάμωση» με τους μεταΕΑΜίτες… στα ...
Αντέχεις … «Αντάμωση» με τους μεταΕΑΜίτες… στα μαρμαρένια Αλώνια;
Σε προκαλώ
και σε προσκαλώ σε δημόσιο διάλογο…
Αν Αντέχεις
… «Εν παντί τόπω και χρόνω»… είμαι στη διάθεσή σου…
Εγώ με τη
Γυμνή και Διάφανη της Νόησης και της Συνείδησης μου την Αλήθεια Αντάμα…
Άνευ Χειρογράφων…
Κι Εσύ μ’
όποια… «Εταίρα …επικουρία»… σου είναι απαραίτητη!!!
Σ’ ευχαριστώ Γιωργάρα που μου ’δωσες τη μπάλα…
Άκου… απ’ τους διατελέσαντες πολιτευτές και διαχειριστές της
εξουσίας την πτώση της χούντας και μετά… ειδικότερα στο Νομό μας κι έχει τα κότσια ας με
προκαλέσει τώρα σε δημόσιο διάλογο!
Εγώ το ματαγράφω… «Άνευ Χειρογράφων…
Κι Εσύ μ’
όποια… «Εταίρα …επικουρία»… σου είναι απαραίτητη»!!!
Για να σου πω εγώ:
Πότε και πόσα κονδύλια διατέθηκαν κι από Ποιά προγράμματα ….που;
Για να σου πω εγώ:
Πόσα κονδύλια διατέθηκαν για την ανακατασκευή της σιδηροδρομικής
Γραμμής Κρυονερίου - Αγρινίου… (Ξέρω εγώ Γιώργο που είναι η καινούργια
Αυτοκινητάμαξα του τότε ΟΣΕ που τη μοστράριζαν στο σταθμό του Αιτωλικού!
Για να σου πω εγώ:
Πόσα κονδύλια και πότε διατέθηκαν για τον βιολογικό του
Αγρίνιου και πόσα για τον Συλλεκτήριο Αγωγό βόρια της Λίμνης Τριχωνίδας που δεν
έγινε ποτέ!
Για να σου πω εγώ:
Τι έγινε με το φράγμα Αχυρών!
Για να σου πω εγώ:
Τι έγινε με τα πάρκα
κυκλοφοριακής Αγωγής!
Για να σου πω εγώ:
Τι έγινε στο «Αγροτοσυνεταιριστικό κίνημα»!
Ποιοι Αγροτοπατέρες και πως … φοράνε την παραπλανητική
τραγιάσκα της Αγροτιάς και δεν ντρέπονται!
Φοβούνται όμως…
(Το φόβο μου να ’χετε)…
που έλεγε κι ο Μικρασιάτης Πρόσφυγας ο Κοντογιαννάκης)!
Για να σου πω εγώ:
Πως και που διατέθηκαν τα κονδύλια που διαχειρίζονταν η Τοπική Αυτοδιοίκηση…. Η πολύ
πονεμένη Ιστορία του συστήματος….
Για να σου πω εγώ:
Όχι δε τα λέω σε σένα για να τ’ ακούω εγώ….
Τα λέω σ’ όσους ευθύνονται και τους προειδοποιώ:
Όπως είπα και στον χωριανό σου δήμαρχο κάποτε…. Που μου κλαίγονταν:
«Άστα αυτά σε μένα Βασιλάκη… θα περάσεις από Λαϊκό
δικαστήριο στην Πλατεία της Παραβόλας»!
Τώρα ποιοι, πως και πότε θα περάσουν από Λαϊκό δικαστήριο… «Λαός
θ’ αποφασίσει»!
Σ’ ευχαριστώ Γιωργάρα που μου ’δωσες τη μπάλα…
Κι όσο για τα πολιτικά σαπρόφυτα της σύγχρονης τάλαινας ζωής
μας… μη χολοσκάς!
Ένα φύσημα αρκεί … Ένα φύσημα είναι…. που θα φέρει του μέλλοντος ο βοριάς… και θα τα σκορπίσει στα τέσσερα σημεία του αφανισμού
τους!
Να μου το θυμηθείς…
Κι επειδή Γιώργο… κονεύει και το μουντιάλ… ας χρησιμοποιήσω ποδοσφαιρικούς
όρους!
Σ’ ευχαριστώ Γιωργάρα που μου ’δωσες… καλή μπαλιά!!
Αρκεί που έπιασα γεμάτο το σουτ… μ’ εναέριο κουντουπιέ βολέ…
Τώρα μπάλα, τερματοφύλακας και δίχτυα … θα πάνε στην εξέδρα!
Κι επειδή Γιώργο…
Το αποτέλεσμα μετράει…
καρτέρα το τελικό σκόρ!
*Κειμενογραφώ με τη σκέψη στο Γιώργο Β. Σολτάτο… μ’ όσες «βαριές
νοσταλγικές θύμισες» με παραπάμπει «η κάθε
επαφή μας»… και με αφορμή το τελευταίο
του άρθρο που δημοσιεύω.
Δημήτρης Ντόκας
