«Η κοινωνία σε θέλει να είσαι απλώς ένα φωτοαντίγραφο, ποτέ ένα πρωτότυπο» Όσσο

Σάββατο 16 Ιουνίου 2018

«...τη φτώχεια που μας έχει γονατίσει, τη νιώθω μεγαλύτερη ντροπή»!!!



Δεν έγραψα ποτέ κι εγώ … «πολιτικά ορθούς» στίχους!

Γι’ αυτό ήρθε και με βρήκε στο Λατρεμένο Τόπο μου … στο Καινούργιο Τριχωνίδας… Εκεί που έχω μέχρι κι απόψε «το Βασανιστικό μου Ησυχαστήριο» … Αύριο δεν ξέρω που θα ’μαι… κι ο Γρηγόρης Μπιθικώτσης!

Έγραψα:

«Λόγια δε βρήκα, τη μορφή σου, δεν τη σμίλεψα
Κι έμεινες άυλη, με φόντο την ψυχή μου
Ήταν Φθινόπωρο, τις ευωδιές σου ζήλεψα
Κι αυτή η Άνοιξη, μετρά την αντοχή μου.»!!

Και…


«Δέκα βοριάδες ζήλεψαν
Κάποιου νοτιά την κόρη
Σε ξένους τόπους μίσεψαν
Την πήραν με το ζόρι.»!!

Και κάτι ακόμα…

«Εμείς που κάναμε, τις πίκρες κομπολόι
Κι όλα του κόσμου τα βλαστάρια, αδερφούς
Εμείς μετρήσαμε, της λευτεριάς το μπόι
Μ’ αίμα και δάκρυ, φτιάξαμε ωκεανούς.»!!!

Σας ευχαριστώ που κι απόψε μου ζητήσατε ν' ακούσουμε και  τραγούδια που η ταπεινότητά μου τους στίχους έγραψε…
Σας Ευχαριστώ  Όλους!!!

Στίχοι και κείμενο …
Δημήτρης Ντόκας