Με λεβεντιά και χάρη
Και στο λαιμό του να φορά
Συμβολικό… φουλάρι.
Να λέει αλήθειες… με το ΝΑΙ
Την αρνησιά… με ΟΧΙ
Να τον φοβάσαι κεραυνέ
Και ο κόσμος να του το ’χει!!!
Θ’ αψήλωνα δυο πιθαμές
Γίγαντας θα γινόμουν
Θα ’ριχνα λόγια στις ρωγμές
Να διάβαινες …
να ερχόμουν!!!
Ν’ αγάπαε τη μουσική
Τις έννοιες… τους στίχους
Να είχε ρότα μυστική
Μες στων θνητών τους ήχους!
Αφιερωμένο στον αείμνηστο φίλο μου… Μήτσο Μαντζανά!!!
Καινούργιο 27 Δεκέμβρη 2015 ώρα 3:33π.μ.
Δημήτρης Ντόκας
