«Η κοινωνία σε θέλει να είσαι απλώς ένα φωτοαντίγραφο, ποτέ ένα πρωτότυπο» Όσσο

Δευτέρα 26 Απριλίου 2010

Τα «καραγκιοζλίκια»!

Αναβαθμισμένο, το χωροταξικό θέμα του «Καλλικράτη»!
Στα ψιλά, οι προβλεπόμενες «καυτές αρμοδιότητες», που θα ανατεθούν στους νέους δήμους!
Πάρτε το χαμπάρι, από δω και πέρα δεν υπάρχει Τοπική αυτοδιοίκηση, η ύψιστη για μένα έκφραση δημοκρατίας, αλλά Κομματική Αυτοδιοίκηση!!!
Έλαβα σήμερα κάποια «καραγκιοζλίκια»!
Και μάλιστα με την παράκληση να τα δημοσιεύσω!
Ευφάνταστο, ευρηματικό και αρκούντος διασκεδαστικό το θέμα… και ίσως επιτυχημένοι οι συσχετισμοί προσώπων και σκιών!
Αλλά να… δε γίνεται να δημοσιοποιηθεί από μας, για πάμπολλους λόγους.
Όπως αυτοί που με ξέρουν καλά, που παρακολουθούν την μέχρι τώρα πορεία της «ΠΡΩΤΟΤΥΠΙΑΣ», που έχουν άλλα κριτήρια και στάση ζωής για τα πολιτικοδημοτικά πράγματα, που με ξεκάθαρους πολιτικούς όρους και σοβαρά επιχειρήματα ουσίας, συμμετέχουν στα δημόσια δρώμενα, αντιλαμβάνονται πως:
Το ήθος μου, οι αξίες μου και τα ιδανικά μου δεν μου επιτρέπουν να ευτελίζω, η να συμμετέχω στον ευτελισμό προσώπων και θεσμών!
Εξ’ άλλου, αυτά τα «καραγκιοζλίκια» τα εξέλεξε ο λαός των Θεστιέων κι εγώ, πιστός στις δημοκρατικές αρχές, είμαι υποχρεωμένος να σεβαστώ, συμφωνώντας η διαφωνώντας, την βούληση του λαού!
Τώρα κατά πόσο σωστά βούλεται, πόσο αγνά ελπίζει, πόσο με άπειρους τρόπους ωθείτε να επιλέγει, αυτούς που επιλέγει, είναι άλλου τρελού παπά τροπάρι!
Δική μου διαπίστωση: Εξ’ άλλου δεν ευθύνεται ο λαός γι’ αυτούς που επιλέγει, γι’ αυτούς που εμπιστεύεται, γι’ αυτούς που αναλαμβάνουν το «ιερό φορτίο», να ορίζουν την τύχη του, όταν καταθέτουν τα εχέγγυα που συνηγορούν προς αυτό και στο τέλος τον διαψεύδουν, τον προδίδουν!
Πρέπει όμως ο λαός να εκλέγει, να παρακολουθεί, να κρίνει, να χαρακτηρίζει και όσους δεν επιτελούν το έργο τους να καταψηφίζει… να κατακρημνίζει όσους τον προδίδουν!
Η κοινωνικοπολιτική ιστορία έχει και την μεγάλη κρησάρα της, που πετά τα σκύβαλα στο περιθώριο της ανυποληψίας και της αφάνειας!
Δεν είναι και λίγοι, αυτοί που προσπαθούν να βρουν βάθρο για την ανεπάρκειά τους, να γεμίσουν την κενότητά τους, να παίξουν τους ανεκδιήγητους ρόλους τους, ασχολούμενοι με τα κοινά!
Εξ’ άλλου απ’ τα παιδικά μου χρόνια έπαψα ν’ ασχολούμαι με … «καραγκιοζλίκια»!
Από τότε που μου τα χάλασε το γειτονάκι μου ο Κώστας κι έφαγε τόσο ξύλο που το θυμάται ακόμα!
ΥΓ: Ανώνυμε φίλε, σ’ ευχαριστώ που μου έδωσες το έναυσμα, να αραδιάσω τα παραπάνω!
Έστω κι αν δε συμφωνώ με τις κουκούλες, γιατί με παραπέμπουν σε λαοπροδότες, μισητούς δοσίλογους και σε άνανδρες στάσεις ζωής!
Δεν μπορώ εδώ να μη θυμηθώ, τη ρήση του φίλου μου του Δήμου: «Η κάλπη είναι για τους άντρες …και το παραβάν για τις πουτάνες»!
Παραφράζοντας το παραπάνω θα πω:
«Η αγορά - κατά την αρχαία έννοια - είναι για τους ξάστερους της ζωής!
και η μουντή παροικία …για τους συννεφιασμένους»!!

Δημήτρης Ντόκας