Βγήκα να κοιτάξω τον ουρανό.Είναι κι απόψε μουντός και βαρύς.
Είναι θλιμμένος.
Είναι βουρκωμένος!
Ξημερώνει 14 Απρίλη!!.
Σαν και τότε, κατά πως μου τα ’χουν ιστορήσει όσοι έζησαν εκείνη την εποχή… είναι μια μέρα βροχερή!
Σαν και τότε!
Την Μεγάλη Παρασκευή στις 14 Απρίλη το 1944 !
Δεν ξέρω πόσο τυχαίο είναι, αλλά τώρα που το συλλογιέμαι, θυμάμαι πολλές τέτοιες βουρκωμένες μέρες σα σήμερα.
Βαρύ το κλίμα κάθε 14 Απρίλη για τον τόπο μας.
Η ψυχή των συντοπιτών μας σφιγμένη.
Μάτια θολά, καρδιές πονεμένες.
Θυμάμαι στο Αγρίνιο, από μικρό παιδί τέτοια μέρα, πρόσωπα σοβαρά, σκυθρωπά, πικραμένα!
Αλλά συνάμα περηφάνια, λεβεντιά κι ανυπόταχτο δυναμισμό!!!
120 λεβέντες πατριώτες εκτέλεσαν οι Γερμανοί στο Αγρίνιο στις 14 Απρίλη το 1944 !
Βουβαμάρα, παγωμάρα λες κι ο τότε σπαρακτικός θρήνος και απερίγραπτος κοπετός βουβός πια, τούτη τη μέρα, κάθε σαν σήμερα, απλώνεται στον Αγρινιώτικο ουρανό.
Μέσα στις μαρτυρικές πόλεις συγκαταλέγεται και το Αγρίνιο, έχει το θλιβερό προνόμιο!.
Πλήρωσε ακριβά και η περιοχή μας, τις θηριωδίες του ναζισμού.
Όσο υπάρχει άνθρωπος που έχει τις ρίζες του σε τούτον το λατρεμένο τόπο, δε θα σβήσει ποτέ απ’ την μνήμη μας, απ’ τη μνήμη της Ελλάδας, απ’ τη μνήμη ολόκληρης της ανθρωπότητας, η ηρωική θυσία των 120 εκτελεσθέντων στο Αγρίνιο και των 60 στα Καλύβια.
Στόμα με στόμα, βλέμμα με βλέμμα, καρδιά με καρδιά, ψυχή με ψυχή, θα μεταλαμπαδεύεται στους αιώνες των αιώνων, η βασανιστική θύμηση του ολοκαυτώματος. Όπως ήρθε και σε μας, απ’ τις αφηγήσεις και τις περιγραφές των μεγάλων που έζησαν τότε εκείνη την οδυνηρή μέρα, έχουμε ηθική υποχρέωση να τη μεταδώσουμε στους νεότερους.
Έγραψα και πέρυσι: «Βροχερή και μουντή ήταν εκείνη η μέρα, σαν τη σημερινή, στις 14 Απρίλη, Μεγάλη Παρασκευή του 1944. Οι Γερμανοί κατακτητές, εκτέλεσαν 120 Έλληνες πατριώτες στο Αγρίνιο.
Τούς τρείς, τον Πάνο Σούλο, τον Χρήστο Σαλάκο, που τα στερνά του, ηρωικά και λεβέντικα λόγια ήταν: "Θα εκδικηθεί για μένα, ο λαός του Αγρινίου. Ζήτω το ΕΑΜ"!!! και τον Αβραάμ Αναστασιάδη, (οι δύο πρώτοι ήταν μέλη της ΕΠΟΝ, ο τρίτος συνταξιούχος της Αγροτικής Τράπεζας), τους κρέμασαν στην κεντρική Πλατεία του Αγρινίου (Πλατεία Μπέλλου).
Οι υπόλοιποι 117 τουφεκίσθηκαν στην Αγία Τριάδα ….
Άλλες 60 εκτελέσεις έγιναν και στα Καλύβια Αγρινίου!
ΗΡΩΕΣ ΑΠΑΡΤΑ ΒΟΥΝΑ!!!»
Της ιστορίας μας χρέος είναι και απειροελάχιστος ο της ταπεινότητάς μας, φόρος τιμής και δόξας στους αγωνιστές πατριώτες, που στάθηκαν λεβέντικα μπροστά στα εκτελεστικά αποσπάσματα, ύψιστη τιμή τους πρέπει!!
Μια αιώνια, βαθιά υπόκλιση, στους λεβέντες πατριώτες, που αγέρωχοι πέταγαν πέρα το μαντήλι, δεν ήθελαν να τους δέσουν τα μάτια, αντιμετώπισαν κατάματα το θάνατο για τη λευτεριά!!!.
Αλίμονο στους λαούς που λησμονούν την ιστορία τους, είναι καταδικασμένοι σε αφανισμό!!!
(Ν. Μακιαβέλι)
Ποτέ πόλεμος πια, ποτέ πόλεμος πια!!!
(Κ. Βίρβος (ΚΑΤΑΧΝΙΑ) - με τη φωνή του Δ. Μυράτ)!
Δημήτρης Ντόκας
