«Η κοινωνία σε θέλει να είσαι απλώς ένα φωτοαντίγραφο, ποτέ ένα πρωτότυπο» Όσσο

Σάββατο 3 Σεπτεμβρίου 2022

Ήταν Φθινόπωρο, τις ευωδιές σου ζήλεψα...


Αγάπησέ με    734
  ***
Τοίχο δεν έχω, να κρεμάσω το παράπονο
Καρφί και δύναμη, γερά να το στεριώσω
Οι αντιρρήσεις σου, μ’ έχουν αφήσει άφωνο
Κι όλο πικραίνομαι κι ας σ’ αγαπάω τόσο.

Αγάπησέ με να χαρείς

Μαλαματένια μου

Είναι ο κόσμος σαν κουβάρι μπερδεμένο...

Αγάπησέ με να το νιώσω

Χρυσαφένια μου

Κράτα στα χέρια σου ψηλά το πεπρωμένο...

 

Λόγια δε βρήκα, τη μορφή σου, δεν τη σμίλεψα

Κι έμεινες άυλη, με φόντο την ψυχή μου

Ήταν Φθινόπωρο, τις ευωδιές σου ζήλεψα

Κι αυτή η Άνοιξη, μετρά την αντοχή μου.

 

 Ήρθες παράμερα, μια νύχτα και σε φίλησα

Και γύρω σκόρπισε, η γλύκα των χειλιών σου

Όσα μου έδωσες, ποτέ δε σου τα ζήτησα

Κι έγινα ήχος και ρυθμός, των τραγουδιών σου.

 

Στίχοι: Δημήτρης Ντόκας