«Η κοινωνία σε θέλει να είσαι απλώς ένα φωτοαντίγραφο, ποτέ ένα πρωτότυπο» Όσσο

Τρίτη 27 Ιουλίου 2021

Τραγούδια... για τον Παντελή!

Ο Παντελής ο Ρεμπελιάς - Γιάννης Καλατζής

Μουσική: Γιώργος Κατσαρός
Στίχοι: Πυθαγόρας Παπασταματίου
Ερμηνεία: Γιάννης Καλατζής

Ο Παντελής ο Ρεμπελιάς,
μετά τον κόπο της δουλειάς
τραβούσε στο ουζάδικο,
και τα ’πινε ως το πρωί
για να εξηγήσει στη ζωή
γιατί υπάρχει άδικο.


Κι ο Παντελής ο Ρεμπελιάς
έλιωσε μες στο χώμα,
κι ο κόσμος γύρω κι ο ντουνιάς
δεν άλλαξε ακόμα...




Γιατί, ρε φίλε μου, κι εσύ
το έχεις ρίξει στο κρασί
και ζεις σαν τον κατάδικο;
Αντί να τα οικονομάς,
να εξηγήσεις πολεμάς
γιατί υπάρχει άδικο.


Κι ο Παντελής ο Ρεμπελιάς
έλιωσε μες στο χώμα,
κι ο κόσμος γύρω κι ο ντουνιάς
δεν άλλαξε ακόμα.

***O Παντελής - Μανώλης Μητσιάς, Δήμητρα Γαλάνη


Μουσική: Μάνος Χατζιδάκις
Στίχοι: Νίκος Γκάτσος
Ερμηνεία: Μανώλης Μητσιάς & Δήμητρα Γαλάνη

Σταμάτα Παντελή το γλεντοκόπι
δεν είναι πια στο χέρι σου οι ανθρώποι.
Κατάπιε τη στερνή σου τη μπουκιά
σε λίγο θ' ακουστεί κι η ντουφεκιά.


Αχ Παντελή! Πάει το πουλί.
Κλαίνε σε Δύση κι Ανατολή


Ξανθός αντάρτης φέρνει το μαντάτο,
οι δυνατοί βουλιάξανε στον πάτο.
Θυμήσου το στερνό σου το πρωί,
παράθυρο στο φως είν' η ζωή.


Αχ Παντελή! Πάει το πουλί.
Κλαίνε σε Δύση κι Ανατολή


Καινούργιος μύθος σήμερα γεννιέται,
η μάνα το παιδί στον τάφο αρνιέται.
Το είπε κι ο προφήτης ο παλιός
πως έτσι πάει ο κόσμος κι όχι αλλιώς.


Αχ Παντελή! Πάει το πουλί.
Κλαίνε σε Δύση κι Ανατολή

***

Πάνος Τζαβέλας - Έντιμε άνθρωπε κυρ-Παντελή

Στίχοι - Μουσική - Ερμηνεία: Πάνος Τζαβέλας

Έντιμε άνθρωπε, κυρ Παντελή,
έχεις κατάστημα κάπου στη γη.
Πουλάς εμπόρευμα, βγάζεις λεφτά
πολλά λεφτά, πολλά λεφτά.

Τις Κυριακές πρωί στην εκκλησιά
σταυροκοπιέσαι στην Παναγιά.

Έντιμε άνθρωπε, κυρ Παντελή,
έχεις και σύζυγο, κόρη, παιδί,
μοντέρνα έπιπλα, έγχρωμη TV,
τρως τροφή πνευματική.

Μακριά απ' το Κόμμα μην βρεις μπελά,
"Πατρίς, θρησκεία και φαμελιά".

Έντιμε άνθρωπε, κυρ Παντελή,
τι κι αν πεθαίνουνε πάνω στη γη
χιλιάδες άνθρωποι χωρίς ψωμί,
μαύροι, λευκοί ή κίτρινοι;

Ο γιος σου μοναχά να 'ναι καλά
ν' αφήσεις τ' όνομα και τον παρά.

Έντιμε άνθρωπε, κυρ Παντελή,
σκεύρωσες, σάπισες στο μαγαζί.
Τη νιότη ξόδεψες και την ορμή
για τη δραχμή, για το πετσί.

Δίπλα σου τ' όνειρο, η ζωή και το φως
μα εσύ στο κουφάρι σου κλεισμένος εντός.

Ξέρεις πως δώσανε, κυρ Παντελή,
άλλοι τα νιάτα τους και τη ζωή
να γίνει τ' όνειρο φέτα ψωμί
να φας κι εσύ, κυρ Παντελή;

Κι εσύ τι έδωσες, κυρ Παντελή;
Πες μας τι έκανες σ' αυτή τη γη.
Πες μας τι άφησες κληρονομιά
που να εμπνέει τη νέα γενιά.

Έντιμε άνθρωπε, κυρ Παντελή,
έντρομε, άβουλε, συ φασουλή,
βρώμισες τ' όνειρο και την ψυχή,
άδειο πετσί χωρίς πνοή.

Έντιμοι άνθρωποι, νέα γενιά,
θάψτε τους έντιμους μες στα σπαρτά
κι αυτούς που φτιάξανε τον Παντελή
σκουλήκι άχρηστο σ' αυτή τη γη.