«Η κοινωνία σε θέλει να είσαι απλώς ένα φωτοαντίγραφο, ποτέ ένα πρωτότυπο» Όσσο

Τρίτη 6 Ιουλίου 2021

Στέλιος Μερμίγκης: Ας πούμε μια ιστορία ανθρώπινης απληστίας που μάλλον σχετίζεται με την τρέχουσα πανδημία

Ας πούμε μια ιστορία ανθρώπινης απληστίας που μάλλον σχετίζεται με την τρέχουσα πανδημία. Η παραγωγή του πιο διάσημου και πανάκριβου καφέ Kopi luwak γίνεται με την συνδρομή ενός άγριου θηλαστικού της ασιατικής μοσχογαλής. Οι παραγωγοί αυτού του καφέ σε κάποια περιοχή της Ινδονησίας, αιχμαλωτίζουν τα ζώα αυτά εκτρέφοντας τα κάτω από άθλιες συνθήκες ταΐζοντας τα με τους καρπούς μιας συγκεκριμένης ποικιλίας καφεόδενδρου. Στη συνέχεια μαζεύουν από τα κόπρανα του ζώου τους σπόρους του καφέ. Οι ειδικοί του καφέ - baristas νομίζω ότι λέγονται- υποστηρίζουν ότι... ειδικά ένζυμα που υπάρχουν στο πεπτικό σύστημα του συγκεκριμένου θηλαστικού επεξεργάζονται τους κόκκους αυτούς και τους δίνουν μια ιδιαίτερη γεύση. Έτσι από τα περιττώματα της μοσχογαλής φθάνουν σε χλιδάτα καφέ του Λονδίνου όπου η κάθε κούπα κοστίζει 70 στερλίνες.

 Η αναζήτηση διαρκώς τρόπων και μέσων αύξησης της κερδοφορίας του κεφαλαίου, πυροδοτεί την απληστία του ανθρώπου και τον κάνει να επεκτείνει τις δραστηριότητες του σε βάρος του φυσικού περιβάλλοντος. Οι υπερ εντατικοποιημένες καλλιέργειες οδηγούν σε συνεχόμενη αποψίλωση των δασών. Στην διατάραξη λοιπόν των ισορροπιών διαφόρων οικοσυστημάτων αλλά  και στη διαρκώς αυξανόμενη ζήτηση σε κρέας που δημιουργούν με τη σειρά τους άθλιες συνθήκες εκτροφής των οικόσιτων ζώων βρίσκονται οι γενεσιουργές αιτίες της εμφάνισης των τελευταίων επιδημιών όπως αυτές του Έμπολα, Ζίκα, Sars, η γρίπη των πτηνών και τώρα ο SARS – COVIV 2 . Όλες οι παραπάνω επιδημίες των τελευταίων 20 ετών είναι αποτέλεσμα της επαφής ανθρώπων και ζώων. Τα υπάρχοντα γονιδιωματικά δεδομένα δείχνουν με σαφήνεια ότι ο ιός της covid  19 μάλλον εισήλθε στον ανθρώπινο πληθυσμό μέσω της αλληλεπίδρασης του με τις νυχτερίδες ή από κάποιο άλλο ενδιάμεσο ξενιστή με πιο πιθανό τη μοσχογαλή που αναφέρθηκε στη ιστορία μας πιο πάνω.

Αν λοιπόν θέλουμε να αντιμετωπίσουμε ριζικά τις πανδημίες αυτές θα πρέπει άμεσα να αναθεωρήσουμε τον τρόπο οικονομικής και κοινωνικής μας συγκρότησης σαν ανθρώπινο είδος. Η σχέση μας με το περιβάλλον όπως φυσικά και μεταξύ μας δεν μπορεί να είναι μια σχέση διαρκούς και αδηφάγου εκμετάλλευσης για την ικανοποίηση απίθανων αναγκών ορισμένων προνομιούχων. Έχω την βεβαιότητα ότι μπορούμε να ζήσουμε και χωρίς τον καφέ Kopi luwak .

ΥΓ τα στοιχεία αυτά τα αλίευσα από το συναρπαστικό βιβλίο του μοριακού βιολόγου και διευθυντή ερευνών της Μονάδας Βιοιατρικων Εφαρμογών του Ινστιτούτου Χημικής Βιολογίας του Εθνικού Ιδρύματος Ερευνών Βασίλη Ζουμπουρλή που έχει τίτλο : Η πανδημία Covid-19 ως επιστημονική και κοινωνική πρόκληση τον 21 αιώνα από τις εκδόσεις ΝΕΟΝ

Στέλιος Μερμίγκης