Σηκώνω επάνω μου ένα βάρος
τρανής γενιάς που ’χε το θάρρος
του ήλιου να γυρίσει τον τροχό
που πρόβαρε στην πλάτη του φτερά
ζαλώθηκε, όμως, πέτρινο σταυρό
κι ανέβηκε σε ένα Γολγοθά...
Με ανεμόμυλους παλεύω
αφού τ’ αδύνατα γυρεύω
ανίκητη η βλακεία μες στη γη
θαρρείς και πίνει αθάνατο νερό•
στις μάχες όλες έχω ηττηθεί
μ' ακόμα ψάχνω τον παλιό ντορό.
