Την Δευτέρα 8 Ιουνίου πραγματοποιήθηκε συνεδρίαση του περιφερειακού συμβουλίου Δυτικής Ελλάδας. Στη συνεδρίαση συζητήθηκε η 1η φάση του 5ετούς Επιχειρησιακού Προγράμματος της περιφέρειας.
Από το σχέδιο που εισηγήθηκε η πλειοψηφία, ήταν σαφές πως η κατεύθυνση που χαράζει η περιφέρεια για τα επόμενα 5 χρόνια, δεν έχει σκοπό να αντιμετωπίσει τα προβλήματα των λαϊκών στρωμάτων. Και αυτό γιατί...
θα κινηθεί στις ίδιες ράγες ( υλοποίηση της πολιτικής της Ε.Ε., ενίσχυση της επιχειρηματικότητας και της ανταγωνιστικότητας του κεφαλαίου), στις οποίες κινήθηκε και τα προηγούμενα χρόνια και οδήγησαν στα σημερινά αποτελέσματα. Γι'αυτό άλλωστε έλειπε και από το κείμενο κάθε αναφορά στους κύριους υπεύθυνους για την πολιτική αυτή, με φανερή σκοπιμότητα των εξωραϊσμό των ευθυνών τους.
Επομένως οι εργαζόμενοι, τα λαϊκά στρώματα της πόλης και της υπαίθρου δεν έχουν να περιμένουν κάτι καλύτερο για τη ζωή τους όσο θα εφαρμόζονται αυτές οι πολιτικές.
Στη συζήτηση που ακολούθησε, όλες οι δυνάμεις, παρά τις φραστικές αντιπαραθέσεις και τις διαφωνίες για επιμέρους ζητήματα, εκφράσαν τη συμφωνία τους με τις αντιλαϊκές κατευθύνσεις και υπερψήφισαν το στρατηγικό σχέδιο.
Οι περιφερειακοί σύμβουλοι της Λαϊκής Συσπείρωσης, σημειώσαμε πως οι επιδιώξεις του κεφαλαίου είναι αυτές που κατευθύνουν και τον σχεδιασμό της περιφερειακής αρχής σε όλους τους τομείς.
Αναδείξαμε το γεγονός πως δεν μπορούν να αντιμετωπισθούν οι επείγουσες και διογκωμένες σύγχρονες λαϊκές ανάγκες, ούτε με προγράμματα κακοπληρωμένης εργασίας (ΤοπΣΑ,ΤοπΕΚΟ), ούτε με προγράμματα δια βίου μάθησης, ούτε βέβαια με προγράμματα κοινωνικής οικονομίας, που γίνονται δούρειος ίππος για την ιδιωτικοποίηση κοινωνικών υπηρεσιών.
Στο σχέδιο που υπερψηφίστηκε υπάρχει παντελής έλλειψη σχεδιασμού για την αντισεισμική και αντιπλυμμηρική θωράκιση, καθώς και την αντιπυρική προστασία. Παντελής έλλειψη σχεδιασμού υπάρχει και για τις ανάγκες της λαϊκής στέγη.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα για το γεγονός πως δεν είναι στις προτεραιότητες τις κεντρικής πολιτικής αλλά και της πολιτικής της περιφέρειας οι ανάγκες του λαού, είναι και αυτό που τα στοιχεία της εισήγησης αποτυπώνουν για τον νομό Ηλείας. Η καταστροφή από τις πυρκαγιές του 2007 οδήγησε στην εσωτερική μετανάστευση και την μείωση του πληθυσμού στο νομό, το αγροτικό εισόδημα μειώθηκε, το οδικό δίκτυο είναι σε πολλές περιοχές σε άσχημη κατάσταση λόγω κατολισθήσεων και δεν έχει παρθεί κανένα ουσιαστικό μέτρο.
Εκφράσαμε την πεποίθησή μας ότι η περιφέρεια Δυτικής Ελλάδας έχει σημαντικές παραγωγικές δυνατότητες τόσο στην αγροτική, όσο και στην κτηνοτροφική παραγωγή, που μπορούν να συμβάλλουν στην κάλυψη των εγχώριων διατροφικών αναγκών. ( π.χ. ο κάμπος της Ηλείας είναι ο μεγαλύτερος στην Πελοπόννησο, μεγάλη συγκέντρωση ζωικού κεφαλαίου στην Αιτ/νία). Στην περιοχή μας υπάρχουν σύγχρονες λιμενικές υποδομές στην Πάτρα, υδάτινοι πόροι, ειδικευμένο εργατικό δυναμικό, αλλά και δυνατότητες σε άλλους κλάδους της παραγωγής, που θα μπορούσαν να συμβάλλουν σημαντικά σε μια ανάπτυξη προς όφελος του λαού.
Προϋπόθεση για να υπάρξει μία τέτοια ανάπτυξη, είναι σήμερα η πάλη των εργαζομένων, των αγροτών, των αυτοαπασχολούμενων, των νέων, των γυναικών, να κατευθυνθεί στον δρόμο της πραγματικής ρήξης με την σημερινή πολιτική. Δηλαδή στον αγώνα για ανάκτηση των απωλειών, για ξήλωμα όλου του αντεργατικού - αντιλαϊκού πλαισίου. Ελπίδα και λύση σε όφελος των λαϊκών στρωμάτων είναι η οικοδόμηση της Λαϊκής Συμμαχίας, που παλεύει για κοινωνικοποίηση των μονοπωλίων, μονομερή διαγραφή όλου του χρέους, αποδέσμευση από την ΕΕ, για να έρθει ο λαός στην εξουσία.
11 Ιουνίου 2015
Υ.Γ. Σας επισυνάπτουμε σε ξεχωριστό αρχείο την τοποθέτηση της Λαϊκής Συσπείρωσης στο περιφερειακό συμβούλιο.
***
Τοποθέτηση του Κώστα Κοτσιλιάνου εκλεγμένου περιφερειακού συμβούλου με την Λαϊκή Συσπείρωση για το 5ετές Επιχειρησιακό Πρόγραμμα της ΠΔΕ
Όπως διατυπώνεται και στην εισήγηση του επιχειρησιακού πενταετούς προγράμματος, συζητάμε σήμερα, την πρώτη φάση του, δηλαδή το στρατηγικό σχέδιο, καθώς και τη διατύπωση αναπτυξιακού οράματος της Περιφέρειας.
Στο πλαίσιο αυτό θέλουμε να κάνουμε τις εξής παρατηρήσεις.
Αρχικά να κάνουμε μια γενική παρατήρηση. Περιγράφονται στην υφιστάμενη κατάσταση μια σειρά προβλήματα, αδυναμίες ελλείψεις, με πολλαπλές συνέπειες για τη ζωή του λαού μας. Στο κείμενο λείπει κάθε αναφορά στους κύριους υπεύθυνους για την πολιτική αυτή.( Ε.Ε. , πολιτική υπέρ του κεφαλαίου). Κατά την γνώμη μας αυτό γίνεται για να εξωραϊστούν οι ευθύνες τους.
Δεύτερον. Το επόμενο διάστημα , με βάση και το κείμενο θα βασιστείται πάλι στους ίδιους συντελεστές για την επίτευξη των στόχων που μπαίνουν.Υπάρχει όμως εδώ ένα ερώτημα. Μπορεί επομένως ο λαός να ελπίζει σε κάτι θετικό για τον ίδιο; Κατά τη γνώμη μας όχι.
Προκειμένου να γίνει στο 12ο κεφάλαιο η αποτύπωση του στρατηγικού οράματος για την περίοδο 2014-2019 και των στρατηγικών κατευθύνσεων που πρέπει να υπηρετηθούν, σε προηγούμενα κεφάλαια στα κεφάλαια 9 και 10 συγκεκριμένα, αποτυπώνονται οι κατευθύνσεις του αναπτυξιακού σχεδιασμού σε εθνικό και περιφερειακό επίπεδο καθώς και η θέση της Δυτικής Ελλάδας στην Ελλάδα και στην Ευρώπη.
Άρα λοιπόν, η κριτική μας λαμβάνει υπ'οψιν της τόσο τις κατευθύνσεις και τη στρατηγική της Ε.Ε. όσο και τον εθνικό και περιφερειακό σχεδιασμό.
Το γενικό πλαίσιο του νέου ΕΣΠΑ (Σύμφωνο Εταιρικής Σχέσης), θέτει ως κεντρική προτεραιότητα την επίτευξη των στόχων της στρατηγικής «Ευρώπη – 2020». Παράλληλα, έχουν ενσωματωθεί και οι σχεδιασμοί του αποκαλούμενου «εθνικού αναπτυξιακού προτύπου», οι προτεραιότητες που συνδέονται με τους «επιλέξιμους» προς ενίσχυση ανταγωνιστικούς κλάδους της οικονομίας και της παραγωγής για μεγαλύτερο κέρδος και όχι βέβαια για την κάλυψη των λαϊκών αναγκών.
Σε αυτό το πλαίσιο, «επιλεξιμότητα» για τα υπό ένταξη έργα σημαίνει ότι ο προβλεπόμενος πακτωλός των διακρατικών και κρατικών ενισχύσεων θα διοχετευθεί σε ισχυρούς επιχειρηματικούς ομίλους, προκειμένου να τονωθούν οι ιδιωτικές επενδύσεις, καθώς επίσης και για την εκτέλεση δημόσιων έργων και υποδομών αναγκαίων για τα σχέδια των εγχώριων μονοπωλίων. Ελάχιστα είναι τα ποσά που προβλέπονται για την κάλυψη στοιχειωδών λαϊκών αναγκών και αυτά αφορούν κατά κύριο λόγο τη διαχείριση των φαινομένων της ακραίας φτώχειας.
Πέρα από την «επιλεξιμότητα», το νέο ΕΣΠΑ περιλαμβάνει, για πρώτη φορά, και την αποκαλούμενη ρήτρα της «αιρεσιμότητας», κατά την ορολογία της ΕΕ. Αυτό σημαίνει, ότι οι εκταμιεύσεις για την εκτέλεση των έργων, επί της ουσίας, έχουν ως όρο και προϋπόθεση τη «συμμόρφωση» όλων ανεξαιρέτως των κρατών - μελών με τις υποδείξεις της Κομισιόν, στο πλαίσιο των μέτρων της «ενισχυμένης δημοσιονομικής εποπτείας».
Σε αυτό το πλαίσιο, μεταξύ άλλων, προβλέπονται :
•Η αναστολή ή και η ακύρωση της χρηματοδότησης σε περιπτώσεις αποκλίσεων από τους αντιλαϊκούς στόχους.
•Επιπλέον, για τα κράτη που είναι ενταγμένα σε «μηχανισμούς στήριξης», όπως η Ελλάδα, υπάρχει και η δυνατότητα άμεσης συμμετοχής της Κομισιόν στη διαχείριση των προγραμμάτων, χωρίς να έχει προηγηθεί η συγκατάθεση της κυβέρνησης.
Είναι απόλυτα φανερό το γεγονός ότι οι εκταμιεύσεις του ΕΣΠΑ καθώς και η συμβολή τους στην όποια καπιταλιστική ανάκαμψη θα συνδυάζονται με αλλεπάλληλα αντιλαϊκά πακέτα μέτρων, στη βάση των στόχων της δημοσιονομικής πολιτικής (κρατικά έσοδα – δαπάνες).
Μέσα στο παραπάνω πλαίσιο διατυπώνονται και οι στόχοι της εγχώριας αστικής τάξης με βασικές προτεραιότητες:
1)Την ενίσχυση της κρατικής χρηματοδότησης από το εξωτερικό για να σταθεροποιηθεί και να επιταχυνθεί η πορεία εξόδου της ελληνικής οικονομίας από τη φάση της καπιταλιστικής κρίσης
2)Η υλοποίηση μεγάλων επενδύσεων που θα συμβάλλουν στην ανάδειξη της χώρας σε κόμβο μεταφοράς ενέργειας και εμπορευμάτων στην ευρύτερη περιοχή.
3)Η καπιταλιστική παραγωγική ανασυγκρότηση με την προώθηση αλλαγών στη σημερινή κλαδική διάρθρωση της οικονομίας, ώστε να ενισχυθεί ο εξαγωγικός προσανατολισμός και η παραγωγή καινοτόμων ανταγωνιστικών εμπορευμάτων και υπηρεσιών.
4)Η Προώθηση των αναδιαρθρώσεων για τη διασφάλιση φθηνής εργατικής δύναμης
5)Εκσυχρονισμός της δομής, της λειτουργίας και της υποδομής του κράτους, ώστε να συμβάλλει στην αποτελεσματικότερη προώθηση των στόχων του κεφαλαίου.
Κατά την γνώμη μας το στρατηγικό σχέδιο που παρουσιάζεται σήμερα, κάνει προσπάθεια να εξειδικεύσει όλους τους παραπάνω άξονες σε επίπεδο Δυτικής Ελλάδας.
Δεν έχει στην προτεραιότητά του τις ανάγκες του λαού, αλλά αντίθετα, έχει στόχο πως θα συμβάλλει και η περιφέρεια με τον σχεδιασμό της στην ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας και της κερδοφορίας των μεγάλων επιχειρήσεων.
Για παράδειγμα, αφού γίνεται αποτύπωση της υφιστάμενης κατάστασης ιεραρχούνται οι κλάδοι στους οποίους η περιφέρεια μπορεί να εμφανίσει ανταγωνιστικά πλεονεκτήματα. Ιεραρχούνται οι κλάδοι του τουρισμού, της μεταφοράς εμπορευμάτων, η αγροτική παραγωγή , οι υδατοκαλλιέργειες , η καινοτομία.
Όμως η ανάπτυξη των κλάδων αυτών δεν αντιμετωπίζεται από τη σκοπιά της καλυτέρευσης της ζωής του λαού, αλλά λαμβάνοντας υπ'όψιν τη σημερινή φάση που βρίσκεται η οικονομία, από την σκοπιά επανεκκίνησης όπως λέγεται της οικονομίας, δηλαδή να μπούν πάλι σε τροχιά αυξημένων κερδών οι μεγάλοι επιχειρηματίες.
Γίνεται λόγος για στήριξη των λεγόμενων μικρομεσαίων επιχειρήσεων. Όμως μεσαίες επιχειρήσειες από την Ε.Ε. χαρακτηρίζονται όσες έχουν ως 250 εργαζόμενους και ο κύκλος εργασιών είναι ως 50 εκ. Ευρώ, ενώ μικρές όσες έχουν ως 50 εργαζόμενους και ο κύκλος εργασιών είναι ως 10 εκ Ευρώ. (Δηλαδή όχι και τόσο μικρές). Άρα καταλαβαίνουμε που θα κατευθυνθεί η στήριξη.
Ο τομέας του τουρισμού δεν αντιμετωπίζεται ως μια κοινωνική ανάγκη για τους εργαζόμενους, που μπορεί να υλοποιείται βεβαίως και τη χειμερινή αλλά και την καλοκαιρινή περίοδο. Γι'αυτό ιεραρχείται ο ξένος τουρισμός και μάλιστα αυτός που χαρακτηρίζεται “ποιοτικός”. Δηλαδή αυτός που θα φέρει τα περισσότερα κέρδη για τους επιχειρηματίες του κλάδου. Άποψη που συγκλίνει και με τις εκθέσεις ερευνητικών κέντρων που υπηρετούν την καπιταλιστική κερδοφορία.(Mc Kinsey)
Η σύνδεση του τουριστικού προϊόντος με τον πρωτογενή τομέα, δηλαδή την αγροτική παραγωγή και οι συνέργιες μεταξύ επιχειρήσεων διαφορετικών κλάδων, προυποθέτει την συγκέντρωση και της αγροτικής παραγωγής σε λίγα χέρια. Στόχος ο οποίος επιτυγχάνεται και με την προτεινόμενη αναδιάρθρωση των παραγωγικών κλάδων του αγροδιατροφικού τομέα της
Περιφέρειας, αφού η αγροτική πολιτική της Ε.Ε. αλλά και τα μέτρα που προτείνονται, εξυπηρετούν τους ισχυρούς του κλάδου(π.χ. καθετοποίηση της παραγωγής).
Η κατεύθυνση εξυπηρέτησης της κερδοφορίας αποτυπώνται και στην υπογράμμιση του γεγονότος πως πρέπει να συνδεθεί με καλύτερο τρόπο η έρευνα με την επιχειρηματικότητα.
Ακόμα όμως και να επιτευχθούν ορισμένοι σχεδιασμοί που σχετίζονται με την άνοδο της ανταγωνιστικότητας κλάδων και επιχειρήσεων, αυτό δεν θα οδηγήσει σε καλυτέρευση της θέσης των εργαζομένων και των άλλων λαϊκών στρωμάτων.
Αντίθετα. Για να μπορέσει να πραγματοποιηθεί η καπιταλιστική ανάπτυξη έχει ως αναγκαίο όρο, την υποβάθμιση της ζωής του λαού. Το γεγονός αυτό αποτυπώνεται με τον δικό του τρόπο και στην σημερινή εισήγηση.
Ως στρατηγικός στόχος της περιφέρειας αναφέρεται και η ενίσχυση της κοινωνικής συνοχής. Με το όρο αυτό βέβαια εννοοείται η χειραγώγηση και παραπλάνηση των εργαζομένων, για να μην διεκδικήσουν μια ζωή με βάση τις ανάγκες τους και τις δυνατότητες που παρέχει η σημερινή εξέλιξη της τεχνολογίας, αλλά να συνηθίζουν τη φτώχεια τους και να αρκούνται στα ψίχουλα.
Έχει ενδιαφέρον πως απαντά το κείμενο στις ανάγκες των εργαζομένων. Π.χ. πως προσπαθεί να αντιμετωπίσει το σοβαρό ζήτημα της ανεργίας, που εμφανίζει εκρηκτικές διαστάσεις στην περιφέρεια με ποσοστό στο 28.7% για το 2014 ,εκ των οποίων οι μακροχρόνια άνεργοι στο 76,7%.
Η απάντηση είναι με προγράμματα που δημιουργούν θέσεις εργασίας κακοπληρωμένες , χωρίς εργασιακά και ασφαλιστικά δικαιώματα, όπως είναι τα προγράμματα Τοπ.Σ.Α. (τοπικά σχέδια για την Απασχόληση), και Τοπ.Ε.Κ.Ο. (τοπικά σχέδια για ευαίσθητες κοινωνικές ομάδες). Τα προγράμματα αυτά που υλοποιούνται με την σύμπραξη φορέων του δημόσιου και του ιδιωτικού τομέα, διαμορφώνουν προσωρινές θέσεις εργασίας.
Ταυτόχρονα προτείνεται η υλοποίηση προγραμμάτων δια βίου μάθησης, δηλαδή ταχύρρυθμα προγράμματα κατάρτισης προσαρμοσμένα στις ανάγκες των επιχειρηματιών που θα ανακυκλώνουν την ανεργία. Αμορφωσιά δηλαδή για τα κέρδη των λίγων.
Όσον αφορά την χρηματοδότηση για τις ανάγκες των λαϊκών στρωμάτων, προβλέπονται ορισμένα λίγα κονδύλια για την ακραία φτώχεια.(Από το Περιφερειακό Επιχειρησιακό Πρόγραμμα του ΣΕΣ).Αλλά και αυτά είναι ελάχιστα.Π.χ. Το πρόγραμμα ΣΤΕΓΑΖΩ που υλοποιείται αφορά στις ανάγκες 25 αστέγων μόνο.
Στον τομέα της υγείας, παρατηρείται μεγάλη συγκέντρωση στα 2 νοσοκομεία Ρίου και Αγ.Ανδρέα με ότι αυτό συνεπάγεται για τις παροχές προς τους ασθενείς αλλά και για τις συνθήκες εργασίας του διοικητικού, ιατρικού και νοσηλευτικού προσωπικού. Απέναντι στις διογκωμένες ανάγκες του λαού, ο σχεδιασμός της περιφέρειας περιλαμβάνει προγράμματα κοινωνικής οικονομίας. Δηλαδή ΜΚΟ και “κοινωνικές επιχειρήσεις” που προσφέρουν χαμηλής ποιότητας υπηρεσίες προς τους εργαζόμενους, δεν αντιμετωπίζουν την ανεργία, αλλά και γίνονται ο δούρειος ίππος για την ιδιωτικοποίηση κοινωνικών υπηρεσιών. Είμαστε αντίθετοι σ'αυτές τις κατευθύνσεις. Οι υπηρεσίες αυτές πρέπει να είναι ευθύνη του κράτους. Τα χρήματα που δίνονται για την λεγόμενη “κοινωνική οικονομία”, να δωθούν για να φτιαχτούν παιδικοί σταθμοί, κέντρα απασχόλησης ΑμΕΑ κτλ.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα για το γεγονός πως δεν είναι στις προτεραιότητες τις κεντρικής πολιτικής αλλά και της πολιτικής της περιφέρειας οι ανάγκες του λαού, είναι και αυτό που τα στοιχεία της εισήγησης αποτυπώνουν για τον νομό Ηλείας. Η καταστροφή από τις πυρκαγιές του 2007 οδήγησε στην εσωτερική μετανάστευση και την μείωση του πληθυσμού στο νομό, το αγροτικό εισόδημα μειώθηκε, το οδικό δίκτυο είναι σε πολλές περιοχές σε άσχημη κατάσταση λόγω κατωλισθήσεων και δεν έχει παρθεί κανένα ουσιαστικό μέτρο.
Στο στρατηγικό σχέδιο της περιφέρειας, υπάρχει παντελής έλλειψη σχεδιασμού για την αντισεισμική και αντιπλυμμηρική θωράκιση, καθώς και την αντιπυρική προστασία. Παντελής έλλειψη σχεδιασμού υπάρχει και για τις ανάγκες της λαϊκής στέγη.
Ανολοκλήρωτος παραμένει και ο περειφερειακός σχεδιασμός για την διαχείριση απορριμμάτων με ΧΥΤΑ (Χώροι Υγειονομικής Ταφής) και υποδομών διαχείρισης απορριμμάτων, με συνέπεια να μην τηρούνται βασικές αρχές υγιεινής και προστασίας του περιβάλλοντος, όπως παραδέχεται και η εισήγηση. Παραμένουν στην Ηλεία 5 ενεργοΊ χαδα και 11 ανενεργοί. 16 προς αποκατάσταση.
Ενώ η υλοποίηση Μονάδας Επεξεργασίας Απορριμμάτων στο Αγρίνιο και στο δήμο Ήλιδας, εντάχθηκαν σε ΣΔΙΤ.
Είμαστε ενάντια στις ΣΔΙΤ και στην εμπορευματοποίηση κοινωνικών υπηρεσιών. Βέβαια υπάρχουν οι κατευθύνσεις της ΕΕ για επιχειρηματική δραστηριότητα και στον τομέα των απορριμμάτων και πολλές φορές γίνεται προσπάθεια κάτω από την πίεση των σωρών των σκουπιδιών, να αποδεχτούν οι πολίτες να δοθεί η διαχείριση των απορριμμάτων στους ιδιώτες με οδυνηρές συνέπειες στην τσέπη τους, αλλά και στη δημόσια υγεία, στην ασφάλεια των εργαζομένων στην καθαριότητα, στην υποβάθμιση του περιβάλλοντος και της ποιότητας ζωής.
Θεωρούμε ότι η περιφέρεια Δυτικής Ελλάδας έχει δυνατότητες λόγω της μορφολογίας του εδάφους(π.χ. Κάμπος της Ηλείας ο μεγαλύτερος στην Πελοπόννησο, αλλά και υποδομών σύγχρονες λιμενικές εγκαταστάσεις στην Πάτρα), συγκέντρωσης ζωικού κεφαλαίου στην Αιτ/νία, υδάτινοι πόροι, αλλά δυνατότητες και σε άλλους κλάδους της παραγωγής, που θα μπορούσαν να συμβάλλουν σημαντικά σε μια ανάπτυξη προς όφελος του λαού. Βέβαια απαιτείται άλλη κατεύθυνση με έξοδο από την Ε.Ε. κοινωνικοποίηση των μονοπωλίων και κεντρικό σχεδιασμό.
Αντ'αυτού η όποια ανάπτυξη εντός του σημερινού πλαισίου θα επιδεινώνει τη ζωή των εργαζομένων.
Η ανισομετρία που εμφανίζεται μεταξύ των περιφερειών εντός της χώρας όσο και στην Ε.Ε. δεν μπορεί να αναιρεθεί από την κοινοτική χρηματοδότηση και το όποιο μείγμα καπιταλιστικής διαχείρισης. Και αυτό γιατί είναι σύμφυτο φαινόμενο του καπιταλιστικού τρόπου παραγωγής. Το κυνήγι του κέρδους, οι ανταγωνισμοί, και η αναρχία στην παραγωγή δεν επιτρέπουν την ισόρροπη ανάπτυξη των κλάδων και των περιφερειών με βάση τις λαϊκές ανάγκες.
ΚΑΤΑΨΗΦΙΖΟΥΜΕ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΠΑΡΑΠΑΝΩ ΛΟΓΟΥΣ.
Κλείνοντας, θα θέλαμε και από αυτό το βήμα να καλέσουμε το λαό της περιφέρειας, να αντιταχθεί στη νέα συμφωνία – μνημόνιο που ετοιμάζεται να υπογράψει η κυβέρνηση με τους εταίρους της και να συμμετάσχει μαζικά στα συλλαλητήρια που διοργανώνουν οι δυνάμεις του Π.Α.ΜΕ. την πεμπτη σε όλη τη χώρα.
Να μην εγκλωβιστεί στα νέα τρομοκρατικά διλήμματα που του βάζει η κυβέρνηση να διαλέξει ανάμεσα στα δικά της αντιλαϊκά σχέδια ή σε αυτά των δανειστών. Ανάμεσα στην χρεοκοπία όπως λέει η κυβέρνηση, ή στα νέα αντιλαϊκά μέτρα. Και τα δύο είναι ενάντιά του. Να επιλέξει το δρόμο της πάλης για τα δικά του συμφέροντα. Το δρόμο της κατάργησης όλων των αντιλαϊκών νόμων, της ανάκτησης των απωλειών που είχε αυτά τα χρόνια, του άλλου δρόμου ανάπτυξης.
Πάτρα 8 Ιουνίου 2015
