***
Ανυπότακτο Αγρίνιο: Η ενεργή συμμετοχή απαραίτητη προϋπόθεση
Οι εκλογές που πλησιάζουν βρίσκουν -σε εθνικό επίπεδο- το
πιο ριζοσπαστικό κομμάτι της κοινωνίας σε υποχώρηση, ιδίως αν
αναλογιστούμε την προ δημοψηφίσματος ατμόσφαιρα. Στον Δήμο μας
-αντιθέτως- τα πράγματα είναι αρκετά καλύτερα.
Η παράταξη «Ανυπότακτο Αγρίνιο» και ο αντιπρόσωπός της, Στέλιος
Μερμίγκης, κατάφεραν στην πενταετία που διανύουμε να...
χτίσουν μία σχέση εμπιστοσύνης με τους συνδημότες τους, χάρη στην δυναμική αλλά και συγκροτημένη παρουσία τους.
Το Ανυπότακτο Αγρίνιο έδωσε νόημα στην έννοια της υπευθυνότητας, μην απουσιάζοντας ΠΟΤΕ από ΚΑΜΙΑ συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου, υπερασπιζόμενο πάντα το συμφέρον της κοινωνίας, όπως τουλάχιστον το αντιλαμβάνεται.
Δεν παραιτήθηκε ποτέ του δικαιώματός του στην κριτική, τη διαφωνία και τη σύγκρουση όταν έκρινε ότι δεν εξυπηρετούνται οι κοινωνικές ανάγκες, αλλά πάντα με επιχειρήματα, επαναφέροντας το πολιτικό ήθος που χαρακτήριζε τον χώρο του οποίου φιλοδοξεί να αποτελέσει συνέχεια. Ας συνεκτιμήσουμε στο σημείο αυτό την στάση των περισσοτέρων από αυτούς που μας πιπιλίζουν τα αυτιά αυτές τις μέρες με κλισέ του τύπου «μαζί με τους πολίτες», «όλοι μαζί μπορούμε» κ.ά., αλλά που όταν εκλεγούν γίνονται βουβοί χειροκροτητές ή, ακόμα χειρότερα, επιδεικτικά απόντες, δείχνοντας έτσι πώς εννοούν την αντιπροσώπευση.
Αυτή μας η στάση δεν είναι έργο μόνο του επικεφαλής της παράταξής μας, του Στέλιου Μερμίγκη, αλλά μιας ομάδας ανθρώπων που σκέφτεται, συσκέφτεται, αξιολογεί και ανταλλάσει ιδέες προκειμένου να έχει την πιο τεκμηριωμένη άποψη, αφουγκραζόμενη πάντα τις αγωνίες του κόσμου.
Γιατί το «Ανυπότακτο Αγρίνιο» δεν έχει μία λογική ανάθεσης σε «χαρισματικούς» ηγέτες, όπως οι υπόλοιποι συνδυασμοί που λειτουργούν ως πιστά αντίγραφα της κεντρικής πολιτικής σκηνής. Το «Ανυπότακτο Αγρίνιο» έχει ως βασική καταστατική του αρχή την εναλλαγή των αντιπροσώπων του, ακριβώς γιατί έχει εμπιστοσύνη σε όλα τα στελέχη του, πιστεύει στη συλλογική δουλειά, επιμένει να εννοεί τα όσα περί άμεσης δημοκρατίας λέει.
Η παράταξή μας, με τις μικρές της δυνάμεις, έχει καταφέρει να γίνει η αλογόμυγα που δεν επιτρέπει στις κατεστημένες δημοτικές αρχές να εφησυχάζουν, κρατώντας παράλληλα αποστάσεις τόσο από μια Αριστερά που αίφνης έγινε «υπεύθυνη» καθότι κυβερνώσα, όσο και από μία άλλη Αριστερά άκαμπτη, ταριχευμένη, η οποία δεν αλληλοεπιδρά πλέον με την κοινωνία.
Γιατί το χειρότερο που μπορεί να μας συμβεί είναι είτε να κολακευτούμε από τα ευνοϊκά σχόλια του πολιτικού καθεστωτισμού και να γίνουμε οι «χρήσιμοι ηλίθιοι» που θα διολισθαίνουν σε όλο και πιο «μετρημένες» και «ρεαλιστικές» λογικές χωρίς καν να το αντιλαμβανόμαστε, είτε να ζούμε και μεις στον μικρόκοσμό μας, αναμασώντας βεβαιότητες και αναλύοντας την πραγματικότητα με «αντικειμενικά» κριτήρια.
Απέναντι σ’ αυτά τα ενδεχόμενα έχουμε να αντιπαρατάξουμε δύο όπλα. Τα οξυμμένα αντανακλαστικά μας, καθώς και τις εμπειρίες πολλών ανάλογων εγχειρημάτων, αλλά –κυρίως- την ενεργή συμμετοχή του κόσμου. Αυτή και μόνο αυτή είναι η ικανή (αλλά και η αναγκαία) συνθήκη για να μην δημιουργηθεί ένα «ιερατείο» αποκομμένο από την κοινωνία, αλλά αντίθετα να υπάρξει μία όσο το δυνατόν ευρύτερη δομή που θα ιεραρχεί, θα προτείνει και θα αποφασίζει στο τέλος.
Γι’ αυτό ζητάμε από όλους εσάς την ψήφος σας μ ό ν ο ως μια πρώτη εκδήλωση συστράτευσης. Το κυρίαρχο είναι να είμαστε μαζί μετά. Αν θέλουμε να πάμε τα πράγματα λίγο παραπέρα «δεν υπάρχει άλλη εναλλακτική». Κόντρα στις λογικές της ανάθεσης των ΔΙΚΩΝ μας προβλημάτων σε ΑΛΛΟΥΣ λύτες. Η πρότασή μας απευθύνεται στο σύνολο της κοινωνίας.
– Στον συντηρητικό που επιμένει στις παλιομοδίτικες αρετές της αξιοσύνης και της τίμιας εργασίας.
– Στον νεαρό που ασφυκτιά και ονειρεύεται μια άλλη, ουσιαστική, γεμάτη ζωή.
– Στον επαγγελματία που βλέπει τις εισφορές του να γίνονται «αναπτυξιακές ημερίδες» για ημέτερους.
– Σε όλους όσους βλέπουν ότι η κατάσταση έχει χειροτερέψει, αλλά νιώθουν ανήμποροι να αντιδράσουν ή θεωρούν μάταιη κάθε προσπάθεια.
Σαφώς και τα πράγματα είναι δύσκολα. Ας μην πέσουμε και μεις στην παγίδα της υπεραισιοδοξίας. Αλλά, όσο συνεχίζουμε έτσι άπραγοι, το μόνο σίγουρο είναι ότι τα πράγματα θα γίνονται ακόμα δυσκολότερα. Ξαναλέμε ότι αυτό που πρέπει πάση θυσία να πολεμήσουμε είναι η αντίληψη που τείνει να κυριαρχήσει ότι κάποιοι άλλοι, κάπου αλλού, ξέρουν καλύτερα. Είναι κομβικής σημασίας εμείς οι απλοί άνθρωποι να αντιπαρατεθούμε σ’ αυτό.
Το «Ανυπότακτο Αγρίνιο» σας καλεί για αρχή να έρθετε στις εκδηλώσεις μας.. Για να μας ακούσετε και να σας ακούσουμε. Για να αποκτήσουμε φωνή όλοι μας. Για να αποδώσουμε –επιτέλους-σεβασμό στην ιερότητα της κάθε ύπαρξης. Αν μάλιστα τα «βρούμε», ε τότε ψηφίστε μας κιόλας.
Του Βασίλη Πελέκη, Ιδιωτικού Υπαλλήλου
Υποψήφιου Δημοτικού Συμβούλου με το «Ανυπότακτο Αγρίνιο»
χτίσουν μία σχέση εμπιστοσύνης με τους συνδημότες τους, χάρη στην δυναμική αλλά και συγκροτημένη παρουσία τους.
Το Ανυπότακτο Αγρίνιο έδωσε νόημα στην έννοια της υπευθυνότητας, μην απουσιάζοντας ΠΟΤΕ από ΚΑΜΙΑ συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου, υπερασπιζόμενο πάντα το συμφέρον της κοινωνίας, όπως τουλάχιστον το αντιλαμβάνεται.
Δεν παραιτήθηκε ποτέ του δικαιώματός του στην κριτική, τη διαφωνία και τη σύγκρουση όταν έκρινε ότι δεν εξυπηρετούνται οι κοινωνικές ανάγκες, αλλά πάντα με επιχειρήματα, επαναφέροντας το πολιτικό ήθος που χαρακτήριζε τον χώρο του οποίου φιλοδοξεί να αποτελέσει συνέχεια. Ας συνεκτιμήσουμε στο σημείο αυτό την στάση των περισσοτέρων από αυτούς που μας πιπιλίζουν τα αυτιά αυτές τις μέρες με κλισέ του τύπου «μαζί με τους πολίτες», «όλοι μαζί μπορούμε» κ.ά., αλλά που όταν εκλεγούν γίνονται βουβοί χειροκροτητές ή, ακόμα χειρότερα, επιδεικτικά απόντες, δείχνοντας έτσι πώς εννοούν την αντιπροσώπευση.
Αυτή μας η στάση δεν είναι έργο μόνο του επικεφαλής της παράταξής μας, του Στέλιου Μερμίγκη, αλλά μιας ομάδας ανθρώπων που σκέφτεται, συσκέφτεται, αξιολογεί και ανταλλάσει ιδέες προκειμένου να έχει την πιο τεκμηριωμένη άποψη, αφουγκραζόμενη πάντα τις αγωνίες του κόσμου.
Γιατί το «Ανυπότακτο Αγρίνιο» δεν έχει μία λογική ανάθεσης σε «χαρισματικούς» ηγέτες, όπως οι υπόλοιποι συνδυασμοί που λειτουργούν ως πιστά αντίγραφα της κεντρικής πολιτικής σκηνής. Το «Ανυπότακτο Αγρίνιο» έχει ως βασική καταστατική του αρχή την εναλλαγή των αντιπροσώπων του, ακριβώς γιατί έχει εμπιστοσύνη σε όλα τα στελέχη του, πιστεύει στη συλλογική δουλειά, επιμένει να εννοεί τα όσα περί άμεσης δημοκρατίας λέει.
Η παράταξή μας, με τις μικρές της δυνάμεις, έχει καταφέρει να γίνει η αλογόμυγα που δεν επιτρέπει στις κατεστημένες δημοτικές αρχές να εφησυχάζουν, κρατώντας παράλληλα αποστάσεις τόσο από μια Αριστερά που αίφνης έγινε «υπεύθυνη» καθότι κυβερνώσα, όσο και από μία άλλη Αριστερά άκαμπτη, ταριχευμένη, η οποία δεν αλληλοεπιδρά πλέον με την κοινωνία.
Γιατί το χειρότερο που μπορεί να μας συμβεί είναι είτε να κολακευτούμε από τα ευνοϊκά σχόλια του πολιτικού καθεστωτισμού και να γίνουμε οι «χρήσιμοι ηλίθιοι» που θα διολισθαίνουν σε όλο και πιο «μετρημένες» και «ρεαλιστικές» λογικές χωρίς καν να το αντιλαμβανόμαστε, είτε να ζούμε και μεις στον μικρόκοσμό μας, αναμασώντας βεβαιότητες και αναλύοντας την πραγματικότητα με «αντικειμενικά» κριτήρια.
Απέναντι σ’ αυτά τα ενδεχόμενα έχουμε να αντιπαρατάξουμε δύο όπλα. Τα οξυμμένα αντανακλαστικά μας, καθώς και τις εμπειρίες πολλών ανάλογων εγχειρημάτων, αλλά –κυρίως- την ενεργή συμμετοχή του κόσμου. Αυτή και μόνο αυτή είναι η ικανή (αλλά και η αναγκαία) συνθήκη για να μην δημιουργηθεί ένα «ιερατείο» αποκομμένο από την κοινωνία, αλλά αντίθετα να υπάρξει μία όσο το δυνατόν ευρύτερη δομή που θα ιεραρχεί, θα προτείνει και θα αποφασίζει στο τέλος.
Γι’ αυτό ζητάμε από όλους εσάς την ψήφος σας μ ό ν ο ως μια πρώτη εκδήλωση συστράτευσης. Το κυρίαρχο είναι να είμαστε μαζί μετά. Αν θέλουμε να πάμε τα πράγματα λίγο παραπέρα «δεν υπάρχει άλλη εναλλακτική». Κόντρα στις λογικές της ανάθεσης των ΔΙΚΩΝ μας προβλημάτων σε ΑΛΛΟΥΣ λύτες. Η πρότασή μας απευθύνεται στο σύνολο της κοινωνίας.
– Στον συντηρητικό που επιμένει στις παλιομοδίτικες αρετές της αξιοσύνης και της τίμιας εργασίας.
– Στον νεαρό που ασφυκτιά και ονειρεύεται μια άλλη, ουσιαστική, γεμάτη ζωή.
– Στον επαγγελματία που βλέπει τις εισφορές του να γίνονται «αναπτυξιακές ημερίδες» για ημέτερους.
– Σε όλους όσους βλέπουν ότι η κατάσταση έχει χειροτερέψει, αλλά νιώθουν ανήμποροι να αντιδράσουν ή θεωρούν μάταιη κάθε προσπάθεια.
Σαφώς και τα πράγματα είναι δύσκολα. Ας μην πέσουμε και μεις στην παγίδα της υπεραισιοδοξίας. Αλλά, όσο συνεχίζουμε έτσι άπραγοι, το μόνο σίγουρο είναι ότι τα πράγματα θα γίνονται ακόμα δυσκολότερα. Ξαναλέμε ότι αυτό που πρέπει πάση θυσία να πολεμήσουμε είναι η αντίληψη που τείνει να κυριαρχήσει ότι κάποιοι άλλοι, κάπου αλλού, ξέρουν καλύτερα. Είναι κομβικής σημασίας εμείς οι απλοί άνθρωποι να αντιπαρατεθούμε σ’ αυτό.
Το «Ανυπότακτο Αγρίνιο» σας καλεί για αρχή να έρθετε στις εκδηλώσεις μας.. Για να μας ακούσετε και να σας ακούσουμε. Για να αποκτήσουμε φωνή όλοι μας. Για να αποδώσουμε –επιτέλους-σεβασμό στην ιερότητα της κάθε ύπαρξης. Αν μάλιστα τα «βρούμε», ε τότε ψηφίστε μας κιόλας.
Του Βασίλη Πελέκη, Ιδιωτικού Υπαλλήλου
Υποψήφιου Δημοτικού Συμβούλου με το «Ανυπότακτο Αγρίνιο»