Πόσες φορές … Πρέπει να σου πω...Ξύπνα!!!!!

Ξύπνα Αδικημένε κι εξαθλιωμένε …νεοραγιά !

Πόσες φορές … εγώ σου είπα τ’ αληθινά μου;
Κι εσύ μ' έγραφες στ’ αρχίδια σου!!!

Κι απόψε για μιαν ακόμα φορά… μιαν απ’ τις τόσες φορές … εγώ σου είπα τα ίδια…. απ’ τα ίδια;
Με άκουσες;
Τίνος είναι το πρόβλημα; εσένα που δεν μπορείς ν’ ακούσεις …
η δικό μου που «παντί τρόπω και χρόνω… εναγωνίως κραυγάζω;»
Ξύπνα Νεοραγιά!!!
Ξύπνα και πάρε την τύχη σου… την τύχη των παιδιών σου, της γενιάς μας στα χέρια σου ….να την πας ….δυο χιλιοστά πιο μπροστά!!!
Ξύπνα Αδικημένε κι εξαθλιωμένε …νεοραγιά !
Ξύπνα … έγραψα πολλά … άπειρα… «Ξύπνα»…
Ξύπνα… Αδικημένε κι εξαθλιωμένε …νεοραγιά !
Μας πίνουνε της καρδιάς μας το αίμα!!!
Ξύπνα!!!!!
Πόσες φορές … Πρέπει να σου πω...Ξύπνα!!!!!

ΥΓ: Γεια σου Πάνο … τους χαιρετισμούς μου στον φίλο μας τον … Βαγγέλη!!!

Δημήτρης Ντόκας