Όταν εγώ δούλευα περηφρονημένος…ΕΡΓΑΤΗΣ … στα μηχανουργία της ΑΘΗΝΑΣ…
Κουβάλαγα … «τιμή και περηφάνια μου» στον ώμο μου ελάσματα …
προκειμένου να επιβιώσω Περήφανα και Λεβέντικα …εικοσάχρονο παιδί ήμουνα!!!
ΕΣΥ ήσουν αγέννητος…
η πήγαινες στα νήπια!!!!Μήτσος Ντόκας