Αν κάτι πρέπει να συγκρατήσουμε στην μνήμη μας όταν με το καλό βγούμε από αυτή την δίνη της πανδημίας είναι όλες εκείνες τις κατηγορίες των εργαζομένων που κράτησαν την κοινωνία όρθια παράγοντας μια απίστευτη κοινωνική υπεραξία και που χωρίς αυτούς οι νεκροί που θα είχαμε θα ήταν πολλαπλάσιοι. Έτσι χωρίς τους αγρότες που παράγουν τα προϊόντα διατροφής μας, τους εργαζόμενους στην καθαριότητα, στα super market, στις courier, στις μεταφορές, στην ενέργεια, στις τηλεπικοινωνίες, και βέβαια στα νοσοκομεία και σε όλες τις δομές υγείας και πρόνοιας, η κοινωνία μας θα κατέρρεε σε λίγες μέρες οδηγώντας όλους μας στο χάος...
Ταυτόχρονα όμως όλοι αυτοί οι εργαζόμενοι οι τόσο αναγκαίοι και απαραίτητοι για την επιβίωση μας είναι οι πιο χαμηλά αμειβόμενοι. Δεν έχουμε παρά να τους συγκρίνουμε μισθολογικά με τους διάσημους δημοσιογράφους, τις τηλεπερσονες, τους τραπεζίτες, τα διάφορα golden boys, τους προέδρους και τα έμμισθα μέλη διαφόρων Δ.Σ, τους υπουργούς, γραμματείς και βουλευτές βγάζοντας τα απολύτως χρήσιμα συμπεράσματα. Γιατί στην επόμενη μέρα πρέπει να απαντηθούν αρκετά ερωτήματα και προφανώς από τις απαντήσεις που θα δώσουμε θα καθοριστεί η κατεύθυνση που θα πάρει η κοινωνία μας. Οπότε ας μην ξεχάσουμε τίποτα. Στέλιος Μερμίγκης νοσοκομειακός φαρμακοποιός
