«Εδώ είναι… του Μπελαμή το Ουζερί… και το Καπηλειό του Άγνωστου Θεού»!

Σαν ανταμώσαμε παλιά… με τον Γρηγόρη Μπιθικώτση, μέσα στο μαγαζί μου στο Καινούργιο Αγρινίου, κάποια στιγμή του είπα:

«Εδώ είναι… του Μπελαμή το Ουζερί… και το Καπηλειό του Άγνωστου Θεού»!

Συγκλονίστηκε…
Ανέβηκα φορτισμένος στην κονσόλα κι άρχισα να κάνω πρόγραμμα… με τραγούδια δικά του… ν’ αυτοσχεδιάζω…

Στου Μπελαμή το ουζερί

Στίχοι: Κώστας Βίρβος
Μουσική - ερμηνεία: Γρηγόρης Μπιθικώτσης

Στου Μπελαμή το ουζερί
Τα ούζα έπινε σερί
Το παλληκάρι το χλωμό το πικραμένο
Όπως κι εγώ κάποια φορά
Όταν με πρόδωσαν σκληρά
Και από τότε με πιοτό αργοπεθαίνω

Στου Μπελαμή το ουζερί
Λόγια πικρά, κορμιά νεκρά
Βλέμμα σβησμένο
Ζήση μου ψεύτρα και σκληρή
Μου `δειξες δρόμο σκοτεινό
Και λαθεμένο

Παλικαράκι μου χλωμό άκου και εμένα τι θα σου πω
δεν πρέπει άντρας για γυναίκα να δακρύζει.
Ξέχασ’ την και άλλη αγάπη βρες
Παψε να πίνεις και να κλαις
δες το φινάλε μου και πες μου αν αξίζει

Στου Μπελαμή το ουζερί
Λόγια πικρά, κορμιά νεκρά
Βλέμμα σβησμένο
Ζήση μου ψεύτρα και σκληρή
Μου `δειξες δρόμο σκοτεινό
Και λαθεμένο

Τα περισσότερα τραγούδια που έπαιζα ήταν παλιά …που υποψιάζομαι πως… είχε χρόνια να τα τραγουδήσει!!

Τον παρατηρούσα πως διέκοπτε κάθε τόσο τη συζήτησή του… μου ’ριχνε ένα φευγαλέο βλέμμα … κι έστηνε αυτί!!!

Ο Άγνωστος Θεός

Στίχοι: Κώστας Βίρβος
Μουσική - Τραγούδι: Γρηγόρης Μπιθικώτσης

Στο καπηλειό του άγνωστου Θεού
πηγαίναμε παρέα τα βραδάκια
ν' ακούσουμε τραγούδια του λαού,
να πάνε κάτω πίκρες και φαρμάκια.

Τώρα γκρεμίσανε τον άγνωστο Θεό,
και τα φιλιά μας πού θα πιεις και πού θα πιω;
Τώρα χωρίσανε σκληρά κι εμάς τους δυο
και γίναν όλα ρημαδιό.

Το καπηλειό του άγνωστου Θεού
όπως κι εσύ ανάμνηση έχει γίνει.
Και πού να βρω κρασάκι του λαού,
που κάθε πίκρα μόνο αυτό τη σβήνει;

Τώρα γκρεμίσανε τον άγνωστο Θεό,
και τα φιλιά μας πού θα πιεις και πού θα πιω;
Τώρα χωρίσανε σκληρά κι εμάς τους δυο
και γίναν όλα ρημαδιό.

Μ’ αυτά τα τραγούδια μεγαλώσαμε εμείς οι απλοί και λαϊκοί!!!

Στον Αγώνα…Στο κουρμπέτι… στα ουζερί και στα καπηλειά…

Γι’ αυτό στα χέρια μας, στις καρδιές μας και στις ψυχές μας θα δεις …

Ουλές… από βιοπάλη… απ’ άδικο …κι από γυαλιά!!!

Δημήτρης Ντόκας