«Η κοινωνία σε θέλει να είσαι απλώς ένα φωτοαντίγραφο, ποτέ ένα πρωτότυπο» Όσσο

Πέμπτη 11 Αυγούστου 2016

Πραγματοποιήθηκε στον Αστακό η εκδήλωση τιμής και μνήμης για τις ομάδες του Γεροδήμου και του Χελμού στο Ξηρόμερο

Πραγματοποιήθηκε από την ΚΟΒ Ξηρομέρου του ΚΚΕ στον Αστακό την Τετάρτη 10/8  το βράδυ η εκδήλωση τιμής και μνήμης για τις ομάδες του Βασίλη Τσέλιου (Γεροδήμος) και Νίκου Κομπλίτση (Χελμός) στο Ξηρόμερο.
Την εκδήλωση άνοιξε ο Νώντας Μωραΐτης, μέλος του Τομεακού  Γραφείου της ΤΕ Αιτωλοακαρνανίας του ΚΚΕ και αναφέρθηκε στους λόγους και την αξία της συγκεκριμένης εκδήλωσης. Παράλληλα κάλεσε απογόνους και συγγενείς μαχητών, οικογένειες που έχουν νεκρούς να διαθέσουν αρχειακό υλικό που ενδεχομένως έχουν στην κατοχή τους, συμβάλλοντας έτσι στην προσπάθεια που κάνει τη ΤΕ και όλο το Κόμμα να φωτίσει πλευρές της Ιστορίας...


Επίσης τόνισε ότι  Διδασκόμαστε από την τρίχρονη εποποιία του ΔΣΕ (1946-1949), τους δεκάδες χιλιάδες μαχητές και τις μαχήτριες που έγραψαν σελίδες απαράμιλλου ηρωισμού. Σαν και αυτές που γράφτηκαν και εδώ στην περιοχή μας όταν στα τέλη του 1945 μετά την απελευθέρωση της Ελλάδας, η κατάσταση υπήρξε δραματική για τους αγωνιστές του ΕΛΑΣ και του ΕΑΜ. Η «λευκή τρομοκρατία» άνοιγε τα μαύρα της φτερά πάνω από όλη την χώρα και οι σφαγές, οι διώξεις και οι εκτελέσεις είχαν λάβει τρομαχτικές διαστάσεις. Ιδιαίτερα στην περιοχή του Ξηρομέρου το πογκρόμ ήταν ανελέητο, καθώς εκεί είχε μεγάλες δυνάμεις το ΚΚΕ, το ΕΑΜ και ο ΕΛΑΣ. Την περίοδο αυτή σχηματίζονται οι πρώτες ΟΕΚΑ (Ομάδες Ενόπλων Καταδιωκόμενων Αγωνιστών), που έθεσαν τις βάσεις για την δημιουργία του ένδοξου Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδας.
Η πρώτη ομάδα στο νομό Αιτωλοακαρνανίας ήταν του Βασίλη Τσέλιου (Γεροδήμος) στο Ξηρόμερο Γεννήθηκε στον Αστακό, γιατρός. Διετέλεσε αρχηγός του Αρχηγείου Δ. Στερεάς Ελλάδας του ΕΛΑΣ, επικεφαλής της πρώτης Ομάδας καταδιωκόμενων στο νομό, σκοτώθηκε σε μάχη το 1946 και αποκεφαλιστηκε. Στη συνέχεια του Νίκου Κομπλίτση (Χελμός ) Γεννήθηκε στην Μπαμπίνη. Διετέλεσε αρχηγός του Υπαρχηγείου Ξηρομέρου του ΕΛΑΣ, επικεφαλής Ομάδας καταδιωκόμενων, εκτελέστηκε το 1946 με απόφαση του στρατοδικείου Λαμίας.. Οι ομάδες αυτές, μαζί με άλλες, έπαιξαν αποφασιστικό ρόλο ώστε στα τέλη του 1946 να ιδρυθεί το Αρχηγείου Δυτικής Στερεάς του ΔΣΕ.

Στη συνέχεια το λόγο πήρε η  Κατερίνα Κομπλίτση   εγγόνη των αδερφών Κομπλίτση για να πεί τον όρκο του μαχητή του ΔΣΕ.
Πριν την κεντρική ομιλία χαιρετισμό στην εκδήλωση έκανε η αδερφή του Βασίλη Τσέλιου, Παρασκευή Μαρίνου – Τσέλιου η οποία μετέφερε στην εκδήλωση οικογενειακές μαρτυρίες.
Την κεντρική ομιλία της εκδήλωσης έκανε ο Γιάννης Ποσοτίδης μέλος της Επιτροπής Περιοχής Δυτικής Ελλάδας του ΚΚΕ
Μεταξύ άλλων στην ομιλία του αναφέρθηκε στη σημασία του αγώνα του ΔΣΕ, στο πλαίσιο μέσα στο οποίο συγκροτήθηκε και έδρασε, στη σχέση που είχε αυτό με τη γενικότερη γραμμή πάλης του ΚΚΕ και του κομμουνιστικού κινήματος γενικότερα. Εξήγησε με επιχειρήματα την προσπάθεια παραχάραξης της ιστορικής αλήθειας από τον ταξικό εχθρό, μια προσπάθεια που έχει να κάνει με το σήμερα και το αύριο του κινήματος και ιδιαίτερα με το κεντρικό ζήτημα της ταξικής πάλης - την αλλαγή τάξης στην εξουσία.
Απευθύνθηκε στη νεολαία και την κάλεσε να πατά γερά, στη γνώση των αντικειμενικών - υλικών δεδομένων, για να μπορεί να έχει επίγνωση των δυσκολιών και της προοπτικής του αγώνα με βάση την ιστορική αναγκαιότητα για τη νέα σοσιαλιστική κοινωνία. Αναφέρθηκε στο πώς τα συμπεράσματα του αγώνα του ΔΣΕ έχουν τεράστια αξία για τη νικηφόρα προοπτική του αγώνα.
Καταλήγοντας τόνισε: «Δεν θα είχαμε επίσης μάθει τίποτα αν σήμερα δεν βγάζαμε το συμπέρασμα της ανάγκης το Κόμμα να έχει συγκεντρωμένες δυνάμεις στους κρίσιμους και στρατηγικούς τομείς, στα αστικά κέντρα, τους μεγάλους και κρίσιμους κλάδους της οικονομίας, τις φτωχογειτονιές και ταυτόχρονα δεν δούλευε συστηματικά για τη συγκέντρωση δυνάμεων στα σύμμαχα στρώματα της εργατικής τάξης τους φτωχούς αγρότες, τους φτωχούς επαγγελματίες στη πόλη και το χωριό. Θα έμενε κενό γράμμα οποιαδήποτε στρατηγική μας επεξεργασία ... αν δεν είχαμε συνέπεια λόγων και έργων, αν δεν αναπτύσσαμε στο σήμερα ... γραμμή πάλης που διευκολύνει στο να φωτίζεται η συνολική προοπτική. Αν δεν ρίχναμε το κύριο βάρος της παρέμβασης μας στην προσπάθεια για την ανασύνταξη του εργατικού κινήματος σε κατεύθυνση σύγκρουσης με το κεφάλαιο και την εξουσία του, αν δεν παλεύαμε για την συγκρότηση της κοινωνικής συμμαχίας (...) Έτσι τιμάμε εμείς στο σήμερα τους νεκρούς και ζωντανούς ήρωες της εργατικής τάξης και του λαού μας. Έτσι τιμάμε τις ηρωϊκές στιγμές της ταξικής πάλης της χώρας μας όπως αυτή του ΔΣΕ. Είμαστε σίγουροι πως το μέλλον θα φέρει και νέες προκλήσεις, θα φέρει αντικειμενικά μπροστά στο λαό μας ξανά διλήμματα και ευκαιρίες, θα του δώσει τη δυνατότητα να ξαναβγεί στο προσκήνιο(...)».