Καινούργιο Τριχωνίδας... κάμποσα χρόνια μετά... |
Τ’ απωθημένα 2073
***
Εγώ, «τα έχω», στη σειρά
Κι εσύ, ψιλοχαμένα
Εγώ, αντέχω, στη φθορά
Κι εσύ, κοιτάς εμένα.
Εγώ, τα βγάζω στη στιγμή
Όλα, τ’ απωθημένα
Κι εσύ, μετράς κάθε ρωγμή
Δειλά, στα περασμένα...
***
Εγώ, «τα έχω», στη σειρά
Κι εσύ, ψιλοχαμένα
Εγώ, αντέχω, στη φθορά
Κι εσύ, κοιτάς εμένα.
Εγώ, τα βγάζω στη στιγμή
Όλα, τ’ απωθημένα
Κι εσύ, μετράς κάθε ρωγμή
Δειλά, στα περασμένα...
Οι όροι, αντιστράφηκαν
Στα «πίσω», μη γυρίζεις
Τα πλάνα, καταστράφηκαν
Και μη, μου τα θυμίζεις.
Για μένα, τα ενδόψυχα
Δε ζουν, φυλακισμένα
Και εύχομαι, ολόψυχα
Το ίδιο και για σένα.
Στα «πίσω», μη γυρίζεις
Τα πλάνα, καταστράφηκαν
Και μη, μου τα θυμίζεις.
Για μένα, τα ενδόψυχα
Δε ζουν, φυλακισμένα
Και εύχομαι, ολόψυχα
Το ίδιο και για σένα.
ΥΓ: Κοίτα ο μπάρμπας …ξέρει τύμπανο!!!
Κείμενο - Στίχοι: Δημήτρης Ντόκας
http://www.prototypia.gr/2013/03/blog-post_7332.html
Κείμενο - Στίχοι: Δημήτρης Ντόκας