Δεν με άκουσες …συνοδοιπόρε
μου… στα ρουμάνια της ζωής!
Κι αυτό με τρελαίνει… είναι βαρύ και δυσβάσταχτο φορτίο να
σε πάω…να σε κουβαλάω στον ώμο μου κι εσύ να…με βαράς κατακεφαλιές …κι εγώ ν’
αντέχω!!!
Μέχρι πότε ρε πούστη θα σου στρώνω δρόμο να περνάς… κι εσύ
θα με κατακεφαλίζεις …γιατί;
Επειδή νοιάζομαι για σένα… για το παιδί σου… που εγώ δεν έχω….
Για τη ζωή μας… για τη ζωή σας;
Βαρύς πόνος καρδιάς, που εξωτερικεύω απόψε, όπως το ’κανα από
τότε που κατάλαβα τον εαυτό μου, από τότε που εκτός του άλλων, στρατολόγησα
στην ΚΝΕ και…. τον Μητσάρα που μετά από χρόνια …μου είπε:
(Προσέξτε την ημερομηνία της ανάρτησής μου)
prototypia: Ωχ Μήτσο μ'…τι θα γιένε τα μαξούμια μ';
Τόσα χρόνια μετά… υπομονής… μήπως έπρεπε να ’χω αξιοπρόσεχτο
λόγο;
Ούτε εγώ θέλω να ’χω λόγο …όχι πολιτικό λόγο….λόγο στην
καρδιά σας επιδιώκω να ’χω μόνο, που εκεί πάντα στοχεύω…
στ’ αληθινό, στο ρεαλιστικό….για να μη κρυφτώ και στο
συναισθηματικό… ούτε εσύ αντίλογο…ένα μόνο θέλω να ’χεις… περίσκεψη και… «Ορθή κρίση»!!!
Τώρα αν εσύ δεν την έχεις, είναι δικό σου πρόβλημα., εγώ ξέρω
ποιοι με κατακεφαλίζουν, από μου ’ρχουντε οι φάπες….από μου ’ρχουντε οι προσπάθειες
καταστολής, μέχρι να τους …εξαϋλώσω!!!
Απ’ το βάρβαρο καπιταλιστικό καθεστώς!!!
Εσύ ξέρεις;
Δεν το ξέρεις… και το ξέρω ότι δεν το ξέρεις….
92 και…. τις % θα ψηφίσετε και σ’ αυτές τις εκλογές ….αυτούς
που σας ισοπέδωσαν!!!
Μετά…και μετά θα ’ρχεστε να σας κρατήσω ξανά ….βαριές ισορροπίες!!!
Ε…..όχι δε θα το ξανακάνω …κρατήστε τες μόνοι σας!!!!
Δημήτρης Ντόκας