 |
| Γράφει ο Γιώργος Β. Σολτάτος |
Πρώην Σύντροφε,
Σε θυμάμαι τον
Σεπτέμβρη του 1974 , όταν κόντρα σε όλα και σε όλους (ακόμα και της οικογένειας
μας) , δημιουργήσαμε την ομάδα πρωτοβουλίας του Κινήματος στο Χωριό μας και
στην Πόλη , μετά το σύνθημα της Αυτοοργάνωσης που κυριάρχησε τότε και με την
νεανική ορμή μας το κάναμε πράξη. ‘Όταν με το χαρτζιλίκι μας και με τις
συνδρομές κάποιων κρυφών φίλων , πληρώναμε τα έξοδα της λειτουργίας των
γραφείων μας , αλλά αυτό δεν μας εμπόδιζε να παλεύουμε για τις ιδέες μας σε
κάθε ευκαιρία μας παρουσιάζονταν...
Σε θυμάμαι όταν το 1981
φωνάζαμε μαζί το σύνθημα στις 18 Σοσιαλισμός με τα Τζιν Παντελόνια , με
την αγωνιστική διάθεση των τότε χρόνων μας ,με την αγνότητα και την αγωνιστικότητα
που ο καθένας μας έφερνε και από το περιβάλλον του.
Σε
θυμάμαι όταν αργότερα που γίναμε Κυβέρνηση μεν , Σοσιαλισμό δεν
φέραμε δε, αλλά το τίτλο του Πρασινοφρουρού μας τον φορτώσανε εύκολα και πολλοί
από μας τον αποδεχτήκανε.
Σε θυμάμαι
όταν στο Συνέδριο του Κινήματος το 1984 , βλέπαμε πολλούς από μας με τα κουστούμια τους , με
τις γραβάτες τους, τα πολύ καλά Αυτοκίνητα τους (πολλά και Υπηρεσιακά) , που με
περισπούδαστο ύφος θέλανε να μας πείσουν για την αναγκαιότητα επί μέρους Συμβιβασμών
και πολλοί από μας το αποδεχτήκαμε.
Σε θυμάμαι
στα επόμενα Συνέδρια να απορείς για τις νέες αναγκαιότητες που συνεχόμενα
δημιουργούνταν και που συνέχεια οδηγούσαν το Κίνημα όλο και σε νέους Συμβιβασμούς
και αρκετοί από μας το αποδεχτήκαμε.
Σε θυμάμαι
όταν αναγκαστήκαμε να απολογούμαστε για μέλη του Κινήματος που ήλθαν μαζί μας ,
με ιδιοτελείς σκοπούς και αφού τους πέτυχαν αναχώρησαν για άλλες
Πολιτείες φρεσκάροντας το δήθεν
αγωνιστικό τους προφίλ. Τα μέλη εκείνα που αφού πούλησαν το Σοσιαλιστικό τους
ήθος , κράτησαν με κάθε τρόπο το
Σοσιαλιστικό τους ύφος,
Σε θυμάμαι
όταν μετά την νίκη μας το 1994 και την
συμφωνία μας στην Συνθήκη του Μαστριχτ , πάλι το αποδέχτηκες και την κριτική
που μου έκανες για την μη δική μου αποδοχή και την αποχώρηση μου από το Κίνημα.
Σε θυμάμαι
στην συνέχεια που παρέμεινες πιστός στο Κίνημα και που πάντα περίμενες ότι κάτι
θα αλλάξει , ότι θα βρεθεί κάποιος (ποιος;;;) , που θα επαναφέρει τα πράγματα
στα δικά σου νεανικά οράματα. Και ο καιρός περνούσε και νέοι συμβιβασμοί
έρχονταν.
Σε Βλέπω
τώρα που με βουρκωμένα μάτια και
θυμωμένος ρωτάς πως έγινες Τζιχαντιστής
, γιατί απλά θυμήθηκες το σύνθημα ενάντια στην Δεξιά .
Και γιατί
βουρκώνεις ;; Ποιοι σε είπαν τζιχαντιστή;; Τι σχέση έχουν αυτοί με τα δικά σου
οράματα ;; Αυτοί απλά θα πρέπει να σου θυμίζουν τον στίχο του ποιητή: «Ανήκετε
στο παρελθόν μας λένε και γελάνε , σκυμμένοι στις οθόνες τους το μέλλον τους
κοιτάνε»
Σε βλέπω
πάλι να ψάχνεσαι για το που θα κατευθυνθείς .
Δεν είναι
δύσκολο να αποφασίσεις. Το δύσκολο είναι να αποφασίσεις σωστά.
‘Εγώ σύντροφε πήγα με εκείνους , που δεν
ντρέπονται να λένε ότι είναι Κομμουνιστές και που το θεωρούν τιμή τους να είναι
Κομουνιστές . Δεν πήγα με εκείνους που ντρέπονταν να λέγονται Σοσιαλιστές και
βαφτίστηκαν Αριστεροί. ‘Άλλωστε το είπαν : Θέλουν να βγάλουν την πρώτη Αριστερή
Κυβέρνηση στην Χώρα. ‘ Όχι στις 18 Σοσιαλισμό αλλά όποτεπόποτε Αριστερά.
Αλήθεια τι
σχέση έχεις εσύ με αυτούς;;;
Αγρίνιο 10 Σεπτέμβρη 2014
Γιώργος Β. Σολτάτος
